สองสามวันมานี้ไทรีสเอาแต่เดินวนเวียนไปมาในห้องทำงานกึ่งห้องนอน ไม่ยอมกลับไปนอนที่บ้านหลายวันแล้วตั้งแต่วันที่ให้นิโคกับเอเดนไปส่งคุณหนูตัวน้อยกลับบ้านของหล่อน แล้วตัวเขาเองก็ได้แต่นอนดูรูปของเธอและสูดดมกลิ่นกายกลิ่นเหงื่อของหล่อนที่เปื้อนติดเตียง ไม่ยอมให้แม่บ้านขึ้นมาทำความสะอาดและเปลี่ยนชุดเครื่องนอนใหม่ เพราะเขาชอบกลิ่นหอมอ่อนๆ ของชญาดา ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ไม่รู้ทำไมถึงต้องการหล่อนทั้งๆ ที่ไม่ควรจะเป็นแบบนั้น เขาเป็นถึงคนบาปจะมาเสียการควบคุมตัวเองเพียงเพราะผู้หญิงเอเชียตัวเล็กคนเดียวไม่ได้
“อ่า จะบ้าตายไทรีส”
“ไทรีสตอนนี้ได้เวลาแล้ว” นิโคก้มมองดูนาฬิกาข้อมือของตนเองเมื่อใกล้ได้เวลาประชุมใหญ่ของสายการบินสกายแอร์ไลน์
“นั่นสิไทรีส เดี๋ยวจะไปสายได้นะ” เอเดนเห็นด้วย
“ก็ไปสิ ออ ดูด้วยนะว่าคุณหนูทิมมี่ไปไหนวันนี้” ก่อนลุกขึ้นก็ไม่ลืมสั่งบอดี้การ์ดของตนสั่งให้บอดี้การ์ดคนอื่นไปสืบเรื่องราวช
