"ลองเอาไอ้โรคจิตเป็นผัวหน่อยเป็นไง" แก่นกายของรามสูรปวดหนึบหนับขึ้นมากระทันหันในตอนที่คิดว่ากำลังจะได้ลิ้มลองของใหม่
" ไม่มีทางซะหรอก! "
" งั้นก็มาลองดู " ไม่พูดพร่ำทำเพลง รามสูรโน้มตัวลงหาหญิงสาวอีกเพื่อหวังจะจัดการให้อยู่หมัดแต่แล้วเขาก็ถูกขาเรียวเล็กของเธอเสยเข้าไปที่ปลายคางเต็มๆ
บ้าเอ๊ยย!!!
รามสูรสบทออกมาด้วยความหงุดหงิดก่อนจะจ้องไปยังอีกฝ่ายอย่างประทับใจ
" มึงชอบความรุนแรงสินะ! กุก็ชอบเหมือนกัน! "
แคร่กกก!!!!
เสื้อตัวเล็กที่เปียกโชกด้วยน้ำขาดรุ่งริ่งแบบไม่มีชิ้นดีเมื่อถูกแรงดิบของรามสูรกระชากมันออกไป กางเกงของเธอก็ถูกฝ่ามือใหญ่ดึงทึ้งลงก่อนที่จะใช้ขาเขี่ยมันออกจนสุดทาง จากนั้นบราเซียลูกไม้ลายน่ารักสมวัยกับแพนตี้ตัวจิ๋วแบบเข้าชุดกันก็ถูกเหวี่ยงออกไปติดกับกำแพงห้องน้ำ หน้าอกขาวอวบตระหง่านต่อสายตาของอสูรร้าย รามสูรกลืนน้ำลายเหนียวลงคอแบบเสือที่กระหายเหยื่อเต็มทน ทั้งที่ก่อนจะเดินทางมาที่นี่ก็พึ่งจะปลดปล่อยจังหวะเร้าร้อนกับนางแบบสาวคนสนิท สายตาคมกริบไล่มองร่างบางอย่างจาบจ้วงพร้อมกันกับที่เจ้าของเรือนร่างขาวก็รีบใช้มือปกปิดส่วนเว้าส่วนโค้งระคนเขินอาย
เราต้องเสียตัวให้ไอ้โหดนี่จริงๆน่ะเหรอ ไม่นะ!!
แต่ไม่ทันที่เด็กสาวจะได้คร่ำครวญให้สาสมกับความน่ากลัวที่กำลังมาเยือน สองมือเล็กของเธอก็ถูกจับไพล่หลัง รามสูรใช้แรงบังคับให้เธอยืนหันหน้าเข้ากำแพงของห้องน้ำก่อนจะพาเนื้อตัวแข็งแกร่งของตนตามไปเบียดเสียดเนื้อหนังนุ่มมือของเด็กสาววัยขบเผาะ เมื่อได้ยลโฉมเนื้อหนังเต็มตาแล้วรามสูรก็ไม่รีรอที่จะพานิ้วหยาบกร้านสอดแทรกเข้าไปยังกลีบบัวงาม
" อืมมม โคตรฟิต! " น้ำเสียงที่เคยดุดันเวลานี้กลับเปลี่ยนเป็นแหบพร่า ลิ้นชื้นลากเลียไปทั่วใบหูสองข้างพร้อมกับการเร่งจังหวะให้นิ้วที่สอดใส่รูสวาทได้ทำงานอย่างเต็มที่เพราะความคับแน่นของหญิงสาวทำให้เจ้าของนิ้วร้ายถึงกับเลือดพลุ่นพล่าน
“อืมมม!! สุดยอด!!”
" ปะปล่อย หนูเจ็บ ฮึกกก~! " เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บร้าวอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เพราะสองนิ้วที่กำลังแหวกแคมงามของเธอนั้นมันกำลังเล่นงานจนจวนจะขาดใจ
" อ๊ะ! อื้อออ~! สะ...เสียว!!! " ด้วยฝีมือของคนอย่างรามสูรเลยทำให้ปลุกสัญชาตญาณในตัวหญิงสาวได้ไม่ยาก หญิงสาวจึงส่งเสียงครางรัญจวนออกมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
ผ่านไปมากกว่าสิบนาที นิ้วร้ายยังคงเร่งจังหวะเข้าออกอยู่กับร่องแคบอย่างต่อเนื่อง รามสูรไม่แม้แต่จะผ่อนแรงให้ความเจ็บมันลดน้อยลง ยิ่งเจ้าของแคมงามส่งเสียงครางมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นการปลุกตัวตนของรามสูรให้ตื่นเร็วขึ้นเท่านั้น อาการปวดหนึบที่แก่นกายได้ส่งสัญญาณเตือนให้สัญชาตญาณดิบในตัวรามสูรตื่นขึ้น
" อ๊าาา อ๊อยย!อั๊นนน " ไม่นาน....ร่างบางก็เผยอปากพร้อมกับการเกร็งไปทั้งตัวโดยเฉพาะพื้นที่หวงแหน เวลานี้เธอรับรู้ถึงการมีน้ำไหลออกมาจากร่องงาม น้ำใสๆ ไหลเยิ้มออกมาผ่านเรียวขาทั้งสองข้าง มันทั้งชื้นและแฉะจนน่าอาย รามสูรแสยะยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นหญิงสาวไปถึงจุดสุดยอด
" ทำให้มันสงบซะสิ! " พูดแล้วรามสูรก็ใช้ขอบอ่างหรูของตนเป็นฐานมั่นก่อนจะบังคับให้หญิงสาวนั่งลงตรงหว่างขาของตน นิ้วมือหยาบกร้านเกลี่ยเม็ดประทุมถันอย่างหลงไหลในขณะที่แก่นกายก็เริ่มบวมเต่งและขยายขนาดเต็มที่พร้อมออกศึก หญิงสาวส่ายหน้าหนีการบังคับนี้ เธอไม่แม้แต่จะกล้าชำเลืองวัตถุขนาดใหญ่ตรงหน้า ในชีวิตนอกจากหนังเรทอาร์ที่เคยผ่านตาเธอก็ไม่เคยเห็นอวัยวะเพศของจริงมาก่อน หนำซ้ำครั้งแรกของเธอยังต้องถูกนักเลงขืนใจ
" หนูไม่ทำ หนูไม่อยากทำ ฮึกกก~!! " ใบหน้าเล็กประกาศความรั้นออกไปอย่างเปิดเผยพร้อมกับน้ำตาที่พร้อมใจจะทะลักออกมา เธอได้แต่ก้มหน้าลงมองพื้น สายตาพยายามควานหาอะไรบางอย่างมาเป็นอาวุธ
" กุบอกให้ทำก็ทำ! อย่าให้กุต้องโมโหเพราะไม่อย่างนั้นกุอาจจะรุนแรงกับมึงกว่านี้ก็ได้! " น้ำเสียงที่แข็งกร้าวและเยือกเย็นบ่งบอกกว่าอีกฝ่ายไม่ได้จะข่มขู่แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ยังคงนั่งตัวสั่นระริกจนรามสูรเริ่มจะหงุดหงิด
เพล้ง!!!
ทันใดนั้นเอง...เสียงวัตถุแข็งอย่างขวดเหล้าราคาแพงแสนแพงก็ฟาดลงตรงปลายคิ้วของรามสูรได้อย่างพอดิบพอดี เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลรินออกมาจากปลายคิ้วหนาลงมาเรื่อยๆ ยังกรอบหน้าของเขา
" มึงกล้าทำกุเหรอ " น้ำเสียงเกรี้ยวกราดตวาดใส่หญิงสาวเสียงดังพร้อมกับที่ออกแรงบีบไปยังคอยาวระหง ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าลงมือกับเขาเช่นนี้
อั่กกก!! เอื้อกก!
มือเล็กพยายามปัดป่ายและขัดขืนการลงโทษในตอนที่เริ่มจะหายใจไม่ออกรามสูรแสยะยิ้มร้ายเมื่อเห็นว่าคนใต้เงื้อมือกำลังจะขาดอากาศหายใจเขาจึงค่อยๆ ผ่อนแรงในที่สุด เขาไม่ได้ต้องการจะฆ่าเธอ เขาเพียงแต่ต้องการจะสั่งสอนให้เธอหลาบจำ หลังมือใหญ่ของรามสูรยกขึ้นปาดหยดเลือดสีแดงสดราวกับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด
แผลแค่นี้มันไม่สะกิดต่อมเจ็บกุหรอก! หนักหนากว่านี้กุก็เจอมาแล้ว! คราวนี้ก็ตามึง!
" อ๊อกๆ อ...อื้อออ! " ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหายใจหายคอเป็นปกติ รามสูรก็กดศีรษะเข้าไปหามังกรยักษ์ที่ผงาดง้ำรอ เขาออกแรงบีบปากเล็กๆ ให้เผยอรับกับขนาดและความใหญ่ยาวของแก่นกาย พอวัตถุแข็งเข้าไปยังโพรงปากได้เจ้าตัวก็รู้สึกเจ็บที่ลูกกระเดือกทุกครั้งเวลาที่ถูกหัวสีคล้ำทิ่มแทง รามสูรไม่ปล่อยให้เด็กสาวมีจังหวะได้ขัดขืนแม้แต่น้อย เขาบังคับให้เธอสนองความใคร่ให้อยู่นานสองนาน
" อืมมม! " รามสูรส่งเสียงคำรามออกมาเมื่อรับรู้ว่าตัวเองใกล้จะแตะเส้นชัยในไม่ช้า แม้จะเป็นการบำเรอที่ค่อนข้างจะไม่ประสาสักเท่าไหร่ แต่ปากเล็กและลิ้นเล็กๆ ของอีกฝ่ายก็เริ่มจะเข้าที่เข้าทางแล้ว แม้เธอจะแสดงออกถึงการรังเกียจเดียดฉันแต่เธอก็ไม่อาจฝืนแรงดิบจากเจ้าของมันได้ ฝ่ามือใหญ่ยังคงออกแรงบีบไปที่โครงหน้าเรียวเล็ก เพื่อให้เป็นไปตามจังหวะเร้า ในตอนที่แก่นกายออกแรงอยู่ในโพรงปากรามสูรก็เชิ่ดใบหน้าขึ้นปล่อยให้คนใต้ล่างปรนเปรอความสุข ไม่นานน้ำขุ่นขาวก็ไหลเยิ้มออกมาเลอะอยู่ที่ปลายหัวสีคล้ำ เด็กสาวรีบเบือนหน้าหนีทันทีที่ถูกรามสูรบังคับให้กลืนมันลงคอ แค่สีและกลิ่นเธอก็รู้แล้วว่ามันไม่น่าจะอร่อย มันไม่คล้ายน้ำที่เธอเคยชอบดื่มเลยด้วยซ้ำ
" กลืนมันลงไป " พอเห็นว่าอีกฝ่ายเอาแต่เบือนหน้าหลบรามสูรจึงบังคับน้ำกามของตนใส่ลงไปในปากจนสำเร็จก่อนจะฉุดกระชากเธอให้ไปยืนประจันกับกระจกบานใหญ่ที่สามารถมองเห็นเรือนร่างของเธอได้ทั้งตัว สองขาเรียวเล็กของหญิงสาวถูกบังคับให้ถ่างออกจากกันพร้อมกับนั้นแก่นกายที่ยังแข็งปั๋งก็ไปจ่ออยู่ตรงกลีบกุหลาบ รามสูรบังคับให้ร่างบางทแนบไปกับกระจกบานใส แผงอกแข็งแรงตามไปเบียดเสียดทันที มือหยาบกร้านข้างหนึ่งจับแขนเธอไพล่หลังเอาไว้ มืออีกข้างเอื้อมผ่านใต้วงแขนก่อนจะบีบคลึงหน้าอกกลมมนอย่างหื่นกระหายความต้องการของอสูรร้ายกำลังปะทุ...!
" อ...เอามันออกไปนะอะ...ไอ้นักเลงถ่อย " เด็กสาวสาดคำด่าทอออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นัยน์ตาขึ้นสีแดงก่ำทั้งสองข้าง มันเป็นความรู้สึกเจ็บหน่วงจนร้องไห้ไม่ออก
ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาขอร้องอ้อนวอนคนป่าเถื่อนเช่นเขาอีกแล้ว
ไม่เพียงแต่จะไม่ยอมรามือ รามสูรแสยะให้กับความถือดีของหญิงสาวอีกด้วย
มึงจะหวงเนื้อหวงตัวอะไรนักหนาวะอิเด็กใจแตก!
" ปล่อยหนูนะคนเลว!! " หญิงสาวออกแรงขัดขืนแต่ยิ่งขัดขืนมากแค่ไหนรามสูรก็ยิ่งอยากครอบครองเจ้าของแรงต่อต้านนี้มากแค่นั้น
" ลองเจอของกุก่อน เผื่อมึงจะติดใจ! " สิ้นคำเสนอนี้แก่นกายขนาดยักษ์ก็ถูกดันเข้าไปยังรูสวาทโดยที่ไม่คิดจะออมแรง หญิงสาวสะดุ้งตัวโหยงน้ำตาไหลเล็ดเพราะสิ่งที่เข้าไปในร่างกายมันได้สร้างความเจ็บปวดจนรับรู้ได้การฉีกขาดที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย
เสียงหลงถ่ายทอดอย่างครวญครางในยามที่ถูกแรงดิบกระแทกกระทั้นความเจ็บจุกถาโถมเข้ามาจนต้องอยากจะหยุดหายใจเมื่อรามสูรได้ออกแรงสอบเอวหนาใส่อย่างไร้ปราณีแต่ทว่านาทีที่แก่นกายเข้าไปจนสุดทางตัน รามสูรก็รับรู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่คาดเดามาทั้งหมดมันสวนทาง ความจริงแล้วเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ชื่นชมเรือนร่างสวยงามนี้ แต่ถึงอย่างนั้นรามสูรก็ไม่ได้คิดที่จะหยุดมันง่ายๆ
กุต้องทำให้มึงเป็นของกุอย่างสมบูรณ์แบบ...สาวน้อย
“ซี้ดดด!!ครางชื่อกุสิ”