Chapter 12 เหมือนหัวใจหลุดหาย
“ไม่รู้ทำไม ข้าอยากเอาเจ้าทั้งวันทั้งคืน”
ริมฝีปากอุ่นผละออกก่อนจะจูบซับไปตามแก้มนวลแล้วขบกัดที่ใบหูจนขนอ่อนบริเวณนั้นลุกชันด้วยความซ่านสยิว
“ทะ...ท่านไม่เหนื่อยหรือ”
นางเอียงแก้มหลบด้วยความเขินอาย ทว่าปลายจมูกคมยังคงซุกไซ้นวลแก้มอย่างไม่ยอมลดละ
“ข้าจะเหนื่อยเพราะกอดภรรยาได้อย่างไร ออกทะเลหาปลาเหนื่อยกว่านี้หลายร้อยเท่านัก”
พูดเพียงเท่านั้นคนตัวโตก็ค่อยๆ ผลุบหายลงไปในผ้าห่ม ซุกหน้าจมลงไปกับทรวงอกอิ่มแล้วละเลงลิ้นลามเลียจนมันชูชันด้วยความซ่านหฤหรรษ์
“อะ....อาห์ ทะ...ท่าน อื้อ”
หญิงสาวหอบหายใจระรัว เมื่อเขาลากปลายลิ้นร้อนลงต่ำ ต่ำลง ต่ำลง จนใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราซุกซบลงไปกับโหนกบุปผาอวบอูม เขาใช้ปลายลิ้นค่อยๆ แหย่เข้าไประหว่างกลีบอวบทั้งสอง ดุนดันด้วยปลายลิ้นจนค่อยๆ มีน้ำใสไหลเยิ้มออกมา
“ซะ...ซี๊ด ซี๊ด สะ...เสียว”
นางดิ้น สองขาที่อ้าออกหุบเข้าแล้ว
