“วันนี้มาแต่เช้าเลยครับ” วีรากรกล่าวทักทายเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็พบหญิงสาวกำลังทำงานอยู่ก่อนแล้ว ในขณะที่อิงตะวันกำลังก้มหน้าก้มตากวาดขยะในออฟฟิศและที่ทำงานของชายหนุ่ม
“วันนี้เป็นเวรของอิงต้องเข้ามากวาดออฟฟิศน่ะค่ะ เลยต้องมาเช้ากว่าปกติ” หญิงสาวยิ้มตอบพลางก้มลงเปลี่ยนถุงขยะใบใหม่ในตะกร้าใกล้กับโต๊ะทำงาน “เสร็จพอดีเลย งั้นเดี๋ยวอิงขอตัวก่อนนะคะ”
หญิงสาวรีบเอ่ยลาเพราะห้องทำงานต่อไปที่เธอจะต้องไปทำความสะอาดต่อคือห้องของภูมิพัฒน์ ถ้าหากในเวลานี้วีรากรเข้าออฟฟิศแล้วอีกไม่นานเขาก็คงจะตามมาด้วย ซึ่งการต้องพบหน้าเพื่อปะทะคารมกันเป็นสิ่งที่หญิงสาวแสนจะเบื่อหน่ายที่สุด ดังนั้นการหลบหน้าเขาเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอควรจะทำ
“เดี๋ยวก่อนสิครับ”
“คะ” ไม่ทันที่อิงตะวันจะหอบตะกร้าทำความสะอาดออกไปจากห้อง ร่างสูงของวีรากรก็รีบเอ่ยเรียกหญิงสาวเอาไว้เสียก่อนด้วยอาการประหม่าอย่างบอกไม่ถูก
“คือ...ว่า...ผม” ช
