“อะแห้ม!!”
หลังสะบัดหน้าขับไล่ความฟุ้งซ่านออกไปจากหัวได้สำเร็จ ชายหนุ่มกระแอมกระไอให้เสียงก่อนจะเดินเข้าไปในอาณาบริเวณอย่างช้าๆ
“อุ้ย!! คุณผู้ชายมาแล้วค่ะ”
เป็นเอลเบอีกละที่อุทานตกใจ ยัยหน้าจืดนั่นเหลือบตามองเขาแวบเดียวก่อนจะสนใจอาหารตรงหน้าต่อ ไม่ได้สนใจ “สามี!!” สักนิด
ชายหนุ่มกรุ่นๆ ในใจ เขาเดินเข้าไปกระแทกตัวนั่งฝั่งตรงข้ามและเอื้อมหยิบช้อนซ้อมมาจิ้มๆ ไอ้ขนมที่เธอสนใจอยู่ขึ้นมาใสปาก พร้อมกับเคี้ยวๆ อย่างกระแทกกระทั้น
“อืม...อร่อยดีเอลเบ เอามาอีกไป มีไหม?!!”
ชายหนุ่มเคี้ยวตุ้ยๆ ส่งใส่ปากไม่หยุด ก่อนจะร้องขอเพิ่มเติมเมื่อมันพร่องไปเกือบหมด โดยที่พิมดาวหยุดรับประทานและนั่งมองชายหนุ่มนิ่งๆ แทน
“แหมคุณผู้ชาย แย่งคนท้องกินนะบาปค่ะ รอสักครู่เดี๋ยวเอลเบไปเอามาเพิ่ม มีอีกเยอะค่ะ นี่ของโปรดของคุณพิม”
สาวใช้อดไม่ได้อีกครั้งเธอต่อว่าชายหนุ่มที่แย่งขนมภรรยากินจนเกือบหมดจาน
ชายหนุ่
