bc

หลงรักเด็กซ่อง​ NC25+

book_age18+
5.0K
ติดตาม
17.3K
อ่าน
กล้าที่จะรักและเกลียด
มาเฟีย
ผู้สืบทอด
ชายจีบหญิง
สยองขวัญ
ขี้แพ้
มัธยมปลาย
บุคลิกหลากหลาย
addiction
like
intro-logo
คำนิยม

ชายหนุ่มทายาทมาเฟียใหญ่เซ้งกิจการต่อจากเพื่อนรัก แล้วมีเหตุการณ์ให้เขาได้เจอกับเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งทำงานอยู่ในซ่องของตนและเกิดความรู้สึกหลงรักตั้งแต่แรกเจอ จนคิดแผนการขึ้นมามากมายเพื่อทำให้เธอมาอยู่ด้วย

Spoil~

"อึก! ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยหนู" แม่บ้านเด็กสาวที่ยังสะอึกสะอื้นประนมมือขอบคุณคนตรงหน้า ถ้าเกิดเขาไม่ผ่านเข้ามาได้ยินป่านนี้ชีวิตเธออาจจะพังไปแล้วก็ได้

"อืม ต่อไปนี้ไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้วนะ ฉันจะ..." ชายหนุ่มพยักหน้ารับพร้อมกับพูดขึ้นในประโยคถัดมา แต่ยังไม่ทันพูดจบก็ถูกแม่บ้านเด็กสาวขัดเสียก่อน

"มะ..หมายความว่าไงคุณจะไล่หนูออกเหรอ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะถ้าไล่หนูออกแล้วหนูจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อข้าวกินล่ะคะ แถมยังต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟอีก"

"ฟังให้จบก่อนสิวะ ฉันจะให้เธอไปทำงานที่คอนโดฉันแทน"

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
STARTING POINT
"เฮ้อ!" เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของหนุ่มหล่อที่นั่งกุมขมับ พร้อมกับอีกมือจับแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยกกระดกเข้าปากรัวๆอยู่ชั้นบนในห้องวีไอพีknคลับหรูกลางใจเมือง ที่นี่เคยเป็นผับมากก่อนแต่ถูกเปลี่ยนแปลงพัฒนาใหม่ทั้งหมดจนกลายเป็นคลับที่เพื่อนรักขึ้นมาเป็นเจ้าของต่อ ท่ามกลางแสงไฟสลัววิบวับผสมผสานกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มมาจากด้านล่างเบาๆ "เป็นอะไรของมึงวะไอ้เดย์ เห็นนั่งเงียบเอาแต่กระดกเหล้าไม่พักเลย" เนมาร์เอ่ยถามเพื่อนรักขึ้นด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไป ปกติเดย์จะเป็นคนเฮฮาปาร์ตี้ชอบนัวเนียหญิงทุกครั้งที่มาคลับตน แต่วันนี้ไม่เลยจนทำให้เขาสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น "นั่นดิกูกะจะถามอยู่พอดีเลย อกหักเหรอวะ" ต่อหนุ่มตี๋หน้าตาหล่อเหลาเอ่ยเสริมขึ้นเสียงเรียบ มือหนาโอบกอดแฟนสาวไว้แน่น ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปคลอเคลียซุกไซ้อยู่ตรงซอกคอขาวเนียน "อกหักห่าไรล่ะ กิจการที่บ้านกูกำลังจะล้มละลายเนี่ยเครียดฉิบหาย" เดย์มีสีหน้าเคร่งเครียดเฉียบขาดขณะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเน้นหนัก ถ้าผู้เป็นพ่อไม่ไปติดการพนันจนเป็นหนีเป็นสิ้น ครอบครัวของเขาคงไม่ต้องตกที่นั่งลำบากแบบนี้ จากคนที่มีทุกอย่างตอนนี้แทบจะไม่เหลืออะไรเลย ใบหน้าตี๋เลื่อนออกจากซอกคอเนียนของแฟนสาว แล้วหันหน้ากลับไปถามเพื่อนตัวเองต่ออย่างสงสัย "กิจการซ่องของพ่อมึงอะนะ" "เออ พ่อกูสร้างหนี้ไว้เยอะเลยว่ะ กว่าเขาจะมาคิดได้ก็ตอนไม่เหลืออะไรแล้ว" เนมาร์ยกมือขึ้นเอื้อมไปตบบ่าแกร่งของเดย์เบาๆ "พ่อมึงเป็นหนี้​เท่าไหร่ เดี๋ยวกูซื้อกิจการไว้สานต่อเอง" เขาไม่อยากให้เพื่อนรักคิดมากจึงเสนอวิธีช่วยโดยการซื้อไว้ ไม่ว่าราคาสูงแค่ไหนเขาก็เต็มใจที่จะช่วย "แปดล้านว่ะ แต่ซ่องกูว่าจะปล่อยสักสิบล้านมึงไหวเปล่า" "กูให้สิบห้าล้าน..มึงจะได้เอาไปเริ่มต้นใหม่ได้ด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้กูให้ลูกน้องไปทำการโอนย้ายแทน บอกพ่อมึงรอที่บ้านเที่ยงตรง เตรียมเอกสารไว้ให้พร้อม" "เชี้ย! เจ้าพ่อเทพบุตรเ​นมาร์ใจดีช่วยชีวิตเพื่อนไว้อีกแล้วเว้ย" ต่อที่นั่งเงียบฟังอยู่เอ่ยชม เวลาที่พวกเขาเดือดร้อนก็จะมีเนมาร์คอยช่วยเสมอ ไม่เคยทิ้งให้ต้องมาแก้ปัญหาคนเดียวเลยสักครั้ง "ขอบใจมึงมากนะไอ้เน ถ้าไม่มีมึงชีวิตกูคงแย่ว่ะ" สีหน้าของเดย์จากที่เคร่งเครียดกลับมายิ้มได้บ้างอย่างมีความหวังอีกครั้ง เขาไม่คิดเลยว่าในชีวิตจะมีเพื่อนที่ดีอย่างเนมาร์และต่อ "เอาน่ายังไงมึงก็เพื่อนกูจะให้กูทิ้งได้ลงคอไงวะ เลิกคิดมากแล้วมาสนุกกันต่อเถอะ" "เดี๋ยวไอ้เน กูขอถามอะไรมึงหน่อยดิ" "ว่ามา" "มึงจะไล่พนักงานและเด็กในซ่องคนเก่าของกูออกเปล่าวะ" "ไม่อะ กูจะหาเด็กใหม่ๆมาลงเพิ่ม แต่ถ้าใครอยากจะออกกูก็ไม่ห้าม" “.....” เดย์พยักหน้ารับรู้ "ว่าแต่เด็กในซ่องมึงเด็ดเปล่าวะ..ไอ้เดย์" แล้วต่อก็ถามเล่นๆ มือหนารีบวางแก้วที่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในนั้นลง ก่อนจะจ้องหน้าเพื่อนเพื่อรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ปึก! ยังไม่ทันที่เขาจะได้คำตอบก็โดนกำปั้นเล็กของแฟนสาวทุบเข้ากลางหลังแกร่งอย่างเต็มแรงทันทีที่พูดจบ " โอ๊ยยยยยยย ตัวเองตีเขาทำไม" "มึงถามทำไมไอ้พี่ต่อ จะไปใช้บริการหรือไง" มายเอ่ยถามแฟนหนุ่มขึ้นอย่างหัวเสีย ทำท่าจะหันไปคว้าหยิบกระเป๋าสะพาย “โถ่ตัวเองงอนอะไรเนี่ย เขาแค่ถามเล่นๆเฉยๆ ไม่ได้จะไปใช้สักหน่อย” เห็นอย่างนั้นต่อรีบแก้พลางซบหน้าลงบนไหล่มน พร้อมตวัดแขนล็อกศีรษะทุยให้หน้าหวานของเธอมาซบลงบนศีรษะของเขาหวังให้ใจเย็นๆ มือเล็กปัดมือเขาออก อีกข้างผลักศีรษะด้วยความหงุดหงิด "ไม่ได้จะไปแล้วจะถามหาพ่อมึงเหรอ ไอ้เวร!" พูดจบมายก็สะบัดตัวหยัดกายลุกขึ้นเดินออกจากห้องวีไอพีไปทันที เธอโกรธมากที่อยู่ๆแฟนหนุ่มก็มาถามอะไรแบบนี้ต่อหน้าเธอ ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน ปึง! "อึก! เล่นพ่อกูแล้ว" เสียงบานประตูถูกปิดกระแทกเข้าอย่างแรง ทำเอาต่อที่นั่งมองหน้าแฟนสาวเดินออกไปถึงกับสะดุ้งโหยง เขาไม่คิดว่าสิ่งที่ถามขึ้นๆเล่นๆจะทำให้เธอโกรธถึงขนาดนี้ "หึ! สมน้ำหน้ามึง" เดย์หัวเราะในลำคอออกมาเบาๆพลางแสยะยิ้มเล็กน้อย เอื้อมไปหยิบแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมากระดกเข้าปาก "ฮ่าๆๆ เอาแล้ว..ถามไม่เข้าเรื่อง เมียทิ้งเลยเป็นไงล่ะมึง" เนมาร์หัวเราะเยาะเพื่อนรักอย่างชอบใจที่อยู่ๆก็ถามอะไรออกมาไม่รู้จักคิด จนทำให้เกิดเรื่องขึ้นจนได้ "พวกมึงขำห่าไร กูกลับก่อนนะต้องรีบไปง้อเมีย" ทิ้งท้ายแค่นั้นต่อก็ดีดตัวลุกขึ้นวิ่งออกไปอยากรวดเร็ว "งั้นกูกลับด้วยดีกว่า เหลือกันสองคนเองไม่สนุกและ" เมื่อเห็นว่าเหลือกันแค่สองคนแล้วเดย์จึงล่ำลาเนมาร์ "ขอบใจอีกครั้งนะไอ้เนที่ช่วยกู" ฝ่ามือหนาเอื้อมตบไหล่แกร่งเป็นการขอบคุณเพื่อนรักครั้งสุดท้าย "อืม" เนมาร์พยักหน้าตอบกลับ ก่อนเดย์จะเปิดประตูเดินออกไป หลังจากที่เพื่อนกลับไปเขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน หย่อนตัวนั่งลงเก้าอี้เคลียร์งานที่ทำค้างไว้ต่อจนเสร็จ แกร๊ก| "นายครับ" บานประตูห้องทำงานถูกผลักเข้ามาอย่างอุกอาจพร้อมเสียงเรียก ทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากเอกสารเงยหน้าขึ้นมามองลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างถือวิสาสะ "มีอะไร" "ให้ผมเตรียมรถเลยไหม นายจะกลับยัง" ทิมเอ่ยถามผู้เป็นนายเสียงเรียบ แล้วถือวิสาสะหย่อนตัวนั่งลงไขว่ห้างบนโซฟานุ่ม "เดี๋ยวกูไปเอง พรุ่งนี้มึงไปจัดการซื้อซ่องโสเภณีต่อจากพ่อไอ้เดย์แทนกูหน่อย ทำเรื่องโอนมาให้พร้อม กูเซ็นเช็คเงินสดไว้และสิบล้านอีกห้าล้านอยู่ในกระเป๋าดำ" "ครับ" "จ้างช่างมาปรับปรุงใหม่ทั้งหมดด้วย ให้เสร็จภายในวันเดียว" เนมาร์ออกคำสั่งลูกน้องคนสนิท ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงเดินออกจากห้องไปโดยไม่รอคำตอบ หลายวันต่อมา.. @ซ่องNM ซ่องโสเภณีของชายหนุ่มซึ่งอยู่หน้าสลัมแห่งหนึ่งได้เปิดทำการขึ้นหลายวันแล้วผลตอบรับดีมาก ลูกค้าไฮโซเข้าร้านแน่นไม่เว้นแต่ละวัน คนที่มาใช้บริการเด็กที่นี่ทุกคนจะปลอดภัย​หายห่วงกลับไปแน่นอน เพราะทางนี้มีมาตรการจับเด็กตรวจโรคทุกเดือน เนมาร์ได้เข้ามาตรวจความเรียบร้อย วันนี้เขาไม่มีเรียนเลยว่าง ปกติเขาจะไม่ค่อยเข้ามาดูเองสักเท่าไหร่ส่วนมากจะเป็นทิมลูกน้องคนสนิทมาดูความเรียบร้อยและสั่งงานแทน "อีเจ้เดี๋ยววันนี้เขามาส่งเด็กใหม่นะ เตรียมคัดไว้ด้วย" ทิมเอ่ยสั่งงานผู้จัดการร้านหรือเรียกอีกตำแหน่งว่าแม่เล้าขึ้นเสียงดัง ทำให้เ​นมาร์รู้สึกหนวกหูกับเสียงของลูกน้องจึงรีบเดินก้าวขาขึ้นบันไดเลื่อนไปด้านบนทันที ตุ้บ!! ระหว่างทางที่เขากำลังเดินเล่น​โทรศัพท์มือถืออยู่นั้นได้ชนเข้ากับแม่บ้านเด็กสาวที่เดินสวนมาเข้าอย่างจัง จนเธอล้มลงไปกองกับพื้นราบไม่เป็นท่า "เฮ้ย! เดินประสาอะไรของมึงวะ เดี๋ยวกูก็ไล่ออกซะเลยหนิไอ้เด็กห่านี่" น้ำเสียงเปี่ยมพลังตวาดอย่างเกรี้ยวกราด เนมาร์ยืนกอดอกมองแม่บ้านเด็กสาวที่นั่งก้มหน้าเนื้อตัวมอมแมมอยู่บนพื้นอย่างไม่สบอารมณ์ เขาไม่พอใจมากที่มีคนมาเดินชนแบบนี้ ทุกครั้งเวลาที่เขาเดินไปไหนจะมีแต่คนหลบหลีกทางให้เขาเสมอ แต่นี่ไม่หลบไม่หลีกแถมยังเดินเข้ามาชนจังๆอีกต่างหาก "ฮึก! หนูขอโทษพอดีหนูหน้ามืดไม่ได้ตั้งใจจะชนคุณ อย่าไล่หนูออกเลยนะคะ" แม่บ้านเด็กสาวประนมมือเอ่ยอ้อนวอนขึ้นทั้งน้ำตาเพราะความกลัว เธอเอาแต่นั่งสะอื้นไห้ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าที่จะเงยหน้าไปมองเจ้าของเสียงเกรี้ยวกราดนั้นตั้งแต่ล้มลง "หึ! สกปรก" ลำคอหนาแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ ชายหนุ่มยกยิ้มมุม​ปากมองคนที่นั่งปิดหน้าร้องไห้อยู่บนพื้นอย่างเหยียดหยาม ก่อนจะก้าวเท้าเดินออกไปทันที​ โดยไม่หันมาสนใจหรือกลับมาช่วยเธอเลยสักนิด ปล่อยให้นั่งอยู่อย่างนั้น "ฮึก!...ฮืออออ" --------------------------------------- จบตอนแรกแล้วจ้าชอบไม่ชอบคอม​เม้นต์บอกหน่อย เปิดมาพระเอกฉันก็เกรี้ยวกราดใส่น้องเลยเว้ยด่าทั้งๆที่ยังไม่เห็นหน้าถ้าเห็นแล้วอย่ามาหลงเด็กสกปรกนะอีแม่จะฟาดให้

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

นายช่างซ่อมเสียว

read
26.5K
bc

พิศวาสลับกับพ่อสามี

read
58.8K
bc

เล่ห์ซ่านรตี

read
2.2K
bc

วิวาห์บำเรอสวาท

read
21.2K
bc

พ่อสามีช่วยข้าที

read
12.7K
bc

บอสสายเบิร์น

read
21.4K
bc

เลขางานหนัก

read
127.8K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook