".."
"..." ภายในห้องต่างเกิดความเงียบสงัดขึ้นมาตั้งปิ่นเจ้าปัญหากับข้อความในกระดาษปรากฏขึ้น
เยว่เหยียนที่เริ่มหน้าซีดลงไปทุกทีผิดกับเซียวไน่ที่ใบหน้าคมเริ่มดำคล้ำคล้ายคนโดนของจนเหมือนมีไอทะมึนสีดำลอยออกมาจากร่างกาย
'ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดีเนี่ย!!!' เยว่เหยียนขบคิดในใจแต่ก็ต้องหลุดออกจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงเย็นเยียบดังขึ้นข้างหู
"นั่นคืออะไรหรือเหยียนเอ๋อร์ใครให้เจ้ามา?" เซียวไน่พยายามใจเย็นนับหนึ่งถึงร้อยในใจไม่อาละวาดออกมา
ในใจของเขารุ่มร้อนตั้งแต่ที่ลู่จื่อไปแจ้งตั้งแต่คราแรกแล้วแต่ไม่สามารถออกไปจัดการได้นั้นเพราะท่านพ่อของเขาห้ามเอาไว้เสียก่อน
หากท่านพ่อไม่ให้ของดีนั่นมาแลห้ามปรามบอกให้เขาใจเย็นลงนั้นวันนี้คงมีการตายไปข้างหนึ่งเป็นแน่
และแน่นอนคนที่ตายมันต้องไม่ใช่เขา..
"นั่นมันของข
