Chapter 14 แม่ครัวแสนอร่อย
“น่าอายเหลือเกิน”
จูซ่านลี่ยกมือขึ้นกุมแก้มร้อนผ่าว แม้นางจะผ่านการแต่งงานมีสามีแล้ว ทว่านางยังคงเป็นสาวน้อยที่อ่อนต่อโลก อ่อนต่อเกมกามและความใคร่ทั้งมวล เมื่อถูกรุกไล่ให้จนมุมจึงไม่อาจต่อปากต่อคำ จำต้องลุกหนีมาเสียดื้อๆ
สองเท้าเล็กก้าวเข้าไปในเรือนครัวซึ่งแยกออกจากตัวเรือนใหญ่ นางหยิบจับข้าวของบนโต๊ะเก็บเข้าชั้นวางของติดผนังห้องครัว แล้วหยิบเครื่องเทศและเครื่องปรุงต่างๆ ที่จะเอาไว้ทำอาหารมื้อเย็นออกมาวางเตรียมไว้
ห้องครัวบนเกาะหมิงหนวนเน้นเปิดโล่งเพื่อให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก ผนังห้องครัวจึงเป็นไม้ระแนงตีห่างๆ ทำให้มองเห็นข้างนอกได้อย่างถนัด อีกทั้งยังช่วยในการระบายกลิ่นและควันไฟได้เป็นอย่างดี
ทีนี่นิยมนำปลาทะเลมาตากแห้งแปรรูป ซึ่งเก็บไว้รับประทานได้เป็นระยะเวลานาน นำปลาตากแห้งเหล่านั้นมาเคี่ยวด้วยไฟอ่อนทำน้ำแกงรสชาติเข้มข้นเพื่อไว้ดื่มหลังจากป่วยไข้ เป็นการฟ
