ครืด...
เสียงสมาร์ทโฟนตรงโต๊ะใกล้หัวเตียงดังขึ้น หญิงสาวพลิกตัวไปมาบนเตียงเมื่อถูกรบกวนการนอนหลับ ก่อนจะเอื้อมมือไปกดรับโทรศัพท์ แต่แล้วก็ต้องตื่นเต็มตาเมื่อเห็นปลายสายเป็นอรกมลผู้เป็นพี่สาวกำลังโทรเข้ามา
อิงตะวันกดรับสายทันทีโดยที่ไม่ลืมปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานทำให้เธอเหมือนกำลังตกอยู่ในฝันร้ายที่จะพยายามตื่นลืมตามากแค่ไหนก็หนีมันไปไม่พ้นอยู่ดี
“สวัสดีค่ะพี่อร” อิงตะวันตัดสินใจกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติมากที่สุดเพราะเกรงว่าคนปลายสายจะเป็นห่วง แต่ทว่าคนที่เติบโตมาด้วยกันอย่างอรกมลมีหรือจะไม่รู้ว่าน้ำเสียงแบบนี้เธอกำลังรู้สึกไม่สบายเป็นแน่
(เป็นอะไรไป ทำไมน้ำเสียงดูเหนื่อย ๆ ) อรกมลเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“พอดีอิงเพิ่งตื่นน่ะค่ะ เสียงก็เลยเป็นแบบนี้” หญิงสาวโป้ปด ก้มหน้าลงมองร่างกายตัวเองอย่างนึกสมเพช รอยแดงที่ผุดขึ้นตามร่างกายอย่างเห็นได
