4

1406 คำ
ยัยเด็กขี้แกล้ง! เขายืนนิ่งส่วนเธอไปยืนบนเตียงทำให้สูงกว่า แล้วก้มหน้าลงมาใกล้เล่นเอาหัวใจแทบหยุดเต้น นิ้วเล็กๆแตะที่หางตาเบาๆแล้วยิ้มกว้างให้ เธอแค่จะชี้ว่ามีตีกาทั้งที่มันไม่ใช่เลย พอเห็นว่าแกล้งกันไม่ได้ก็หุบยิ้มแล้วกำลังจะขยับตัวออกแต่เขาคว้าตัวเธอเอาไว้แล้วอุ้มลงมาให้ยืนดีๆก่อนถึงปล่อย ไม่เจอกันสามปียังปากดีและขี้แกล้งเหมือนเดิม เขารักเธอมากจริงๆ “ตัวเบานะ” “คุณวาดิมตัวใหญ่เกินไปต่างหาก เก็บของหมดแล้วเราไปกันเถอะ วันนี้ไปจัดห้องให้เสร็จแล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปเที่ยว คุณวาดิมมีที่ไหนจะแนะนำไหมคะ?” “เยอะเลยรชา ฉันคิดว่าสามเดือนคงไม่พอจะเที่ยวด้วยซ้ำ เธอน่าจะต้องอยู่กับฉันนานหน่อย” “ไม่อยู่หรอกค่ะ ฉันวางแผนจะไปเที่ยวทั่วโลกภายในสองปี ไว้ถ้าฉันเที่ยวครบแล้วจะกลับมาเยี่ยม” “ไปนานขนาดนั้นไม่คิดว่าฉันจะคิดถึงเหรอ?” “คิดถึงทำไม?” “เพราะฉันเป็นของเธอไง ถ้าไม่อยู่ยังไงก็ต้องคิดถึง” “คุณวาดิมก็พูดไปเรื่อย!” เขาจับมือเขาเดินออกจากห้องเพื่อที่จะได้กลับบ้านสักที ในระหว่างทางนั้นมีรถแอบขับตามมาเงียบๆและเขารู้ วีก็รู้ แต่เด็กแสบนี้สิจะรู้อะไรไหม เธอเอาแต่เล่นเกมด้วยความสนุกตามวัยรุ่นแค่นั้นเอง เขาพยักหน้าเล็กน้อยเพียงเท่านั้นรถก็เปลี่ยนเส้นทางเพื่อสลัดคนที่พยายามจะสะกดรอยตาม จนกระทั่งใกล้ถึงบ้านก็ชี้นิ้วให้แวะห้างสรรพสินค้าเพื่อแวะซื้อของก่อน อย่างน้อยเด็กดื้อจะได้ซื้อขนมและของกินที่ชอบด้วย เขาจำช่วงเวลาที่อยู่กับเธอได้ แต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยสักอย่าง “มาทำอะไรที่นี่คะ?” “ซื้อขนมให้เด็ก อยากได้อะไรก็เลือกเลยไม่ต้องคิดมาก” “หมดตัวแล้วอย่ามาร้องไห้แล้วกัน” วีหัวเราะเบาๆด้วยความเอ็นดูมาก นี่น้องรชาไม่รู้จริงๆหรือแกล้งโง่ว่าเงินทองของคุณวาดิมมีมากพอจะใช้สบายๆไปสักสามชาติถึงจะหมด แล้วสิบล้านที่ขอก็พึ่งจะโอนเข้าไปในบัญชีเมื่อเช้านี้เอง เขาไม่รู้ว่าคุณวาดิมจะเอาใจเด็กมากขนาดไหน แล้วก็อยากจะรู้จักเด็กคนนี้มากด้วย พูดตามตรงเลยว่ารู้สึกเหมือนเด็กคนนี้มีบางอย่างที่พิเศษ เธอไม่น่าจะใช่เด็กธรรมดาทั่วไปหรอก คุณวาดิมมีความลับเยอะ แต่เด็กคนนี้มีความลับเยอะกว่า วาดิมจับมือเด็กน่ารักเดินเข้าทุกร้านที่น่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นอะไรที่เธอต้องการ หรือเขาเห็นว่าน่าจะเหมาะกับเธอก็ซื้อทันทีแบบไม่คิดมากเลยสักนิด ผ่านไปเพียงชั่วโมงกว่าๆก็ได้ของเต็มไม้เต็มมือถึงได้พากลับไปบ้านเพื่อพักผ่อนจะช่วยจัดห้องด้วยเลย เขาไม่รู้ว่าเธอชอบอะไรบ้างแต่จะทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนับต่อจากนั้นจะบันทึกลงในความทรงจำเพิ่มมากขึ้นไปอีก ในอนาคตข้างหน้าเขาจะได้เอาใจเธอได้ถูก เมื่อก่อนเธอหลอกเขาว่าชื่อหมวย เขาก็เชื่อแบบไม่สงสัย เขาพึ่งเห็นว่าเธอมีบัตรเครดิตอยู่สามใบในกระเป๋าเงิน มองนิดเดียวก็รู้ถึงยอดทรัพย์สินแล้วว่าต้องมีไม่ต่ำกว่าร้อยล้านแน่นอน ดังนั้นการที่เธอขอเขาสิบล้านมันเลยดูไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป สร้อยราคาเส้นละไม่กี่ล้านที่เธอต้องการก็ไม่ได้ทำให้ขนหน้าแข้งร่วงหรอก นั่นแสดงว่าครอบครัวของเธอต้องมาฐานะเทียบเคียงกับเขาและมีอะไรบางอย่างซุกซ่อนอยู่ถึงทำให้เด็กตัวเล็กแค่นี้ไม่กลัวอะไรเลยสักอย่าง หวังว่าเด็กแสบคงไม่หนีเขาไปเร็วๆนี้หรอกนะ เธอเหมาะจะอยู่กับเขาที่สุดแล้ว “นี่ห้องของเธอ” “ติดกับห้องคุณวาดิมเลยเหรอคะ?” “อื้ม เผื่อดื้อมากจะได้ดุ” “ใครกันแน่ที่ดื้อคะ?” “เธอนั่นแหละรชาอย่ามายอกย้อน แล้วชอบไม่ชอบอะไรก็บอกฉันจะได้ปรับปรุงทัน” “ชอบอยู่คนเดียวค่ะ เชิญออกไปได้แล้ว” “ฉันเป็นเจ้าของบ้านนะ!” “แต่ห้องนี้ฉันเป็นเจ้าของ เชิญคุณวาดิมออกไป” หลังจากวันนั้นผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ที่ไม่มีใครรู้เรื่องรชาเลย เขาให้สายสืบหาเรื่องนี้เพิ่มเผื่อว่าจะมีข้อมูลอะไรมา หรือคนของแม่เธอจะมาเอาตัวไปจะได้ซ่อนทัน นี่คือความรักที่หวงมากซะจนรู้สึกว่าต้องบ้าตายแน่ถ้าเราห่างกันอีกครั้ง รชาเองก็ดูไม่แคร์อะไรมากมายไปกว่าเที่ยวเล่นสนุกตามประสาเด็กพึ่งได้ออกจากบ้าน เธอกำลังหลงในอิสระจนอาจจะลืมอะไรไปหลายอย่าง กรงทองครั้งนี้ต้องลงกลอนอย่างแน่นหนา เธอจะโบยบินหนีไปไม่ได้ วันนี้เขามางานเลี้ยงในตอนกลางวันของบริษัทแห่งหนึ่งที่จัดงานฉลองครบรอบสามสิบปีทั้งจัดตั้งมา วันนี้เต็มไปด้วยนักธุรกิจหลายคนที่รู้จักและไม่รู้จัก ตัวเขาที่อยู่ในวงการมานานก็พอมีชื่อเสียงอยู่บ้างเนื่องจากพ่อแม่เสียชีวิตกะทันหันจากอุบัติเหตุที่มาจากความตั้งใจของใครบางคน แต่ก็สามารถบริหารธุรกิจของครอบครัวมาได้เป็นอย่างดี แม้ว่าช่วงแรกจะรำส่ำระส่าเพราะยังไม่มีประสบการณ์ แต่ว่าตอนนี้ธุรกิจหลักนั้นมั่นคง แล้วหลายอย่างที่ทำก็เป็นไปในทิศทางที่ดี เขาเกือบถูกฆ่าแต่รอดมาได้ ครั้งนั้นคู่หมั้นคือคนหลอกเขาไปตาย ผู้หญิงแพศยา “ไม่เจอกันนานเลยนะเพลง” “วาดิม!” “ตกใจอะไรล่ะ ฉันไม่ฆ่าเธอที่นี่หรอกน่า อย่างเธอมันต้องตายทรมานกว่านั้นเยอะ” “ฉันไม่ได้อยากจะทำแบบนั้นนะ” “หึ! ลงทุนหนีจนหัวซุกหัวซุนไปอยู่เมืองนอกซะนานสุดท้ายก็ต้องกลับมาให้ฉันเชือดอยู่ดี” “คุณอย่าเอาแต่ขู่ฉันเลย ฉันว่าคุณควรจะดูเงาหัวของตัวเองก่อนไหม!?” “คนอย่างฉันมันตายยาก” “นรกไม่รับมากกว่า!” “แต่นรกน่าจะเปิดรับเธอนะ ฉันจะส่งเธอไปเองกับมือเลยเพลงขวัญ” “คุณวาดิม!” เพลงขวัญกำมือแน่นจ้องมองอดีตคู่หมั้นที่เราเกือบจะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว แต่สุดท้ายเธอเลือกทางผิด! เธอเลือกจะทรยศหักหลังเขาอย่างเจ็บแสบและคนที่คิดว่าน่าจะตายกลับรอดมาได้ ผ่านมาสามปีแล้วที่เธอต้องอยู่อย่างหวาดระแวงเพราะเขายังมีชีวิตรอดอยู่แบบนี้ ไม่ว่าเขาจะถูกลอบทำร้ายกี่ครั้งก็ยังรอดมาได้ทุกครั้งและคนที่แนะนำเธอในเรื่องนี้นั้นกำลังจะหาทางจัดการเคลียร์ปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่ เขาไล่ฆ่าทุกคนยกเว้นเธอ นั่นแหละที่น่ากลัว เราสองคนเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตไปวาดิมก็ไปเมืองนอกทันทีแบบไม่มีคำบอกลาเลยสักคำ ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาล้วนเป็นความลับที่มีเพียงแค่วีคนเดียวที่รู้ จนกระทั่งอายุยี่สิบปีเขาก็กลับมา เธอเป็นคนเข้าไปถามเขาเรื่องหมั้นว่าจะเอายังไงต่อไป เขาก็ตอบมาง่ายๆเลยคือให้ทุกอย่างเป็นไปตามกำหนดที่ผู้ใหญ่เคยวางเอาไว้ เขาไม่เคยพูดออกมาว่ารักเธอเลยสักครั้ง แม้แต่แววตายังมองเหมือนว่าเราเป็นแค่คนรู้จักกัน แต่ก่อนที่เธอจะตัดสินใจผิดพลาดไปอย่างนั้นคุณวาดิมคือคนที่ใจดีกับคู่หมั้นมาก ให้เกียรติและไม่เคยทำให้เสียใจเลยสักครั้ง คุณวาดิมที่น่ารักหายไปตลอดกาล เหลือเพียงคนโหดร้ายไว้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม