ตอนที่ 3
1032 คำ
“อูย… ยะ… อย่า… ซี้ด… อูย”
แรมจันทร์สูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกินของเผ็ดจัด ขณะลำนิ้วของลุงสันต์กำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอต่อเนื่องอยู่ในร่องกลีบ ขมิบตอดอยู่ตลอดเวลา นับจากวินาทีแรกที่โดนนิ้วกระแทกเข้าใส่
“เอาออกไปนะ… อูย… เอานิ้วออกไป… ยะ… อย่าเสียบ”
แรมจันทร์ร้องวิงวอนเสียงอ่อน
“อีกนิดนะจ๊ะ… ”
ลุงหื่นยังไม่ยอมหยุดง่ายๆ หงายฝ่ามือหยาบใหญ่ สไลด์ดุ้นนิ้วกลางเข้าใส่ร่องกลีบอ้างว้างรอคอยผัวของแรมจันทร์ สไลด์เข้าออกจนน้ำหล่อลื่นอุ่นๆ กระปริบเยิ้มออกมาอีกระลอก
“โอ้ว… หอม… ”
ยามหื่นยกนิ้วที่มีน้ำหวานสวาทของแรมจันทร์เปียกชุ่มขึ้นมาสูดดม ปาดลิ้นเลียแล้วสอดมือเข้ามากดคลึงปุ่มกระสันจนปูดพอง แดงเรื่อขึ้นมาจากหนอกเนินอวบอูม ใหญ่ล้นอุ้งมือของลุงสันต์
“พะ… พอแล้ว… ”
แรมจันทร์พยายามขยับก้นหนี หากอาการดีดดิ้นยิ่งเพิ่มแรงเสียดสีระหว่างกลีบสวาทกับอุ้งมือของลุงสันต์
“อีกนิดนะ… อย่าดื้อสิจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องแรมมีความสุข”
ลุงสันต์รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ได้เปรียบ ไม่นานจะควบคุมทุกอย่างได้ ยืนยันด้วยร่องสวาทของหล่อน ขมิบตอดลำนิ้วเคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะ
“หุ้นเธอเซ็กซี่เหลือเกินแม่คุณเอ๊ย”
ลุงสันต์เลิกชายเสื้อของหล่อนขึ้นมากองที่ไหล่ ก้มลงจูบไซ้ก้นอวบขาว ไล่เรื่อยขึ้นมาถึงแผ่นหลังนวลเนียนของแรมจันทร์ ดันกลีบก้นให้โย้ไปข้างหน้าแล้วปาดลิ้นเลียร่องกลีบทะลักเป็นพูออกมาระหว่างซอกขาด้านหลัง
“ฮื่อๆ… อูย… พอเถอะ… อย่าทำ”
แรมจันทร์เม้มปากแน่น โดนลุงสันต์ลงลิ้นอย่างไม่ปราณีต่อความรู้สึกของหล่อนที่หลับตาปี๋ พยายามต่อสู้กับความเสียว ใบหน้าบิดเบ้ทรมาน สะบัดไปมาราวจะขาดใจ หากยิ่งเร่งเร้าให้ยามหื่นลงมือปาดลิ้น เบิร์นเลียร่องสวาทที่ไม่เคยมีชายใดแตะต้องมานานถึงปีกว่าหลังจากสามีเดินทางไปทำงานที่ประเทศไต้หวัน
“อ๊าย… ฮื่อๆ… มะ… ไม่เอา หยุดเดี๋ยวนี้”
แรมจันทร์ยังร้องคราง ตัวอ่อนตัวงอ ท่าทางดีดดิ้นของหล่อนยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ลุงยาม แรมจันทร์คงคิดไม่ถึงว่าเพิ่งมาเริ่มทำงานได้ไม่กี่วัน จะโดนยามหื่นเซ็กส์จัดลงมือจู่โจมโลมเล้าอย่างดิบเถื่อน
“ฮื่อ… อูย… ไม่หยุดฉันร้องให้คนช่วยนะ”
แรมจันทร์ขู่
“ขอจับนมอีกนิด”
ลุงสันต์ยังไม่พอ รีบสอดแขนเข้าประคองเอวคอด มือที่เหลืออีกข้างสอดเข้าใต้ลำตัว ล้วงเข้ามาบีบขยำเต้านมอวบใหญ่ล้นมือ
“หูย… นมใหญ่เหลือเกิน”
นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือของลุงสันต์ คีบเคล้นปลายถันแล้วคลึงวนเบาๆ รอบวงป้านลานหัวนมสีเนื้อ ทำเอาแรมจันทร์หายใจกระเส่า หัวนมแข็งตั้งเสียดสีกับอุ้งมือหยาบของลุงยาม รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวนมแข็งเป็นเม็ด
“ไม่เอา… หยุดนะ… อย่า”
แรมจันทร์ยังคงขัดขืน แม้บางขณะสติจะแหว่งวิ่นวูบหายไปกับความรู้สึกเคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกับลีลาปลุกเร้า ทว่าพอตั้งสติได้… หล่อนก็ดิ้น
“อย่าดิ้นสิจ๊ะ… อูย… รูน่ากระแทกสุดๆ… ไม่ไหวแล้ว ขอพี่ใส่นะ… เดี๋ยวพี่จะทำให้เธอหายเ****น”
สุดจะทานทนได้ ลุงสันต์ตบะแตก รีบกดสะโพกแรมจันทร์ไม่ให้ดิ้น เมื่อเห็นว่าหล่อนพยายามจะขยับหนี
“ขอสักทีเถอะวะ”
ยามหื่นรีบฉวยนาทีทอง ด้วยการสอดแขนรั้งเอวของแรมจันทร์ ดึงร่างน้อยๆ มาบังคับจัดท่าทางให้คุกเข่าลงบนขอบเตียง กระดกก้นอวบขาวออกมาหาแกที่ยืนเตรียมพร้อมอยู่ทางด้านหลัง
เสียงรูดซิบกางเกงดังแคว่ก ควักไอ้จ้อนดุ้นสีน้ำตาลยาวใหญ่เป็นลำออกมาบีบรูดอุ่นเครื่อง รอบๆ ดุ้นจรวดโอบล้อมไว้ด้วยเส้นเลือดและลายเอ็นปูดนูนดูน่าสะพรึง ความสูงของเตียงส่งให้ร่องสวาทของแรมจันทร์อูมทะลักออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง ได้ระดับองศาที่จะสอดใส่เข้ากับอวัยวะเพศใหญ่ยาวของลุงสันต์ได้อย่างพอดิบพอดี ในท่าที่แกยืนอยู่ข้างหลังพร้อมเสียบ
“ขอเสียบสักทีเถอะวะ”
ลุงสันต์เอามือข้างหนึ่งดันสะโพกแรมจันทร์ แบะกลีบก้นของหล่อนให้พูสวาททะลักเป็นยวงออกมาจากซอกขาด้านหลัง กดส่วนหัวสีม่วงถอกทู่ของแท่งเอ็นใหญ่ราวดุ้นแขนเด็ก กระถดกระถอกขึ้นๆ ลงๆ แหวกรอยแยะแย้มของกลีบสวาท
“ไม่นะ… ”
แรมจันทร์สูดหายใจแรง ตั้งสติในเฮือกสุดท้าย ก่อนจะสะบัดก้นจนหลุดออกมาจากแขนลุงสันต์ ที่สอดรัดเอวเอาไว้
“นี่แน่ะ… ไอ้ลุงหื่น”
แรมจันทร์หันมายกเท้าถีบโครมเข้าที่พุงลุงสันต์จนตกเตียง ป้านวลที่กำลังเปลี่ยนผ้าปูเตียงอยู่อีกห้องไม่ไกล รีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ด้วยความตกใจ
“ว้าย… ลุงสันต์ เข้ามาทำบ้าอะไร… น่าเกลียดที่สุด”
ป้านวลกราดเสียงใส่ลุงสันต์ แรมจันทร์หารู้ไม่ว่าป้านวลกำลังเล่นละครฉากใหญ่ เพราะรู้กันกับลุงสันต์ ร่วมกันวางแผนให้ลุงสันต์เข้ามาเล้าโลมหล่อน ด้วยคิดว่าผู้หญิงห่างผัวอย่างหล่อนจะต้องเสี้ยนจนยอมให้เอาง่ายๆ ทว่าแรมจันทร์ไม่ยอม แต่ก็เกือบไปแล้วเหมือนกัน
“แรม… เป็นอะไรหรือเปล่า”
ป้านวลทำท่าห่วงใย รีบเดินเข้ามาถามแรมจันทร์ที่ยืนร้องไห้ตาแดง สะอื้นเบาๆ กับเรื่องราวไม่คาดคิด ขณะที่ลุงสันต์หลบฉากออกไปอย่างรู้จังหวะ
“ไม่เป็นไรจ้ะ… ฉันจะฟ้องลุงเข้มว่าลุงสันต์เข้ามาทำพิเรนทร์กับฉัน”
แรมจันทร์บอกป้านวล ‘ลุงเข้ม’ ที่หล่อนกล่าวถึงก็คือหัวหน้ายาม เป็นอดีตทหารเก่า แกดูแลงานรักษาความปลอดภัยของโรงแรมมานานจนได้เป็นหัวหน้ายาม
“อุ๊ย… ป้าว่าอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ”
ป้านวลรีบห้าม
- ผู้เขียน
