หงุดหงิดรำคาญตา
1064 คำ
ควอนเบิกตากว้างปิดปากตัวเองไว้ทันทีเมื่อเห็นภาพในห้องนั่งเล่นตอนนี้หนุ่มหน้าขรึมที่กระตุกหัวใจของผมกำลังขึ้นคร่อมผู้หญิงแปลกหน้าบนโซฟาตัวยาว และมือของผู้หญิงคนนั้นก็ประคองดวงหน้าหล่อตรึงใจของแสงโสม หัวใจของควอนรู้สึกปวดหนึบราวกับโดนทุบแรงๆ แล้วก็ต้องเบือนหน้าหนีเมื่อคนตัวโตกำลังโน้มลงไปซุกไซ้ใบหน้าของเธอคนนั้น
“พี่บิ๊กมีแฟนแล้ว?” ผมถามตัวเองด้วยความเจ็บปวดร้าวในอก แสงโสมคือรักแรกพบของควอน เขาคือความใฝ่ฝันแต่เขากลับไม่ชอบผม พี่เขามีคนที่พี่เขารักอยู่แล้ว ส่วนผมก็แค่คนที่แอบรักพี่เขา ผมก็แค่ผู้อาศัยบ้านของพี่เขาเท่านั้น ผมมันก็แค่กาฝาก
หนุ่มน้อยหน้าหวานที่รู้มาตลอดว่าตัวเองแตกต่างจากผู้ชายทั่วไป ควอนไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวกับผู้หญิงไม่ว่าจะมีผู้หญิงเข้ามาหาแต่ก็ไม่เคยรู้สึกถูกใจเพราะรู้ดีว่าตัวเองนั้นชอบแบบไหน และพอมาเจอคนที่ทำให้ใจเต้นแรงกลับต้องมาเจ็บปวด เพียงแค่เวลาหนึ่งสัปดาห์ที่รู้จักก็ได้แต่แอบมองแสงโสมอยู่ห่างๆ ด้วยเพราะเขาบอกว่ารำคาญไม่อยากเห็นหน้า ผมจึงต้องหลบหน้าพี่เขาและแอบดูอยู่ห่างๆ ตลอดที่อยู่บ้านหลังใหญ่แห่งนี้
“นายเพ้อฝันเกินไปแล้วควอน เพ้อฝันเกินไปแล้วว่าพี่เขาจะรักนาย พี่เขาชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบผู้ชายแบบนาย พี่เขาไม่ชอบประตูหลังแบบนาย” ควอนบอกตัวเองพร้อมกับยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่เอ่อคลอสองเบ้าตาแล้วเดินจากไปด้วยหัวใจที่ปวดร้าว
แม้จะเจ็บปวดใจแต่การได้แอบรักได้ดูแลได้ทำอะไรให้สำหรับควอนมันก็มากพอแล้ว และวันนี้เป็นวันหยุดวันที่เขาไม่มีเรียนเขาจึงช่วยป้าทิพย์ พี่นิ้งกับลุงเอกทำงานบ้านและดูแลสวน หนุ่มหน้าหวานออกไปซื้อต้นไม้มาปลูกโดยมีลุงเอกช่วยขุดพรวนดิน ควอนซื้อต้นกุหลาบขาวกับกุหลาบแดงมาปลูกที่สวนหลังบ้าน และพอทำเสร็จก็เข้ามาช่วยนิ้งทำความสะอาดบ้าน และกว่าจะเสร็จก็เล่นเอาบ่าย พอตกบ่ายก็ออกไปตลาดซื้อของสดมาทำมื้อเย็น โดยมีผมเป็นผู้ช่วยของป้าทิพย์ และป้าทิพย์ชอบที่ได้มีผู้ช่วย ควอนไม่ถือตัว ควอนชอบช่วยเหลือตลอดเวลาที่มาอยู่ที่นี่แถมยังร่วมทานข้าวกับพวกนางและนิ้งกับลุงเอกทุกวัน ด้วยเหตุผมว่าทานคนเดียวไม่อร่อย และเนี่ยทำให้หนุ่มหน้าหวานเป็นที่รักที่เอ็นดูของทุกคนในบ้านยกเว้นเจ้าของบ้าน ตอนนี้ผมก็มาอยู่บ้านหลังนี้ได้สองเดือนกว่าแล้วแต่ความสัมพันธ์ของเจ้าของบ้านกับผมก็ยังเหมือนวันแรกที่รู้จักกัน
วันเวลาเดินเร็วกว่าที่คิดเผลอแป๊บเดียวก็สองเดือนกว่า เขาคุ้นชินกับแถวนี้ดีและก็สนิทกับทุกคน และยังมีเพื่อนรักเพื่อนสนิทที่มหาลัยด้วย กลุ่มของเขามีกันอยู่สี่คน มีชานม กับชาเขียว ทั้งสองเป็นแฝดชายหญิง และอีกคนคือทัพฟ้า คนนี้หนุ่มหล่อเดือนคณะเลยก็ว่าได้
“คุณควอนไปพักเถอะค่ะ วันนี้ช่วยป้า ช่วยลุงเอกและพี่นิ้งทั้งวันเลย” ป้าทิพย์บอกหนุ่มน้อยให้หยุดพัก เพราะตั้งแต่เช้าแล้วที่ควอนช่วยงาน
“ไม่เป็นไรฮะ ดีกว่าอยู่เฉยๆ”
“คุณควอนไม่อ่านหนังสือไม่ทำการบ้านเหรอคะ” นิ้งเอ่ยถามบ้างขณะรับผักที่ควอนล้างส่งมาให้
“การบ้านผมทำเสร็จแล้วครับ หนังสือผมอ่านตอนดึกฮะ”
“คุณควอนน่ารักจังเลยค่ะ ทำไมคุณบิ๊กถึงไม่ชอบนะ” นิ้งเอ่ยพึมพำขณะหั่นผักบุ้งใส่จานไว้เตรียมผัด และคำพูดของเธอก็ทำให้คนในบทสนทนานั้นเดินมาได้ยินเข้าพอดี และคนที่ถูกชมว่าน่ารักก็ได้แต่ก้มหน้ายิ้มแห้งๆ แม้จะน่ารักแค่ไหนแสงโสมก็ไม่ได้เลือกตนเอง
อะแฮ่ม!
แสงโสมกระแอมให้ทุกคนในครัวรู้ว่าตอนนี้เขายืนอยู่หน้าห้องครัว และก็ได้ผลเมื่อทุกคนมองไปยังต้นทางเสียงกระแอม
“คุณบิ๊ก”
“ขอน้ำหน่อยนิ้ง” แสงโสมไม่พูดอะไรนอกจากสั่งแล้วเดินล้วงกระเป๋ากางเกงกลับไป เขาเพิ่งกลับมาจากทำงานและตอนนี้กระหายน้ำมาก ไม่เห็นใครสักคนเลยคิดว่าอยู่ในครัวแน่นอน และก็จริงอย่างที่คิด แต่พอมาถึงก็ได้ยินสิ่งที่ไม่ควรเข้า
“ค่ะคุณบิ๊ก” นิ้งรีบรับคำแล้ววางมือจากผักบุ้งตรงหน้าไปรินน้ำใส่แก้วแล้วใส่ถาดจะเดินเอาไปให้นายหนุ่มที่ห้องนั่งเล่น
“ผมเอาไปให้พี่บิ๊กเองครับ” ควอนเดินมาดักหน้ายื่นมือของถาดน้ำ
“ได้จ้ะ ขอบคุณนะคุณควอน”
“ไม่เป็นไรครับ พี่นิ้งทำกับข้าวช่วยป้าทิพย์ต่อเถอะครับ”
“ค่ะ”
พอผมได้ถาดน้ำมาถือไว้ผมก็ยิ้มให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเดินออกไปจากห้องครัวไปยังห้องรับแขกที่มีผู้ชายหน้าขรึมที่เป็นรักแรกของผมรออยู่ และพอมาถึงผมก็เกือบทำถาดหลุดมือเมื่อพี่เขากำลังดึงเนคไทออกจากคอเสื้อ แล้วก็วางไว้ข้างๆ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อออกสองเม็ดแล้วผมก็เห็นลูกกระเดือกของพี่เขาที่กำลังเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแรงลมหายใจของพี่เขา
“หิวน้ำ จะยืนอยู่นานไหมควอน” และนั่นแหละผมถึงมีสติกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวก็ตอนที่พี่เขาพูดขึ้น น้ำเสียงที่ทุ้มห้วนนั้นมันกระชากใจผมอย่างแรง
“คะ...ครับพี่บิ๊ก” แล้วผมก็รีบเดินเอาน้ำไปให้พี่เขาดื่ม พอพี่เขาหยิบแก้วน้ำในถาดที่ผมถือมาพี่เขาก็แหงนเงยหน้าถามผมที่ยืนก้มหน้าอยู่ข้างๆ
“ทำไมเอามาเอง นิ้งล่ะ”
- ผู้เขียน
