“คราดไง ไม่รู้จักหรือไง”
“รู้จักค่ะ นี่ก็คือคราด เสียบเข้าไปในหญ้า แล้วก็เอาให้ม้ากิน คุณกลไม่เห็นหรือไงคะ” เธอยียวนกวนประสาทเขาเช่นเดิม
“ม้าอยู่โน่น ฉันไม่ใช่ม้า ไม่ต้องเอาหญ้ามาปาใส่หน้าฉัน ฉันไม่กินหญ้า” คนพูดทำหน้าตูมใส่ ทำเอาวนิดาหัวเราะคิกคักขึ้นมาในทันที
“หัวเราะอะไรของเธอ”
“ขอโทษเถอะค่ะ สงสัยว่านิดาคงจะทำอะไรไม่เป็นอย่างที่คุณบอก ก็เลยทำไม่ถูกใจคุณแบบนี้ไง” เธอใช้คราดเสียบหญ้าปาใส่เขาไม่หยุด ทำเอาถกลต้องยกมือขึ้นบังเอาไว้ พร้อมกับร้องลั่น
“ทำบ้าอะไรของเธอนี่”
“ก็ทำงานไม่เป็นให้คุณดูไงคะ คิกๆ” วนิดาพูดจบก็เดินหนีไปเลย ถกลแยกเขี้ยวใส่ เขาตามมากระชากแขนของเธอเอาไว้
“โอ๊ย! คุณเจ็บนะ”
“เธอแกล้งฉัน”
“คุณหาว่าฉันทำอะไรไม่เป็น แต่ใช้แรงงานฉันเหมือนทาส ตั้งแต่ล้างขี้ม้า เอาหญ้าให้ม้า แล้วฉันต้องไปตัดหญ้าอีก” เธอดึงข้อศอกออกจากการเกาะกุมของเขา แต่เขาไม่ยอมปล่อย แถมยังอุ้มเธอขึ้นพาด
