“ร้องไห้ทำไม!! ใครทำให้เธอเสียใจหรือ” เสียงอ่อนเชื่อมกับความวิตกกังวลในแววตาคู่นั้น ทำให้คุณแม่วัยสาวที่มีความอ่อนแอเป็นทุนปล่อยโฮเสียงดังลั่น น้ำตาร้อนรินไหลไม่ขาดสาย มันสร้างความตกใจให้กับแยน เขารีบปล่อยมือและเดินไปนั่งเคียงข้างพร้อมทั้งรั้งร่างอวบอุ่นของสาวเจ้าเข้าสู่วงแขน และเริ่มต้นปลอบประโลมเธอด้วยน้ำเสียงสุดแสนจะอ่อนโยน “เธอไม่สบายใจอะไรพิม บอกผมได้ไหม?!!” “เปล่า...เปล่า พิมแค่...” พิมดาวแนบหน้ากับแผ่นอกของชายหนุ่ม เธอสะอื้นไห้จนตัวโยนพร้อมทั้งแก้ตัวเสียงตะกุกตะกัก “เปล่าอะไรเธอร้องไห้เหมือนเด็กๆ มันต้องมีสิ ไม่อย่างนั้นคนเข้มแข็งแบบเธอจะเสียน้ำตาหรือ!!” ชายหนุ่มเอ่ยแย้งเสียงแข็ง พิมดาวเป็นผู้หญิงแกร่ง เธอไม่เคยเสียน้ำตาง่ายๆ ถึงเขาไม่ได้ชิดเชื้อเธอมากนัก แต่ประวัติของเธอที่ชายหนุ่มหามา เธอไม่ใช่คนอ่อนแอที่จะได้แอบร้องไห้ง่ายๆ ต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างทาให้เธอต้องเสียน้ำต