ไม่นานเธียร์ก็กลับเข้ามายังห้องที่หญิงสาวนอนโทรมอยู่ คราวนี้เขามาพร้อมกับข้าวต้มร้อนๆ และยาลดไข้
" ลุกขึ้นมากินยาก่อนนะครับ " เธียร์วางทุกอย่างลงที่โต๊ะข้างหัวเตียงพร้อมกับพยุงเธอให้ลุกขึ้นนั่งแน่นอนว่าเธอปฏิเสธการช่วยเหลือครั้งนี้ เจ้านายเป็นอย่างไร ลูกน้องก็น่าจะเป็นอย่างนั้น
" ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก " แต่ผิดคาด...รอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรของเธียร์ต่างจากผู้เป็นนายอย่างสิ้นเชิง หญิงสาวค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองไปยังชามข้าวต้มหมูที่ส่งกลิ่นหอมยั่วจมูก เสียงท้องที่ดัง "โครกคราก" ฟ้องว่าใครบางคนหิวอยู่อย่างแน่นอนเลยทำให้เจ้าของเสียงนั้นรู้เขินไปเลย ตั้งแต่เช้าเธอยังไม่มีอะไรตกถึงท้องสักคำ
ไอ้ท้องบ้า จะมาร้องอะไรตอนนี้
" หิวก็กินเถอะ ไม่มียาพิษหรอกผมสั่งให้พ่อครัวทำให้ใหม่เลยนะ " ว่าแล้วเธียร์ก็ส่งช้อนให้พร้อมกับรอยยิ้มเป็นมิตร คนป่วยรีบรับช้อนไปแล้วลงมือกิน ไม่ถึงห้านาทีข้าวต้มหมูก็เ
