แต่สุดท้ายไม่ว่าจะกลัวใครอีกคนสักแค่ไหนมธุรสก็ไม่อาจปล่อยให้งานดีๆ ที่น้อยคนนักที่จะได้รับโอกาสนี้หลุดลอยไป มันจริงอย่างที่เพื่อนของเธอว่า ‘เขาแต่งงานมีภรรยาไปแล้ว’ คงไม่กล้าทำอะไรเธอ ถึงต่อให้เขาคิดจะทำ หากทำเฉย เดี๋ยวเขาก็คงตัดใจไปเอง
“เชิญนั่งก่อนครับคุณอ้าย” หญิงสาวละทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง ก่อนจะหันมาสบตาเจ้านายใหม่ของตัวเองที่ลุกขึ้นมาต้อนรับกันด้วยตัวเอง
“ขอบคุณค่ะ”
“ผมดีใจนะครับที่คุณอ้ายยอมมาทำงานในตำแหน่งเลขาของผม และผมก็ต้องขอโทษแทนเพื่อนของผมด้วยที่วันนั้นเขาทำตัวเสียมารยาทกับคุณ” พิสุทธิ์เปิดฉากด้วยคำขอบคุณก่อนจะจบลงที่การขอโทษถึงการกระทำอันป่าเถื่อนของเพื่อนรักที่ถ้าให้เขาเดาป่านนี้คงกำลัง นั่งรอโทรศัพท์อยู่ในห้องทำงานของตัวเองอย่างร้อนรนอยู่อย่างแน่นอน
เขากับวัชระมีโอกาสได้รู้จักกันเมื่อสองปีก่อนในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง ด้วยความที่มีอะไรๆ หลายอย่างคล้ายคลึงกันจึงทำให้ส
