“ดีมาก...” เมธัสครางกระเส่า “จูบเก่งกว่าเมื่อวาน”
“ชอบไหมคะ” วันวิสาพึมพำถามด้วยใบหน้าแดงซ่าน แค่ถามหน่อยเดียว อะไรบางอย่างที่เบียดชิดอยู่กับสะโพกของเธอก็พลันพองขยายเสียจนเธอยังสัมผัสได้ จึงยิ้มล้อเลียนเขา แต่กลับเป็นฝ่ายถูกจัดการเสียเอง
พริบตาเดียวพ่อเลี้ยงเมธก็ผ่อนเรือนกายบอบบางของเธอให้นอนราบไปกับฟูกหนานุ่ม บนพื้นเป็นไม้หนาใหญ่ รอบข้างแวดล้อมด้วยผืนป่าอายุหลายร้อยปี ด้านบนห่มคลุมด้วยฟ้าที่มีดาวไม่ถึงสิบดวง แสงเทียนวูบวาบไปตามกระแสลมสาดกระทบลงมากับเงาร่างสองหนุ่มสาวที่ทาบทับกันอยู่บนพื้นกระดาน ให้ความรู้สึกหวานล้ำ โรแมนติกและร้อนแรง
ดวงตาดำขลับสองคู่สบประสานปานกับจะกลืนกินกันและกันเสียเดี๋ยวนั้น
“ฉันเคยบอกเทียนไหม ว่าเทียนสวยเหลือเกิน ยิ่งมองใกล้ๆ ก็ยิ่งสวย”
“ไม่เคยบอกค่ะ”
วันวิสาอ้อมแอ้มตอบ “ได้ยินแต่พ่อเลี้ยงพูดว่า ฉันชอบเทียนเหลือเกิน เทียนร้อนแรง เทียนน่ารัก ฉันอยากรักเทียน” เ
