“ทำไมปิดเครื่องเนี่ย! แล้วจะรู้ไหมว่าอยู่ตรงไหน...”
ทางด้านรนราชย์ที่ขับรถมาจนถึงมหาวิทยาลัยของไอยรินทร์แล้ว แต่กลับติดต่อเธอยังไม่ได้ ความเป็นห่วงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆก่อนจะเปิดดูในเพจติดตามไอยรินทร์ แต่กลับไม่ได้มีการเคลื่อนไหวเมื่อภาพสุดท้ายคือตอนที่เธอเข้าห้องน้ำ รนราชย์ตัดสินใจเดินลงจากรถเพื่อเดินตามหาเธอ เพราะโทรไปก็ไม่ติดอยู่ดี
“น้องครับ...เห็นไอย เอ่อ ไอยรินทร์นักศึกษา...”
“พี่ไอยน่ะเหรอคะ ก่อนเที่ยงเห็นอยู่ที่สวนตึกสาม แต่ตอนนี้ไม่รู้ค่ะ”
“อ้อ ขอบคุณครับ”
รนราชย์เดินถามพวกนักศึกษาไปเรื่อยๆ เมื่อไม่รู้จะไปหาเธอได้ที่ไหน
“ราชย์! นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ มีธุระอะไรให้ฉันช่วยรึเปล่า”
พอเดินไปได้สักพัก เสียง อาจารย์มนัส เพื่อนที่เคยชวนรนราชย์มาสัมมนาจนได้เจอกับไอยรินทร์ก็เดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าแปลกใจ ไม่นึกว่าจะได้เห็นรนราชย์ที่นี่อีกเพราะรู้ดีว่ารนราชย์งานยุ่งขนาดไหน
“อ่าว สวัสดี พอด
