หมอขังรัก

ใหญ่เท่าแขน ฉีกขาดกันพอดี

อึก!

เสียงกลืนน้ำลายของชนัญกันย์ดังขึ้นเมื่อตอนนี้สามีตีทะเบียนปลดเปลื้องเสื้อผ้าเปิดเผยผิวขาวโอโม่ออกให้เห็น กล้ามแขนเป็นมัดๆ กล้ามหน้าท้องแข็งแรงไม่แพ้น้องพี่นายแบบที่เคยเห็น และผิวก็ขาวอมชมพู หัวนมก็เม็ดชมพู สรุปคือสวยงาม ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรกลัวหรือควรตื่นเต้นไปตามเสียงใจที่เต้นแรงในตอนนี้ หวาดกลัวจะได้ร่วมสวาทเป็นหนึ่งเดียวกับคนตัวโตหรือตื่นเต้นเพราะความไม่เคยกันแน่

ใจสาวเต้นสั่นระรัวเมื่อเสื้อยืดของฤทธิ์ถูกถอดโยนทิ้งไปข้างเตียง เธอมองไล่สายตาต่ำไปยังใต้สะดือของบุรุษตัวสูงแล้วก็ลอบกลืนน้ำลายและเบือนหน้าหนีภาพที่จะเห็นต่อไปนี้ทันที เมื่อเห็นว่ามือของเขากำลังจะปลดกระดุมกางเกงออกและแน่นอนว่าภายใต้กางเกงนั้นมันคืออะไร เธอรู้ดีไม่ใช่ไม่เคยเห็น แต่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมาเจอจะจะจังๆ ตาแบบนี้

หมอหนุ่มยกยิ้มพึงพอใจกับความเคอะเขินของภรรยาตัวน้อย ท่าทางที่แสดงออกของชนัญกันย์ในตอนนี้มันประหม่าอายเขาและเขาก็รู้ว่าคนตัวเล็กนั้นกำลังตื่นเต้นและหวาดกลัวในคราเดียวกัน แน่นอนว่าเขาจะทำให้ครั้งแรกของเขาและเธอน่าประทับใจที่สุด จะถนอมผิวกายขาวๆ ของเธอ จะถนอมทุกจุดซ่อนเร้นของเจ้าหล่อน จะสัมผัสจูบทักทายไม่ว่างเว้น และโดยเฉพาะปากอวบอิ่มสีระเรื่อช่างเจรจาของหล่อนนั้นด้วย เขาจะดูดเร่าหนักหน่วงดูดคลึงเฟ้นจนเธอร้องขอให้หยุดเลยทีเดียว

“ไม่ต้องกลัวหรือตื่นเต้น เพราะยังไงเราสองคนก็ได้เข้าหอกันอยู่แล้ววันนี้ หลังจากที่พี่รอน้องช่อมาห้าปี” ฤทธิ์เพิ่งสังเกตเห็นชุดนอนของภรรยาตัวน้อยที่ใส่ นี่เธออายุเท่าไหร่แล้ว ไม่ใช่เด็กแล้วนะ แม้หน้าตาจะเด็กมากกว่าก็ตามเถอะ แต่ยังใส่ชุดนอนลายหมีพูห์เข้าชุดกันอีกเหรอ

“มะ...ไม่ได้กลัวสักหน่อย” เธออ้อมแอ้มตอบทั้งๆ ที่ในใจนั้นกำลังวุ่นวายหวาดกลัวคนตรงหน้า คนคนนี้ได้ชื่อว่าสามี สามีตลอดห้าปีที่ผ่านมา แต่ไม่เคยได้แตะต้องหรือใกล้ชิดกัน ซึ่งวันนี้เธอต้องทำหน้าที่ภรรยาแล้วจริงๆ เหรอ ต้องร่วมหอลงโรงไปกับเขาเหรอ แล้วใบหย่าที่รอคอยก็จะได้งั้นเหรอ เขาไม่หลอกแน่นะ

“งั้นก็มองพี่สิ มองพี่สิน้องช่อ” เขาสั่งเสียงพร่าพร้อมถลกดึงรั้งกางเกงตัวเองถอดทิ้ง ตอนนี้เหลือเพียงกางเกงบ็อกเซอร์ปิดบังความเป็นบุรุษของเขาเอาไว้

“ใบหย่าจะได้หลังจากนี้ใช่ไหมคะ”

เธอหันมามองจริง แต่มองผ่านๆ ไม่กล้าจ้องไปยังกำแพงเนื้อแข็งแรงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของฤทธิ์ เพราะตอนนี้หัวใจเธอมันอ่อนแอเหลือเกิน อ่อนแอเพราะกลัวหรือเพราะหวั่นไหวกับร่างแข็งแรงของเขากันแน่ ใครจะคิดว่าหมอหน้านิ่ง หน้าขาว ผิวซีดจะแน่นขนาดนี้ แถมถอดเสื้อออกก็ไม่ได้ขาวสี ผิวของเขาขาวอมชมพูจนเธอต้องอายเลยทีเดียว ผิวก็เนียนกว่าเธอเสียอีก แค่มองผ่านๆ ยังขนาดนี้ ถ้าตั้งใจจ้องมอง ใจเธอจะไม่ทะลุออกมานอกอกเหรอ

หึหึ

หมอหนุ่มไม่ตอบ เขาทำเพียงแค่ยิ้มขำในลำคอแล้วถลกดึงกางเกงตัวเองออก ตอนนี้เขาไม่เหลืออาภรณ์ปกปิดกายแล้ว และยิ่งไปกว่านั้น ภรรยาตัวน้อยกำลังเขินอายหูแดง เธอกำลังเขินเขา เขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะยังไม่รักเขาอยู่อีกถ้าหลังจากผ่านการเข้าหอไป ไม่เชื่อหรอกว่าจะยังอยากหย่าไปจากเขา ไม่เชื่อหรอกว่าจะทิ้งเขาได้ลงคอ ก็ในเมื่อเขาปรารถนาเธอถึงขนาดนี้ ความแข็งแรงของเขามันกำลังเหยียดตัวตื่นขยายตั้งชันพร้อมรบเร่าในความคับแน่นของหล่อนที่จะตอดรัดเร่าคลึงยามสอดใส่ไหวโยกบดรัวเอวสอบ

สองมือเล็กของชนัญกันย์ยกปิดตาแทบไม่ทัน เมื่อตอนนี้สามีแต่งเปลือยอยู่ตรงหน้าแล้ว เปลือยและชี้หน้าเธออีก เธออยากจะหนีไปจากตรงนี้ แต่คำว่า ‘หย่า’ มันฉุดรั้งให้เธออยู่นิ่งบนเตียง เธอต้องตกเป็นของเขาจริงๆ เหรอ เธอต้องเป็นของเขาจริงๆ แล้วใช่ไหม มือน้อยที่ปิดตาขยับเปิดออกทีละน้อยเพื่อมองดูความเป็นบุรุษของสามีที่ตอนนี้ชี้หน้าเธออยู่ และแน่นอนว่าต้องอ้าปากกว้างตกใจกับความใหญ่โต มันทั้งใหญ่ อวบ ยาว และมันจะเข้ามาในตัวเธอได้ยังไงกัน ใหญ่เท่าแขนขนาดนี้ ‘ใหญ่เท่าแขน ฉีกขาดกันพอดี ตายๆ ยัยช่อ’ เธอได้แต่ร้องตะโกนในใจ ตอนนี้อยากจะหนีจากเตียงแต่ก็ไปไหนไม่ได้ แข้งขาก็ทรยศอ่อนแรงขยับไม่ได้ในตอนนี้

“พะ...พี่หมอฤทธิ์ ถ้าช่อเปลี่ยนใจตอนนี้ทันไหมคะ ไม่เอาใบหย่าตอนนี้ก็ได้ ขอกลับไปทำใจก่อนได้ไหมคะ” เธอถามเขาเสียงแผ่วเบา และนั่นแหละถึงกับทำให้เธอสะดุ้งเมื่อเขาโน้มตัวคร่อมลงมากระซิบข้างแก้มของเธอ ทำให้ได้รับลมหายใจของเขาที่เป่ารดหน้าพอดี

“หึหึ...ตอนนี้คงไม่ได้ครับ เพราะพี่มาขนาดนี้แล้ว น้องช่อจะต้องตอบสนอง ไม่ควรหยุดนะครับ” แม้น้ำเสียงจะสุภาพ แต่เธอรู้ดีว่าอันตรายได้มาจ่อที่หน้าประตูเมืองของเธอเรียบร้อยแล้ว

“แต่ช่อว่าช่อรับไม่ได้แน่นอนค่ะ ช่อกลัวฉีกขาด” เธอเปิดมือออกจากตาเพื่อมองจ้องตัวตนของเขาเต็มตา แม้จะเขินอาย แต่นาทีนี้หลบไม่ได้แล้ว ต้องจ้องกลับเท่านั้น

“เด็กน้อยของพี่หมอฤทธิ์ ฟังนะครับ พี่เป็นถึงหมอมีหรือจะทำให้เมียตัวเองเจ็บปวด ตอนนี้ได้เวลาเข้าหอกันแล้วนะ ห้าปีที่ผ่านมา พี่รออย่างทรมาน” เขาบอกเธอเสียงทุ้มต่ำ

“เหรอคะ แต่ได้ยินข่าวควงผู้หญิงก็บ่อยไม่ใช่เหรอคะ พี่หมอฤทธิ์ก็ไม่ได้อดอยาก แล้วทำไมถึงอยากเข้าหอกับช่อ” เธอนึกถึงข่าวที่เคยได้รู้มาของสามีหนุ่มแล้วก็รู้สึกน้อยใจขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร ทำไมถึงน้อยใจและเผลอตัดพ้อออกมาโดยไม่รู้ตัว

“สนใจเรื่องของพี่ด้วยเหรอ” เขายิ้มพึงพอใจเมื่อได้รู้ว่าน้องน้อยตามข่าวของตัวเอง นึกว่าชนัญกันย์จะไม่สนใจเรื่องของตัวเองเสียแล้ว

“ก็มีบ้างค่ะ เผื่อได้ฟ้องหย่า” คำตอบกลับของภรรยาตัวน้อยเล่นเอาจุกไปเลยทีเดียว

“เหรอครับ ฉลาดไม่เบาเลยนะเรา” เขาแค่นยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบกลับ

“แน่นอนค่ะ ช่อไม่ใช่เด็กซื่อๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้ช่อ...”

“เป็นสาวสะพรั่งแล้ว และพร้อมจะเป็นของพี่แล้วครับ” เขาเอ่ยแทรกประโยคของเธอโดยที่สาวเจ้ายังพูดไม่ทันจบ

“ค่ะ ตอนนี้โตมากแล้ว และรู้ว่ารักไม่รักเป็นยังไง ซึ่งความรู้สึกที่ช่อมีให้พี่หมอฤทธิ์ก็เป็นเพียงความรู้สึกแบบพี่น้องเท่านั้น” เธอบอกหมอหนุ่มเสียงหนักแน่น