โปรดระวังพระเอกกำลังคลั่งรัก

หลินเยว่เหยียนเป็นเด็กทารกที่เกิดมาพร้อมกับความทรงจำในโลกก่อนด้วยสิทธิพิเศษจากพระเจ้า เยว่เหยียนยังจำได้ดีว่าตัวเธอในโลกก่อนนั้นได้ตายแบบอนาถขนาดไหน ใครจะไปคิดว่ากินถั่วอยู่ดีๆก็เกิดสำลักติดคอตัวเองตายขึ้นมา!! ที่ตายแบบอนาถขนาดนี้ไม่ใช่ว่าเพราะว่าเธอหมดอายุขัยหรอกนะแต่เป็นเพราะ'ความผิดพลาด'ของพระเจ้าผู้ดูแลดันเผลอทำชื่อเธอหล่นลงไปใน 'ถังชะตาขาด' ขณะที่เธอกำลังกินถั่วนั่นพอดี!! ด้วยเหตุนี้เยว่เหยียนเลยได้มาเกิดใหม่แบบงงๆโดยไม่ต้องรอคอยเฉกเช่นดวงวิญญาณอื่นๆโดยฝีมือของพระเจ้าผู้สะเพร่า!!ที่กล่าวเพียงแค่คำขอโทษเท่านั้นก่อนที่จะร่ายมนตร์ส่งดวงวิญญาณเธอไปเกิดใหม่ทันที! หากถามถึงพรวิเศษ? เหอะ!เธอยังไม่ทันจะได้เอ่ยขออะไรก็โดนพระเจ้าชิงพูดรัวๆใส่มาเป็นชุด ก่อนจะจับใจความทั้งหมดได้ว่า'ทำชื่อเธอหล่นในถังชะตาขาด' 'แถมความทรงจำ'และ'โชคดี' เพียงเท่านั้น.. รู้ตัวอีกทีตัวเธอก็ถูกส่งมาเกิดใหม่เสียแล้ว!! หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาดูโลกได้ปีกว่านั้นก็ทำให้เยว่เหยียนได้รู้ว่าโลกที่เธอมาได้เกิดใหม่นี้เป็นโลกที่มีเหล่าเทพเซียนและกำลังภายในเหมือนในละครที่เธอเคยดูยังโลกเดิมแถมเธอเองยังได้เกิดมาเป็นลูกสาวของท่านเทพเซียนที่หน้าตาดีทั้งสองท่านอีกต่างหากอะไรจะดีขนาดนี้~ มารดาของเยว่เหยียนเป็นเซียนด้านการสะกดจิตส่วนบิดาเป็นเซียนด้านดนตรีที่พบรักกันในป่าท้อพันปี เมื่อทั้งสองผูกใจรักต่อกันได้ไม่นานก็ได้ให้กำเนิดเธอขึ้นมา เยว่เหยียนยังจำได้ดีว่าตอนที่เธอลืมตาขึ้นมาในครั้งแรกนั้นมีแสงสีฟ้ากับสีม่วงลอยล้อมรอบตัวเธอยั้วเยี้ยอย่างกับแสงไฟเลเซอร์ แต่นั่นก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีสุดๆเพราะพลังในแต่ละด้านของมารดาและบิดาของเยว่เหยียนนั้นมันได้ถ่ายทอดมาทางเธอตอนเกิดด้วย! ซึ่งโอกาสแบบนี้สามารถเกิดขึ้นได้เพียงหนึ่งต่อแสนคนเท่านั้นในโลกใบนี้!!. เมื่อวันเวลาผ่านไปได้สองปีกว่าที่เยว่เหยียนครบสามขวบเธอก็สัมผัสได้ถึงความคุ้นชินแบบแปลกๆและก็ได้หายสงสัยเมื่อคืนหนึ่งในยามดึกที่จู่ๆมารดาของเธอก็พรวดพราดเข้ามาในห้องนอนก่อนจะรวบตัวเธอไว้และทะยานตัวออกไปข้างนอกแบบรวดเร็ว… ชุดสีขาวผ้าไหมจันทราที่มารดาเธอชอบสวมใส่บัดนี้นั้นมันกลับถูกย้อมไปด้วยสีแดงชาดของเลือดเพราะกลิ่นคาวนั้นมันลอยคละคุ้งไปหมดจนเยว่เหยียนแทบอยากจะอาเจียนออกมา เยว่เหยียนนั้นก็เริ่มจะกรีดร้องกับตนเองในใจเมื่อจู่ๆเนื้อหาในนิยายที่เธอเคยอ่านจากโลกเดิมนั้นมันผุดขึ้นมาเต็มหัวไปหมดตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องรวมถึงฉากที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ด้วย! 'นี่มันคงไม่ใช่ในนิยายที่ฉันเคยอ่านหรอกใช่ไหม?!ใช่..มันต้องไม่ใช่แน่ๆ' เยว่เหยียนได้แต่ปลอบใจตัวเองและภาวนาขอให้สิ่งที่เธอคิดนั้นไม่เป็นความจริง มือเล็กๆของเยว่เหยียนกอดคอมารดาเธอไว้แน่นแต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังเมื่อมารดาพาเธอมายัง 'สำนักจื่อเฟิ่ง' 'ชัดเด๊ะ! นี่มันนิยายที่เธออ่านชัดๆ!’ เด็กหญิงตัวน้อยในอ้อมกอดมารดาเริ่มขบคิดในใจอย่างเป็นกังวล หากเป็นดั่งในเนื้อหานิยายจริงบิดาของเธอคงถูกเหล่ามารฆ่าตายไปแล้วเพราะในเนื้อเรื่องตอนต้นเขียนว่าเหล่ามารทั้งหมดในใต้หล้าจะรวมตัวกันเข้าบุกเข็นฆ่าเหล่าเทพเซียนเพื่อทำพิธีบวงสรวงปลุกจอมมารขึ้นมา โดยเหตุการณ์ในครั้งนี้จะเป็นการลอบจู่โจมแบบกะทันหันของเหล่าทัพมารซึ่งทำให้เทพเซียนหลายคนบาดเจ็บเป็นจำนวนไม่น้อยส่วนเซียนที่ล้มตายนั้นก็มีจำนวนเกินครึ่งของที่บาดเจ็บเลยทีเดียว ซึ่งบิดาเธอเองก็จะเป็นหนึ่งในเซียนนั้นที่ล้มตาย... ส่วนมารดาเองตามเนื้อเรื่องหลังจากที่นำเยว่เหยียนมาหลบซ่อนจากสงครามโดยเอาเธอมาฝากไว้ที่สำนักฝึกเซียนของเพื่อนสนิทและกลับไปต่อสู้กับเหล่ากองทัพมารต่อนั้นดันพลาดท่าโดนพิษหมื่นอสูรของมารร้ายเข้าให้ โดยพิษที่หมื่นอสูรของมารร้ายนั้นร้ายแรงเป็นอย่างมากหากไม่ได้รับการถอนพิษภายใน1เค่อ*ก็จะเสียชีวิตลงทันที.. แต่เนื้อเรื่องในบทนี้นั้นกลับเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อความเป็นจริงมารดาของเยว่เหยียนได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแทนที่จะพบศพดั่งในเนื้อเรื่อง ด้านเจ้าสำนักจื่อเฟิ่งเองที่ไปร่วมรบกับเหล่ามาร หลังจากสงครามจบลงก็พยายามหาร่างมารดาของเยว่เหยียนเหมือนกันแต่หาเท่าไรนั้นก็หาไม่พบ.. เจ้าสำนักจื่อเฟิ่งนั้นมีนามว่า 'อวี๋ซีหยวน' ในนิยายแล้วคือพ่อของพระเอก'อวี๋เซียวไน่' เขานั้นจะรับเลี้ยงดูเยว่เหยียนในฐานะบุตรสาวบุญธรรม ในเนื้อเรื่องเดิมเยว่เหยียนจะเป็นแค่ตัวประกอบคนสำคัญที่เป็นคนปลดผนึกพลังให้พระเอกในวัยเด็กเพียงเท่านั้น โดยที่บทของเธอนั้นจะเป็นเด็กเอาแต่ใจและชอบรังแกพระเอกเพราะเห็นว่าอวี๋ซีหยวนที่เป็นพ่อของพระเอกนั้นไม่รักพระเอก บทบาทของเยว่เหยียนในเรื่องก็คือเธอมักจะรวมหัวกับเด็กคนอื่นๆในสำนักกลั่นแกล้งพระเอกทุกครั้งที่มีโอกาสเพราะพระเอกนั้นเกิดมามีนัยน์ตาสีเทากับเส้นผมสีขาวที่แปลกประหลาดแถมเขายังเป็นคนเดียวในสำนักที่ไม่มีวรยุทธและพลังปราณนั้นทำให้เธอยิ่งได้ใจเมื่อเห็นว่าพระเอกไม่สามารถต่อกรกับเธอได้และที่หนักสุดก็คือตัวละครนี้แอบขโมยกำไลหยกที่เป็นสิ่งของต่างหน้าของแม่พระเอกปาลงพื้นจนแตกต่อหน้าเขา! ซึ่งพระเอกที่เห็นสิ่งของต่างหน้าของมารดาตนตกแตกก็โมโหจนถึงขีดสุดพลันเกิดพลังปราณขึ้นมาแบบคลุ้มคลั่งควบคุมไม่อยู่และระเบิดพลังใส่เยว่เหยียนจนร่างของเธอนั้นลอยไปกระทบต้นไม้และตกลงมานอนแน่นิ่งด้วยรูปร่างที่บิดเบี้ยวเพราะกระดูกหักตายแบบหมดทั้งตัว!! 'บัดซบนี่มันอะไรกันฉันเพิ่งเกิดมาได้แค่สามปีเองนะ!!'เยว่เหยียนกรีดร้องกับตนเองในใจเมื่อนึกถึงเนื้อหาในนิยายที่จะต่อจากเหตุการณ์ตรงนี้... *เค่อ = 15 นาที