Chapter 18 เกี้ยวภรรยา
“เปิดดูเถอะเจ้าค่ะคุณหนู บ่าวอยากรู้ ร้อยวันพันปีบ่าวไม่เคยเห็นคุณชายมอบของกำนัลให้แก่ใครมาก่อนเลยเจ้าค่ะ”
สาวใช้ทั้งสามคนในบริเวณนั้นรีบขยับเข้ามาใกล้แล้วนั่งคุกเข่าลงข้างๆ เก้าอี้ที่นางนั่งอยู่ด้วยใบหน้าสลอน กะพริบตาปริบๆ มองนางอย่างออดอ้อนจนนางต้องพยักหน้าใจอ่อน เอื้อมมือไปเปิดหีบไม้ออก
เมื่อเปิดหีบออกได้กลิ่นหอมของน้ำทะเล ด้านในหีบบุด้วยผ้ากำมะหยี่สีดำเนื้อดี ตรงกลางหีบมีปิ่นไข่มุกสีขาวละเอียด ตัวฐานทำจากเปลือกหายมีความมันวาวชวนมอง ข้างๆ ปิ่นมีกระดาษแผ่นเล็กๆ ม้วนอยู่ นางจึงรีบคลี่ออกอ่านทันที
‘ปิ่นด้ามนี้เหมาะกับอาภรณ์สีฟ้าน้ำทะเลยิ่งนัก’
“คุณชายช่างใส่ใจคุณหนูเสียเหลือเกิน”
สาวใช้พากันม้วนตัวด้วยความเขินอายราวกับเป็นผู้ได้รับปิ่นเสียเอง ในขณะที่ซ่านลี่ยังคงนั่งอึ้งอย่างไม่คาดคิด นางหยิบปิ่นมาลูบเบาๆ แล้วแย้มยิ้มกว้างจนดวงตากลมโตเล็กหยี
“ให้บ่าวปักให้นะเจ
