“มองตาฉัน ต้นหลิว” ฉันเซลูกตามองที่โคมไฟข้างเตียง ฉันไม่กล้าสบตากับเขา ฉันอาย จะให้มองหน้ากันในสภาพนี้เนี่ยนะ
มือหนาเชยคางมนให้หันไปสบตากับเขา “ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ แต่มันจะเจ็บแค่แป๊บเดียว เชื่อใจฉันนะ” นี่เขาปลอบฉันเหรอเนี่ย แล้วหัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงอย่างกลั้นไม่อยู่ คำพูดดีด้วยไม่กี่ประโยคทำให้ฉันคลั่งเขาขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ฉันนี่มันอ่อนหัดจริง ๆ
เลโอสอดแขนทั้งสองข้างมาด้านหลังแล้วยกตัวฉันขึ้นให้นั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหาเขาโดยที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกันอยู่ ฉันนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเพราะท่านี้มันทำให้ส่วนนั้นแนบชิดและลึกกว่าเดิม ด้วยความที่กลัวว่าตัวเองจะหงายหลังฉันจึงยกเรียวทั้งสองข้างคล้องคอเขาไว้ พอรู้ตัวอีกทีก็เผลอสบตาเขาเข้าแล้ว ฉันเบือนสายตามองไปที่โคมไฟข้างเตียงอีกรอบเพื่อซ่อนอาการเขินอายของตัวเอง ฉันหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้สบตาคมคู่นี้ มันดึงดูดและน่าค้นหา
แขนหนากระชับแรงกอดแน่นขึ้น “เกาะฉันดี ๆล่ะ” เลโอกระซิบ ฉันยังไม่ทันได้คิดอะไรก็เริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวจากช่วงที่เขาเป็นคนกระทำ ทันทีที่สะโพกหนาขยับความเจ็บกลางกายก็เล่นงานฉันอีกครั้งจนฉันต้องฟุบหน้าลงกับอกแกร่ง
“อ่า~ แน่นจัง” เลโอครางต่ำชวนสยิว ฉันไม่กล้ามองหน้าเขาได้แต่หลับตาและกระชับแรงกอดร่างหนาแน่นขึ้น
“อือออ” ฉันไม่อาจกลั้นเสียงตัวเองได้ ความเจ็บกลางกายก่อนหน้านี้ได้หายไป แต่มีความรู้สึกบางอย่างมาแทนที่ มันอึดอัดและวูบโหวงไปทั่วท้องน้อย จากที่นิ่งเฉยก็เริ่มตอบรับสะโพกหนาเข้าแล้ว
“เลโอ ฉัน...” เสียงของฉันขาดห่วงเมื่อสะโพกหนาเร่งจวะเร็วขึ้น แขนเล็กโอบกอดร่างหนาไว้แน่นพร้อมกับจิกเล็บลงที่กลางหลังแล้วขูดลงมาอย่างต้องการระบายความอึดอัดช่วงล่าง เลโอไม่อ้อมแรงเลยสักนิด อกนุ่มไหวกระเพื้อมตามแรงสั่นจนฉันรู้สึกเจ็บ เขาร้อนแรงมาก สายตาที่เขาจ้องมองเรือนร่างของฉันบ่งบอกเป็นอย่างดีว่าเขาพอใจมากแค่ไหน ตาคมจ้องมองตั้งแต่ลำคงระหงลงมายังอกอิ่มและไล่ลงมายังส่วนนั้นที่กำลังเชื่อมกันอยู่ ฉันที่เผลอมองตามถึงกลับหน้าแดงลามไปถึงใบหู ตาคมตวัดสายตาขึ้นมาสบตากับเข้าพอดี ริมฝีปากหนาโฉบเข้ามาบดจูบฉันอย่างเร่าร้อน มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นมาเคล้นคลึงอกอวบ ส่วนอีกข้างก็เลื่อนลงต่ำส่งนิ้วร้ายบดขยี้กับจุดเสียว
“อย่าจับตรงนั้นนะ” ยิ่งร้องห้ามเขาก็ยิ่งทำ เขาใช้นิ้วบดตรงจุดอ่อนไหวและไว ต่อสัมผัส ทั้งที่ฉันคลั่งเพราะถูกครูดเวลาเขาเลื่อนเข้าเลื่อนออกหนักหน่วงอยู่แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว ทั้งนิ้วร้ายและตัวตนของเขา ตัวฉันกระตุกตามแรงปรารถนาที่พุ่งสูง สมองขาวโพลนอย่างรู้สึกผ่อนคลาย ไม่รู้ว่าฉันเผลอแสดงสีหน้าแบบไหนออกไป ถึงทำให้เลโอฮึกเหิมหนักกว่าเดิมอีก
“อ๊ะ!” แขนแกร่งยกตัวฉันขึ้นจากตักก่อนจะจับพลิกให้หันหลังให้เขาพร้อมกับยกก้นฉันขึ้นและเขาก็ดันตัวตนเข้ามาอีกครั้งในท่าสี่ขา สะโพกหนาเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งอย่างรุนแรง สองมือของฉันกำผ้าปูเตียงแน่นพยายามทรงตัวให้อยู่แต่ก็ไม่สามารถต้านแรงเขาไหว สองมือหนายึดเอวบางฉันไว้แน่นพร้อมส่งแรงกระแทกถี่และรุนแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ความเฉอะแฉะไหลไปตามต้นขาอันสั่นเทาของฉัน ไม่รู้ว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหนนักหนาถึงได้อึดขนาดนี้ ฉันได้ยินเสียงเลโอครางหนัก และนั่นก็ทำให้ร่างกายของฉันเริ่มตอบรับเขาอีกครั้ง ฉันกำลังจะเตะขอบฟ้าเป็นครั้งที่สอง ความเสียวซ่านที่เสียดแหลมตามจังหวะทิ่มแทงของเขา ลึกเขามาในร่างกายฉัน เขากระทั้นเอวส่งเข้ามาในตัวฉันจนหมดถึงแก่น...และแนบแน่น
ฉันฟุบหน้าลงกับเตียงนอนทันทีที่ร่างหนาถอนตัวออกไป ฉันเพลียร่างมากเลยตอนนี้และคิดว่าควรจะได้พักผ่อนสักที แต่...
“นั่นนายจะทำอะไร”
ต้นหลิวร้องถามด้วยความตกใจเมื่อผมทิ้งตัวนอนด้านหลังเธอและยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้น ผมรู้ว่ายัยตัวเล็กไม่ไหวแล้ว แต่ผมนี่สิ ไม่ไหวกว่า
“ฉันยังไม่พอ” ผมตอบเธอไปตามตรง
“แต่ฉันไม่ไหวแล้วนะ” ต้นหลิวพูดเหมือนอยากจะร้องไห้
“ฉันรู้...”
ผมขยับตัวตนเข้าไปทักทายความนุ่มนิ่มอีกครั้ง ถูไถส่วนปลายผ่านเธออย่างช้า ๆ ครั้งนี้ผมจะทำอย่างใจเย็นและเบาแรงกว่าครั้งแรก
อ่า~
ผมคลบกรามแน่น ค่อย ๆ ดันสะโพกเข้าไป ต้นหลิวคับแคบและฟิตเป็นบ้า ทำเอาผมนี่แทบคลั่ง มันยากเย็น ทรมาน เจ็บ...แต่เป็นความเจ็บที่แสนวิเศษ ผมเริ่มบรรเลงบทเลิฟซีนอันร้อนแรงอีกครั้ง และอีกครั้ง ชนิดที่ว่าไม่ได้พักหายใจกันเลยทีเดียว