“จริงเหรอจ๊ะ” แก้วตาบีบมือรวิดาอย่างมีความหวัง
“จริงสิจ๊ะ ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่พี่กรทำไม่ดีกับพี่แก้ว”
“พี่ขอแค่นี้แหละไม่ขออะไร ขอให้พ้นมลทิน พี่จะได้บอกความจริงกับคุณถิ่น พี่กับคุณถิ่นคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว แต่อย่างน้อยก็ให้ความจริงปรากฏ คุณถิ่นจะได้เข้าใจพี่สักที” สองสาวที่พูดคุยกันอยู่ไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งแอบฟังทั้งคู่สนทนากันอยู่
ดวงตาของคนแอบมองวาวโรจน์ ในสมองคิดแผนการมากมายที่จะจัดการกับเสี้ยนหนามตรงหน้าให้สิ้นซาก
แก้วตารู้สึกโล่งใจที่อย่างน้อยก็มีคนเข้าใจเธอ รวิดานั้นถือว่าเป็นน้องสาวที่น่ารัก เธอคิดว่ารวิดาต้องช่วยเหลือเธอได้อย่างแน่นอน
“แม่แก้ว” เสียงเรียกของใครคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้แก้วตาหันไปมอง ปรากฏว่าเป็นป้าวรรณา
“ป้ามีอะไรคะ”
“คุณถิ่นบอกว่าอยากกินแกงเลียงน่ะ ป้าฝากแม่แก้วไปเก็บผักมาทำแกงเลียงให้หน่อยสิ” ประโยคของวรรณาทำให้แก้วตากระตือรือร้นเป็นอันมาก อย่างน้อยมาอยู
