บทที่ 11 เป็นของฉันแล้วหนูจะได้ทุกอย่าง

1268 คำ
ใครจะคิดว่าชัชวินจะพูดประโยคแบบนี้ออกมา ในความหมายคือเธอต้องยอมเป็นนางบำเรอของเขา เพื่อแลกกับความสุขสบายทุกอย่าง ทั้งการปกป้อง อิสระในการใช้ชีวิตเธอจะได้รับมันแทบทุกอย่าง “คุณวินคะ... เมื่อเช้าที่เราคุยกัน” “ตัดสินใจมาเลยจะเอายังไง ฉันไม่อยากรอแล้ว” เขาเอ่ยออกมาอย่างกดดันและคาดคั้นเอาคำตอบ ไอ้ที่ตกลงกันไว้คือเขาพังมันลงหมดแล้ว บอกตามตรงว่าถูกใจตั้งแต่แรกเห็น ซึ่งเขาไม่อยากปล่อยเธอไปไหนทั้งนั้น ส่วนคนอื่นเขาไม่สนเพราะชัชวินสนใจแค่ผู้หญิงตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น “คุณวิน... คือหนู” “ตัดสินใจให้ดีนะ รู้ใช่ไหมว่าฉันจะไม่ถามซ้ำอีก” ชายหนุ่มไม่ได้ขู่แต่อย่างใดเพราะเขาเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น และถ้าเกิดว่าเธอไม่ยอมเขาจะไม่เซ้าซี้ถามอีกต่อไป และคาดหวังว่าเธอจะฉลาดเลือกในครั้งนี้ อัมพิกานิ่งเงียบไปด้วยความลังเลเป็นอย่างมาก ถ้าเกิดว่าครั้งนี้เธอปฏิเสธก็คงจะโง่เต็มทนแล้ว เขาคือคนที่จะทำให้เธอหลุดพ้นจากทุกสิ่ง “ค่ะ พิจะยอมเป็นนางบำเรอของคุณ” “แน่ใจแล้วนะ” รอยยิ้มมุมปากเผยออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ มือหนาเชยคางเธอขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปจูบเธอด้วยความเร่าร้อน อัมพิกาหลับตาลงรับสัมผัสจากชายตรงหน้าด้วยความเต็มใจ มือทั้งสองข้างจิกลงบนเนื้อขาของชัชวิน ความรู้สึกในตอนนี้ขนกายลุกซู่ท้องน้อยปั่นป่วนอย่างประหลาด “อื้อ” เสียงครางแสนหวานทำชายหนุ่มรู้สึกวาบหวามไปทั่วตัว สองปีที่ผ่านมากับการซื่อสัตย์กับผู้หญิงที่ไม่สามารถทำหน้าที่ภรรยาได้ มันก็เพียงพอสำหรับหน้าที่สามีที่ดีแล้ว และเขาคิดว่าเธอคงไม่มีทางหายได้ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือครบสามปีก็คงจะเท่ากัน คือเขาและพิมพ์ชนกคงจะได้เลิกรากันในที่สุด “ขึ้นมา” เขาผละออกจากริมฝีปากอย่างอ้อยอิง ดึงรั้งตัวเธอขึ้นมานั่งลงบนตักกว้างก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างโอบรอบเอวเล็กเอาไว้ ใบหน้าจิ้มลิ้มก้มลงอย่างรู้สึกเขินอายไม่ยอมสบตา ก้มหน้างุด ๆ เพราะยังเขินกับสถานการณ์ตรงหน้า “เขินหรือไง” “เขินสิคะ คุณเล่นจู่โจมเร็วขนาดนี้หนูตั้งตัวไม่ทันค่ะ” เธอยิ้มออกมาก่อนจะถูกเขาเชยคางขึ้นมาจ้องมองสบตา ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกหลงเธอมากขนาดนี้ ทั้งที่เราสองคนเพิ่งเคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น “หนูสวยมากเลยรู้ไหม ฉันสัญญานะว่าจะปกป้องหนูเอง พิมพ์ชนกจะไม่สามารถทำอะไรเราได้ ถ้าฉันยังอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่สิ ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้” “ขอบคุณนะคะ คุณดีกับหนูจัง” เธอยิ้มออกมาก่อนจะยกมือขึ้นกราบแนบอกชายหนุ่มด้วยความซาบซึ้งใจ เขาใช้มือทั้งสองข้างรับไหว้จ้องมองใบหน้าสวยและดูเหมือนจะมีแรงดึงดูดทำให้เขาอยากจะครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจ “เป็นของฉันนะพิ” “ค่ะ พิยอมเป็นของคุณวินค่ะ” และเมื่อจบประโยคชายหนุ่มก็กอดรัดหญิงสาวเอาไว้แน่น จากนั้นก็จูบเธออีกครั้งด้วยสัมผัสอันเร่าร้อนขึ้นกว่าเดิม สองกายสอดประสานกันแทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน ในขณะที่ทั้งคู่จูบกันมือหนาของชัชวินก็ลูบไล้ตามตัวอย่างหื่นกระหาย ค่อย ๆ เลิกเสื้อของเธอขึ้นมาจัดการปลดชั้นในออกและโยนไปยังหน้าประตูห้องนอน “อ๊ะ คุณ...” เมื่อเขาเห็นเนินปทุมถันขาวผ่องดูยั่วยวนให้ชัชวินเข้าไปดูดชิมความหอมหวาน ก็ไม่รอช้าใช้ริมฝีปากเข้าไปใกล้ก่อนจะอ้าปากขบเม้มเม็ดทับทิมสีชมพู มือทั้งสองข้างก็กอบกุมเต้านมอวบ บีบเคล้นเล่นอย่างเพลินมือ “สวยเหลือเกิน ดีที่สุด” ชัชวินผละออกทว่าสายตาคู่นั้นยังจ้องมองเรือนร่างอันขาวผ่องไม่มีหยุด มันทำให้หญิงสาวถึงกับรู้สึกทำตัวไม่ถูก วูบวาบตามร่างกายรู้สึกแปลกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “อย่ามองแบบนั้นสิคะ” “ทำไมล่ะ แค่มองเองนะยังไม่ได้สอดใส่เลย” “คุณ!” หญิงสาวตีหน้าอกเขาหลายทีที่พูดจาหื่นกามใส่ ทำเอาเธอหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยเพราะตอนนี้รู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างทิ่มแทงเธออยู่ “อย่าดิ้นสิมันแข็ง” “อะไรคะมันทิ่ม... เอ่อ” เหมือนจะนึกขึ้นได้หญิงสาวก็เริ่มหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง พยายามจะขยับตัวลุกขึ้นออกจากตักแต่ทว่าชัชวินไม่ยอมให้โอกาสหลุดลอยไป นั่งทับจนมันแข็งชี้โด่ไปตรงหน้ากล้าดียังไงลุกขึ้นหนี เขาไม่รอช้าพลิกตัวขึ้นไปคร่อมบนตัวของอัมพิกา ให้หญิงสาวลงไปนอนราบอยู่บนโซฟา จัดการถอดชุดนอนสุดแสนจะเซ็กซี่ออกไปจากเรือนร่างอันสวยงาม เพราะมันเกะกะสายตาบดบังความสวยงามตรงหน้าเป็นอย่างมาก “สวยทั้งตัวเลยให้ตายสิ” “อย่าทำหนูแรงนะ” “อะไรนะ แรง ๆ เหรอ ได้สิ” มุมปากร้ายยกยิ้มออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ อัมพิกาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ กำลังคิดจะร้องห้ามแต่ทว่าก็ต้องตกใจเมื่อเขาขยับตัวลงไปข้างล่าง ดึงเรียวขาของเธอทั้งสองข้างเข้าไปชิดใกล้ ก่อนจะทำในสิ่งที่น่าตกใจคือการซุกใบหน้าของตัวเองเข้าไปใจกลางระหว่างขา “อ๊ะ! คุณวินทำอะไรคะ” เขามองสำรวจกลีบงามอมชมพูดูสดใหม่เนื่องจากยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน ใจอยากจะทะนุถนอมแต่ทว่าเขาอยากจัดอัมพิกาให้ถึงพริกถึงขิงไปเลย เธอจะได้ลืมครั้งแรกของเราไม่ลง เธอจะจดจำไปตลอดชีวิตจนลืมไม่ลงแน่นอน “สวยมาก น่าจะหวาน หึ” พูดจบเขาก็ใช้ลิ้นร้อนค่อย ๆ แตะเข้าไปยังกลีบงามเชื่องช้า หญิงสาวที่ถูกลิ้นสากสัมผัสในครั้งแรกก็ต้องขนลุกซู่ มือทั้งสองข้างกำเส้นผมของชัชวินเอาไว้แน่น ความเสียวซ่านแล่นเข้ามาไม่หยุด ยิ่งเขาระรัวลิ้นเข้าไปมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้อัมพิกาดีดดิ้นถดถอยสะโพกหนี ทว่ามือหนาทั้งสองข้างกอดรัดเรียวขาเอาไว้ สอดลิ้นเข้าไปเลียวนเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นไปอีก จนเธอถึงกับอดทนไม่ไหวกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น หลับตาลงรับสัมผัสอันหอมหวานรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ “เสร็จเร็วจัง” ชัชวินผละออกเพียงเล็กน้อย มองน้ำหวานสีใสหยาดเยิ้มไหลออกมาจากร่องสาว ไม่รอช้ารีบใช้ลิ้นร้อนเลียจากร่องสาวลากไล่ขึ้นไปยังจุดคลิตอริสหรือปุ่มกระสัน สะกิดเพียงเล็กน้อยเพื่อกลั่นแกล้งคนตัวเล็ก และเมื่อถูกฝ่ามือทุบลงมาตรงไหล่ เขาก็หลุดขำออกมาก่อนจะขยับใบหน้าขึ้นมามองสบตากับอัมพิกา “คนบ้า! จะให้หนูขาดใจตายตรงนี้เลยหรือไง” “ไม่ต้องกลัวนะ เพราะนี่แค่น้ำจิ้มเพราะของจริงต่อจากนี้ต่างหาก หึ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม