จูบที่เริ่มต้นขึ้นอย่างดุดันดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ก่อนที่ร่างบอบบางจะถูกช้อนขึ้นจนตัวลอย เป้าหมายคือห้องนอนที่อยู่ถัดไปไม่ไกล
“ไม่นะ! คุณหนึ่งอย่า!” มธุรสกรีดร้องขึ้นเมื่อถูกโยนลงเตียงอย่างไม่ออมมือเท่าไหร่ เมื่อตั้งสติได้หญิงสาวก็ลุกขึ้นวิ่งหนีแต่ก็ช้ากว่าอีกคนที่วิ่งตามาคว้าเอวของเธอเอาไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะเหวี่ยงเธอกลับไปที่เตียงอีกครั้ง แล้วพาตัวเองตามมาคร่อมทับกันไว้อีกทาง
“อย่าห้ามพี่! เพราะพี่มีสิทธิ์!”
“ไม่! คุณไม่มีสิทธิ์…อื้อ” วัชระย้ำถึงสิทธิ์ที่ตนเองพึงมีด้วยการก้มลงไปปิดเสียงเล็กๆ ด้วยจูบที่ร้อนแรง มันไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินไปกว่าความสามารถของเขาเลยที่จะทำให้อีกคนเลิกพยศใส่กัน เขารู้จักร่างกายของเธอดีเสียยิ่งกว่าที่เธอรู้จักร่างกายตัวเองซะอีก
“ฮึก!” เสียงหวานสะอื้นไห้เมื่อชุดที่สวมใส่ค่อยๆ ถูกกระชากออกไปจากร่างกายทีละตัว จนในที่สุดเธอก็เปลือยเปล่าต่อหน้าเขา
“ไม่
