เพื่อนสาว คือ เจ้าบ่าวของฉัน

คนแปลกหน้าต่อกัน

วันรุ่งขึ้น

ฉันตื่นมาในช่วงสายเพราะยังรู้สึกแฮงค์อยู่ แต่พอหันไปมองยัยคนที่นอนข้างเมื่อคืน มันยังคงหลับสนิทไม่ขยับ

“ตื่น..ตื่นได้แล้ว..”

“อื้ม..อย่าเพิ่งปลุกได้ไหม..?”

“นี่มัน 10 โมงแล้วนะ ตื่นได้แล้วอีขึ้เมา.”

“ใครวะ..ใครขี้เมา..?”

“แกนั่นแหละ..”

จอยลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ มันจ้องหน้าฉันแล้วก็ยิ้มแหะๆ

“ไม่ต้องมายิ้มเลย เมื่อคืนนี้แกเมามากทิ้งตัวสุด ดีนะที่แกไม่อ๊วกออกมาให้ฉันเช็ด..”

“ก็เกือบละ แต่เสียดายวะก็เลยกลืนลงไป..”

“หยี..อุบาทที่สุด”

ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงหนีมันอย่างเร็ว จนมันหัวเราะชอบใจ

“รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำเลย ฉันหิวจะแย่แล้ว..”

“แล้วเมื่อคืนนี้แกแบกฉันมาที่ห้องคนเดียวเลยหรอ..?”

“เปล่า..”

“อย่าบอกนะว่าคุณวินช่วยแกแบกฉันมาส่งที่ห้อง..?”

“ไม่ใช่คุณวิน แต่เป็นคุณวีวี่จ๊ะ..”

“อะไรนะ..วีวี่สามีสาวแตก ของแกอะนะ..?”

“เออ..”

“อ้าว..! แล้วเขามาโผล่ที่นี่ได้ไง..คือตอนนี้เขาต้องอยู่กับแฟนเขาที่บาหลีไม่ใช่หรอ..?”

“เขาบอกว่าแม่เขาวีดิโอคอลมาหาบ่อย เขาไม่อยากให้แม่จับได้ เลยบินมาหาฉันที่นี่..”

“เออดีว่ะ ลงทุนดี..”

Line

วิน : ผมมาถึงที่พักคุณแล้วนะครับ..?

ฉันได้ยินเสียงข้อความไลน์ส่งมาจึงเดินไปดู

“คุณวิน..?”

“นี่เขาไลน์มาหาแกแต่เช้าเลยหรอ..?”

“เช้าบ้าอะไรล่ะ นี่มันจะ 10 โมงแล้ว ก็แกนั่นแหละไปตกลงรับปากเขาว่าจะให้เขาพาไปเลี้ยงข้าวเที่ยง แล้วก็พาไปดำน้ำ นี่ไงเขามารับแล้วมาโคตรไวเลย..”

“ก็ดีซิแกมีคนพาเที่ยว ผัวแกไปเที่ยวกับแฟนได้ แกก็ต้องไปเที่ยวกับว่าที่ผัวใหม่ได้บ้างซิ..”

“อีบ้าจอย..ฉันไม่ได้คิดกับคุณวินเขาแบบนั้นสักหน่อย..”

“ไม่คิดตอนนี้ก็ไม่เป็นไร เอาไว้คุยกันไปเรื่อยๆเดี๋ยวแกก็คิดเองแหละน่า..ฉันรีบไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า จะได้มีเวลามาคัดบิกินีสวยๆก่อนแก..”

จอยมันพูดจบมันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปก่อนฉันทันที ฉันมองตามมันไปอย่างนึกขำๆแล้วก็หยุดคิดตามในสิ่งที่มันพูด

Line

วีระภัทร : ตื่นหรือยัง..ฉันรอที่ห้องอาหาร แม่ฉันอยากคุยกับเธอ?

ฉันก้มอ่านข้อความที่สามีจอมปลอมของฉันส่งมา

วีระภัทร : รีบลงมาเร็วๆ ฉันจะรีบไปดำน้ำ

เหมือนฝัน : ขอ 30 นาที

ฉันเบะปากหมั่นไส้ในข้อความของเขา จะรีบไปดำน้ำกับแฟนตัวเองนะซิ

“จอยเปิดประตูหน่อยฉันอาบด้วย ฉันจะรีบลงไปหาสามีเพื่อนสาวของฉัน..”

“เออๆ..”

พวกเรา 2 คนรีบอาบน้ำจนเสร็จพร้อมกัน แล้วก็รีบแต่งตัวเพื่อลงมาที่ห้องอาหาร ฉันบอกจอยว่าให้ไปหาคุณวินก่อนส่วนฉันจะไปหาเขาที่ยังรออยู่ที่ห้องอาหาร เพื่อจะได้วีดีโอคอลไปหาแม่ของเขาด้วยกัน

“ฉันมาแล้ว..”

ฉันเดินมาถึงที่โต๊ะเห็นเขานั่งอยู่กับผู้ชายคนที่ฉันเคยเจอที่ยืนจูบกันหน้าห้องน้ำในร้านอาหารคืนนั้น และฉันก็จำได้ว่าวันแต่งงานเขาก็ไปด้วย แต่เรายังไม่เคยคุยกันสักครั้ง

“สวัสดีครับคุณฝัน..”

“สวัสดีค่ะ..คุณ.?”

“เป้ครับ..”

“ค่ะคุณเป้ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ..”

“ครับ..”

เขายิ้มให้ฉันเล็กน้อยแล้วก็หันไปหาสามีเพื่อนสาวของฉัน

“เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ คุณจะได้คุยกับคุณฝันได้สะดวก..”

“ครับ.”

เขาหันมายิ้มให้ฉันอีกครั้งแล้วก็ลุกเดินไป ฉันจึงนั่งลงแทนที่เพื่อนชายของเขา

แต่ตาบ้านี่ไม่พูดอะไรสักคำเอาแต่มองจ้องหน้าฉันนิ่งๆอยู่ได้

“มองบ้าอะไร..ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง..?”

“มองงิ้ว..ปกติมาทะเลต้องแต่งหน้าเข้มขนาดนี้เลยหรอ..?”

“ก็ปกตินะ ฉันก็แต่งของฉันแบบนี้ประจำ..”

“ผู้หญิงนี่เยอะเนอะ จะไปไหนจะทำอะไรก็ต้องแต่งหน้าหนาๆ เพื่อปกปิดใบหน้าที่ดูน่าเกลียดของตัวเอง..”

“คุณนี่เหมาะแล้วนะที่ไม่ใช่ผู้ชาย เพราะถ้าเป็นผู้ชายจริงๆเขาจะไม่พูดว่าผู้หญิงแบบนี้เด็ดขาด.”

เขามองหน้าฉันอย่างโกรธๆ แต่ฉันไม่แคร์หรอกก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่

“จะโทรไปหาแม่คุณไม่ใช่หรอ..? เร็วซิฉันจะได้รีบไปดำน้ำต่อเหมือนกัน..”

“ดำน้ำ..?”

“ใช่..คุณไปดำน้ำได้ฉันก็ไปได้...”

...

ผมโทรไปหาแม่เพื่อให้แม่ได้คุยกับเธอเสร็จเราก็เดินแยกกัน แต่ก็ต้องมาเจอกันที่ท่าเรือ

“นั่นคุณฝันนี่ครับ..”

ผมมองไปที่ยัยนั่นที่เดินมาคู่กับเพื่อนของเธอ และผู้ชายอีกคน

“นี่เรือลำที่พวกเราจะนั่งไปดำน้ำด้วยกัน จริงๆผมเหมาแบบส่วนตัวแต่ว่าเรือมันไม่พอ พวกเราเลยต้องรวมกับสมาชิกท่านอื่นอีก 2 คนนะครับ...”

เธอหันมาหาพวกผมแล้วก็ทำหน้าอึ้งๆ

“อย่าบอกนะคะว่าเป็น 2 คนนี้..?”

“น่าจะใช่นะครับ..ผมไม่แน่ใจต้องถามไกด์อีกที..?”

จอยมันเดินมากระซิบที่ข้างหูฉัน

“แกจะแนะนำให้คุณวินเขารู้ไหม...ว่านี่ค่ะสามีของฝันเองเป็นเกย์มากับสามีอีกคน..?”

“อีบ้าจอย...ไม่มีวันเด็ดขาด..”

“แล้วแกจะทำยังไง..ทำเป็นไม่รู้จักกันไปเลยไหม..?”

“ฉันไม่รู้..นิ่งๆไปก่อนฉันขอดูปฏิกิริยาของเพื่อนสาวฉันก่อน..?”

“เออ..ได้”

“คุณฝันครับลงเรือเถอะครับ..?”

“ค่ะ..”

คุณวินเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วก็ยื่นมือมาให้ฉันจับเพื่อลงเรือได้ถนัด และพวกเขาทั้ง 2 คนก็เดินตามลงมา

“แก..ลงเรือลำเดียวกันจริงๆวะ จะนั่งมองหน้ากันไปมาแบบนี้จริงๆหรอวะ..?”

“เขาไม่พูดฉันไม่พูด งั้นฉันก็จะทำเหมือนไม่รู้จักกับเขาไปก่อนแล้วกัน..”

ฉันหันไปมองหน้าคุณวินที่จัดเตรียมของอยู่หน้าเรือ แล้วหันมามองหน้าคนที่นั่งตรงข้ามฉันที่มองหน้าฉันมานิ่งๆ

“เดี๋ยวพอไปถึงเกาะฝั่งนู้นมันจะมีร้านอาหารที่อร่อยสุดๆเลยละครับ เราดำน้ำกันเสร็จแล้วเขาจะพาเราไปทานอาหารกันต่อเลย..”

“ดีจังค่ะ..จอยอยากดำน้ำจะแย่แล้ว”

ทุกคนยิ้มชอบใจแต่ผมยังนั่งจ้องหน้าเธอไม่วางตา

“น้ำครับ..”

“ขอบคุณครับ..”

เป้ยื่นแก้วน้ำส้มมาให้ผม ผมจึงหันไปรับมายกขึ้นดื่ม

“ว๊าย..!”

ผมหันไปมองที่เธอที่ร้องออกมาจนทุกคนตกใจ เพราะน้ำส้มที่เธอยกดื่มเมื่อกี้มันหกรดบนตัวเธอจนหมดแก้ว เธอจึงรูดซิปเสื้อคลุมออก

“ชุดบ้าอะไรเนี้ย..?”

ผมพูดเสียงเบากับตัวเองอย่างหัวเสีย

“คุณฝันเอาน้ำเปล่าล้างก่อนนะครับ เดี๋ยวจะเหนียว..?”

“ดีค่ะ..”

เธอรับแก้วน้ำมาก็มาราดลงบนหน้าอกตัวเองที่น้ำส้มมันหกรดจนหมดแก้ว ผมหันไปมองสายตาของผู้ชายคนนั้นมันยืนมองตามันเลย แล้วพอหันมามองเป้ก็กำลังจ้องตาไม่กระพริบเหมือนกัน ผมยิ่งรู้สึกไม่พอใจเข้าไปใหญ่