“หนูรีบวิ่งหนีออกมาจ้ะ...ตอนเข้าไปเก็บเห็ดกับคุณนิ่มหนูได้ยินเสียงช้างมันวิ่งเข้าไปแล้วมันก็วิ่งชนต้นไม้หนูก็เลยบอกคุณนิ่มว่าสงสัยช้างจะตกมันพวกเราก็เลยรีบวิ่งเข้าไปในป่าจ้ะป้าวรรณา”
“อ้าว...แล้วทำไมแกถึงได้กลับออกมาคนเดียวล่ะมาลี”
“ก็หนูวิ่งไปกับคุณนิ่มแต่เกิดพลัดหลงกัน แต่ว่าหนูยังพอจำทางออกมาได้ก็เลยวิ่งลัดไปอีกทางนึง หนูเองก็ไม่รู้ว่าจะตามหาคุณนิ่มได้ยังไงเลยคิดว่าถ้ากลับออกมาแล้วบอกให้พ่อเลี้ยงเข้าไปตามหาคุณนิ่มจะดีกว่า พ่อเลี้ยงขา...คุณนิ่มวิ่งเข้าไปที่ป่าทางโน้นค่ะตอนนี้ไม่รู้ว่าวิ่งไปถึงไหนแล้วแต่สงสัยจะหาทางกลับออกมาไม่ได้แน่ ๆ เลยค่ะ”
คำตอบของเด็กหญิงตัวน้อยยิ่งทำให้หัวใจของพ่อเลี้ยงหนุ่มร้อนรุ่ม เขาเป็นกังวลมากขึ้นทุกขณะไม่นึกว่าวันนี้จะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นอีก ในเวลานั้นเขาจึงออกคำสั่งว่า
“ป้าวรรณาพามาลีไปอาบน้ำอาบท่าแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็บอกคนในบ้านทุกคนเลยนะว่าอย่าออ
