หลงรักเด็กซ่อง #2 - แรกเจอ
932 คำ
ปี้นนนนนนนนนน!
เสียงบีบแตรของรถสปอร์ตคันหรูที่ขับแล่นมาแต่ไกลอย่างเร็วดังก้องไปทั่วท้องถนน ท่ามกลางฝุ่นควันมากมายที่ลอยคละคลุ้ง
"กรี๊ดดดดดดด!" ในขณะที่หญิงสาวกำลังเดินข้ามถนนด้วยอาการอ่อนเพลีย ทำให้เธอตกใจกรีดร้องขึ้นสุดเสียง ก่อนจะล้มลงไปนอนราบนิ่งอยู่บนพื้นปูนกลางถนน
ตุ้บ!
เอี๊ยดดดดดดดดด!
เนมาร์ซึ่งเป็นเจ้าของรถคันนั้นรีบเหยียบแบรกเต็มแรง เสียงล้อที่เสียดสีกับพื้นถนนสร้างความตกใจให้แก่ผู้คนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ลุ้นไปตามๆกัน เจ้าตัวเปิดประตูลงมาดูร่างที่นอนสลบอยู่หน้ารถห่างกันไม่กี่เซนติเมตร
"เหี้ยเอ้ย วันซวยไรของกูวะเนี่ย" ชายหนุ่มสบถคำออกมาอย่างหงุดหงิดพลางยืนเกาศีรษะเบาๆ สายตาคู่คมเหลือบไปเห็นถุงยาที่ตกอยู่ข้างลำตัวของหญิงสาวคนนั้น "ถุงอะไร?" ว่าแล้วเขาก็หย่อนตัวลงไปนั่งยองๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบถุงยานั้นขึ้นมาเปิดดูจึงรู้ว่ามันคือยาลดไข้ คาดว่าน่าจะของเธอ
เขาถือถุงยาไว้ ก่อนจะจับตัวเธอพลิกหงายขึ้นบนแขนแกร่ง แล้วใช้หลังมือแตะลงไปเบาๆบนหน้าผากมน ไม่วายจ้องมองชุดที่เธอสวมใส่มันคือชุดแม่บ้านสีขาวดำหน้าอกมีโลโก้ประจำซ่องของเขาติดอยู่
เขารู้ทันทีว่าตัวเองเป็นเจ้านายของเธอ
"หึ! ก่อนหน้านี้คงจะเป็นเธอสินะคนที่เดินชนฉัน อ่อนแอชะมัด" เสียงหัวเราะในลำคอหนาดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ นิ้วเรียวยาวเกลี่ยปอยผมที่ปิดกรอบหน้าหวานขึ้นไปทัดหู ดวงตาสีดำขลับดุจหินหยกคู่นั้นเพ่งมองคนในอ้อมแขนนิ่งๆ เนมาร์ยกยิ้มมุมปากน้อยๆแล้วอุ้มเธอขึ้นรถขับกลับคอนโดทันที เขาจำลักษณะรูปร่างของคนที่ชนเขาได้ เลยเดาไม่ยากว่าน่าจะเป็นเธอ
ใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอมันทำให้เขาหลงใหลตั้งแต่แรกเจออย่างไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน
@คอนโดเนมาร์
รถสปอร์ตคันหรูขับแล่นมาจอดในที่ของมัน เนมาร์เอื้อมมือไปคว้าถุงยาหน้ารถมาถือไว้พลางใช้มืออีกข้างกดปุ่มเปิดประตูรถ ก่อนจะก้าวขาเดินลงมา แล้ววนไปอุ้มร่างเธอที่ยังนอนหลับอยู่ขึ้นในท่าเจ้าสาว
"คุณเนมาร์มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ" เสียงรปภ.ที่กำลังวิ่งมาหาชายหนุ่มตะโกนถามขึ้น
"ปิดรถให้ผมหน่อยกุญแจเสียบคาอยู่ด้านใน แล้วเรียกแม่บ้านให้ตามขึ้นไปหาผมบนห้องด้วย" ว่าจบเนมาร์ก็เดินขึ้นไปขึ้นลิฟต์ทันที โดยไม่รอให้รปภ.ได้ตอบอะไรกลับมา
แกร๊ก|
บานประตูถูกเปิดขึ้น มือหนาคลำไปเปิดสวิตช์ไฟทำให้คนที่หลับอยู่ในอ้อมแขนแสบตาหันหน้าซุกเข้าไปในอกแกร่ง
"อื้อ~" ลำคอบางส่งเสียงครางดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ พร้อมกับการขยับตัวของหญิงสาว เนมาร์ก้มมอง พลางยิ้มกริ่มที่มุมปากให้กับความน่าเอ็นดูของเธอ แล้วค่อยๆโน้มตัววางร่างเธอลงบนเตียงนุ่มเบาๆ
ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้ง ชายหนุ่มรีบหันตัวเดินออกไปเปิดประตูอย่างว่องไว เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าใครมา
แกร๊ก|
"คุณเนมาร์เรียกป้ามามีอะไรหรือเปล่าคะ" แม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย ปกติเวลานี้เขาจะไม่เรียกใช้ใคร นี่เป็นครั้งแรก
"เข้าไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คนของผมในห้องนอนหน่อย แล้วหาเจลลดไข้มาแปะให้เธอด้วย" เนมาร์ออกคำสั่งเสียงเรียบ
"ค่ะ" แม่บ้านรับคำอย่างหนักแน่น
"ถ้าเสร็จแล้วก็ออกไปได้เลยนะไม่ต้องรอผม" ว่าจบเขาก็เดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกห้องทันที
สองชั่วโมงผ่านไป..
ครืด~ ครืด~
เสียงโทรศัพท์มือถือแผดเสียงร้องดังปลุกคนที่ผล็อยหลับไปเมื่อไม่นานให้ลืมตาตื่นขึ้น เนมาร์ค่อยๆเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะโคมไฟมากดรับสาย เมื่อเห็นชื่อของเดย์เพื่อนรักปรากฏอยู่บนหน้าจอใส่
"ว่า" น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยขึ้นสั้นๆอย่างไม่สบอารมณ์
(อยู่ไหนของมึงวะ ไม่มาผับเหรอ)
"อยู่คอนโด วันนี้กูไม่เข้า มีธุระ"
(ธุระอะไรมึง หมกเด็กเหรอ)
"ไม่เสือกสักเรื่องได้ไหม มีธุระแค่นี้ใช่ไหมกูจะได้นอนต่อ"
(ฮะ! นอน? ทำไมนอนไว้จังวะไม่สบายเหรอ) การถามมากของคนปลายสายทำให้เนมาร์หงุดหงิดรีบกดวางสายโดยไม่ตอบอะไรกลับไป เขากดปิดเครื่องแล้ววางโทรศัพท์ลงไว้ที่เดิม
ชายหนุ่มพลิกตัวหันกลับไปมองใบหน้าหวานจิ้มลิ้มของคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ หัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นส่ำเวลามองหน้าเธอ เนมาร์ขยับตัวเข้าไปแนบชิด มือหนาแตะลงบนริมฝีปากหยักได้รูปเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปจูบอย่างนุ่มนวล
เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตัวเองกำลังหลงรักผู้หญิงคนนี้
---------------------------------------
ฮั่นแน่ตอนแรกไม่เห็นหน้าน้องนี้เกรี้ยวกราดใหญ่พอเห็นหน้าปุ๊บทำเป็นมาอ่อนโยนทันที
(อ่านจบแล้วถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ)
- ผู้เขียน
