ล่อลวงรักนางบำเรอ

แสงไฟสาดส่องเข้าไปยังเวทีใหญ่เบื้องหน้า พร้อมกับเสียงของพิธีกรเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงลุ้นระทึกว่าใครกันนะจะได้รับรางวัลใหญ่สุดของงานวันนี้ รางวัลอันทรงเกียรติที่วงการบันเทิงต่างหมายปอง "ช่องยอดเยี่ยมประจำปี 2567 ได้แก่... ได้แก่ช่อง 99 ครับ ขอแสดงความยินดีด้วย" "กรี๊ด!" "เย้ ๆ" เสียงปรบมือดังขึ้นทั่วงานพร้อมกับใครคนหนึ่งลุกขึ้นยืนตรงก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อย พลางส่งรอยยิ้มหวานไปให้ผู้คนที่จ้องมองมาเป็นตาเดียว เขาคือเฮียวิน ชัชวิน ศรัณย์พงศ์สกุล อายุ 33 ปี นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของสถานีวิทยุโทรทัศน์ช่อง 99 ก้าวขาเดินออกมาจากที่นั่งก่อนจะขึ้นไปยังบนเวทีอันทรงเกียรติเพื่อรับรางวัลยอดเยี่ยมแห่งปี 2567 "เชิญคุณชัชชวินพูดอะไรกับทุกคนสักเล็กน้อย สำหรับรางวัลที่ได้รับในค่ำคืนนี้" เสียงพิธีกรเอ่ยออกมาพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ชายหนุ่ม ก่อนจะก้าวขึ้นไปยืนอยู่ตรงหน้าเวทีซึ่งมีหน้าไมค์จ่ออยู่ตรงหน้า "ก่อนอื่นคงต้องขอขอบคุณกับผลโหวตที่ทำให้ช่อง 99 ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมแห่งปีอีกครั้ง ผมสัญญาว่าจะผลิตผลงานออกมาให้ดีที่สุด ให้สมกับที่ทุกท่านไว้วางใจให้ช่องของเราเป็นที่หนึ่งในประเทศนี้ ขอบคุณครับ" และหลังจากคำพูดของเฮียวินจบลง เสียงปรบมือก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับทุกคนขยับตัวลุกยืน แสดงความยินดีกับเขาที่ครองตัวเป็นนัมเบอร์วันได้ 4 ปีซ้อนแล้ว ช่อง 99 จำเป็นจะต้องรักษามาตรฐานนี้เอาไว้ เพื่อที่ใครจะไม่สามารถล้มได้ หลังจากที่งานรับรางวัลจบลง นักข่าวก็มายืนรอตรงหน้างานเพื่อรอสัมภาษณ์เจ้าของช่อง 99 เขาเดินออกมาพร้อมกับผู้ช่วยคนสนิทอีกสองคน และเมื่อมาถึงนักข่าวก็วิ่งกรูเข้ามาหาด้วยความเร่งรีบ "พวกเราขอสัมภาษณ์คุณวินหน่อยได้ไหมครับ" "ขอเวลาไม่นานค่ะ สักสิบนาทีก็ได้" "ได้ครับ มีอะไรถามผมมาได้เลย" เขาส่งยิ้มไปให้ทุกคนก่อนจะรอฟังว่ามีใครอยากจะสัมภาษณ์บ้าง คำถามทั่วไปไม่มีอะไรมากหรอก เพราะถ้าลึกเกินไปทุกคนจะรู้ว่าควรหรือไม่ควร... "หลังจากนี้จะมีโปรเจคใหญ่อะไรหรือเปล่าครับ" "ก็มีโปรเจคซีรีย์วายหญิงหญิงเข้ามาครับ ตอนนี้ทางเรากำลังคัดเลือกนักแสดง แล้วเราก็มีพล็อตที่ซื้อลิขสิทธิ์มาจากนักเขียนชื่อดังแล้ว รับรองว่าทุกคนจะต้องชอบแน่" "ว้าว เปิดตัวปีใหม่มาแบบปังมากเลยค่ะ ว่าแต่ความรักล่ะคะตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง" และเมื่อพูดถึงความรักชัชชวินก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "ก็เรื่อย ๆ ครับ ไม่ได้มีอะไรหวือหวา พวกคุณก็รู้ว่าผมทำงานหนัก แต่ยังไงผมก็คงไม่ปล่อยให้ภรรยาเหงาหรอกครับ ต้องมีบ้างที่พาไปเที่ยวใช้ชีวิตแบบสามีภรรยา ตอนนี้ผมต้องกลับบ้านแล้วเอาไว้คุยกันนะ" เขายิ้มให้กับนักข่าวทุกคนก่อนจะหันไปมองใบหน้าของผู้ช่วยคนสนิททั้งสองคน ซึ่งพวกเขาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพาเจ้านายฝ่าดงนักข่าวออกไปจากตรงนั้นทันที ส่วนบรรดาคนที่รอมาสัมภาษณ์ พวกเขาก็รีบถอยเปิดทางให้กับเจ้าของช่อง 99 ไม่มีใครอยากจะมีปัญหากับเขาหรอก ถ้ายังอยากอยู่ในวงการบันเทิงแห่งนี้ "ยังไม่ได้ถามอะไรเยอะเลย" "ได้แค่สองคำถามก็บุญแล้ว ปกติเฮียวินเขาให้สัมภาษณ์ที่ไหนล่ะ" "ก็จริง" นักข่าวทำหน้าเสียอกเสียดายเป็นอย่างมาก ทำอะไรไม่ได้เพราะอย่างน้อยเขาก็ยังยอมตอบคำถามบางอย่าง ได้มาสักสองคำถามก็ถือว่าดีมากแล้ว และที่พวกเขาอยากจะรู้คือภรรยาของเฮียวินเป็นใคร เพราะตั้งแต่รู้ว่าแต่งงานมายังไม่เคยเปิดตัวภรรยาออกสื่อเลย ทางด้านของชัชชวิน เขาออกจากงานประกาศรางวัล ก็ตรงมายังคฤหาสน์สุดหรูที่อยู่ในใจกลางเมือง ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง ก็มาถึงยังที่หมาย เมื่อเขาเดินเข้ามาในตัวบ้านก็เจอกับภรรยาที่อยู่ในชุดนอน ส่งยิ้มมาให้พร้อมกับเดินเข้ามาหา "กลับมาแล้วเหรอคะคุณวิน เหนื่อยแน่นอนเลยใช่ไหมคะ อาบน้ำก่อนดีไหมคะจะได้สดชื่น" "ก็ดีนะ แล้วคุณเป็นไงบ้าง กินข้าวหรือยัง" เขาเอ่ยถามภรรยาก่อนจะทำการถอดชุดสูทที่อยู่บนตัวออกเพราะรู้สึกร้อนจนอดทนไม่ไหว พิมพ์ชนกรีบรับชุดสูทมาถือไว้ในมือก่อนจะเดินตามสามีไปในห้องนอน "พิมพ์ผสมน้ำอุ่นไว้ในอ่างแล้วค่ะ คุณวินเข้าไปอาบได้เลยนะคะ" "อืม ขอบคุณนะ" ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำไป ก่อนจะทำการลงไปแช่น้ำอุ่นในอ่างอย่างสบายตัว ส่วนพิมพ์ชนกก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เดินไปหยิบชุดนอนให้เขาเพื่อเตรียมพร้อม ถ้าเกิดว่าสามีออกมาจะได้ใส่ชุดนอนพร้อมพักผ่อน ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีเขาก็ชำระร่างกายของตัวเองเสร็จ จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมผืนเดียว พิมพ์ชนกเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม ก่อนจะส่งชุดนอนไปให้ ใบหน้าสวยจ้องมองไปยังชายคนรักด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้ม มือเล็กยื่นไปคลอเคลียกับใบหน้าของเขา จ้องมองสบตากันก่อนจะพยายามจะเข้าไปเล้าโลมสามี "คุณอยากมั้ยคะ" "ก็นิดหน่อย ทำไม..." เขาจ้องมองสบตากับภรรยาอย่างไม่เข้าใจว่าเธอกำลังคิดที่จะทำอะไรกันแน่ เธอใช้นิ้วเรียวลูบไล้ตามตัวของเขาอย่างยั่วยวน พยายามที่จะมีอารมณ์ร่วมไปกับมันแต่ทว่า... "หยุดทำไมล่ะ...หึ" เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะดันตัวหญิงสาวให้ออกห่าง จากนั้นก็รับชุดนอนจากมือของเธอมาถือไว้ในมือก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "อย่าพยายามเลยพิมพ์ชนก เอาเวลาที่จะให้ผมมีความสุขไปรักษาตัวเถอะ รู้ใช่ไหมถ้าครบสามปีเมื่อไหร่ แล้วคุณยังเป็นแบบนี้จะเป็นยังไง" "คุณวิน... คือพิมพ์" "คืนนี้ผมจะไปนอนห้องเล็ก คุณไปนอนพักผ่อนเถอะนี่มันก็ดึกมากแล้ว ฝันดีครับ" เขาเดินมายืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะยื่นมือไปลูบผมเธออย่างอ่อนโยน จากนั้นก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที พิมพ์ชนกกำมือแน่นด้วยความรู้สึกโกรธเกลียดตัวเองเป็นอย่างมาก เธอโชคดีที่ได้แต่งงานกับมหาเศรษฐี เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่ม ทั้งหล่อและรวย ผู้หญิงที่ไหนก็ต่างหมายปอง แต่ทว่าดวงซวยเพราะป่วยมาหลายปีแล้ว ถามว่าป่วยเป็นอะไรนะเหรอ... หึ ก็มีสภาวะไม่มีความต้องการทางเพศเลย แต่งงานกันมาสองปีเธอยังไม่เคยมีอะไรกับเขาเลยสักครั้ง และถ้าอีกหนึ่งปียังไม่สามารถทำได้ เขาจะขอจบความสัมพันธ์ในแบบสามีภรรยากับเธอ ซึ่งไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่! ... มาแว้วตอนแรก ชี้แจงก่อนเด้อค่า... พระเอกโดนบังคับแต่งงานค่ะ คืนแต่งงานเมียแต่งสารภาพว่าไม่มีอารมณ์ทางเพศนางป่วย พระเอกจะบอกผู้ใหญ่ให้ยกเลิกงานแต่งเพราะนางมีทายาทไม่ได้ เพราะพ่อพระเอกอยากมีหลาน นางเลยขอร้องพระเอกขอเวลา3ปี ในการรักษาตัวเองค่ะ แต่มันมีปมหลายอย่างในการที่นางเอกยอมเป็นนางบำเรอค่ะ คุณรีดอ่านได้เลยค่า ไม่มีนอกกายนอกใจ และพระเอกไม่จดทะเบียนสมรสด้วยค่ะ เพราะจะรอสามปีค่า อิอิ