“ใครมาส่ง!!”
“พี่วิน”
ฉันเรียกชื่อเขาเสียงแผ่วก่อนจะพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติมากที่สุด
“คนที่แฟเคยบอกค่ะ..เขาเป็นคนที่แฟชอบ”เมื่อเอ่ยจบฉันก็ยิ้มให้เขาก่อนจะเบี่ยงตัวเดินเข้าบ้านไปเพราะของในรถเดี๋ยวให้แม่บ้านเอาขึ้นไปเก็บส่วนน้องหมาคงต้องเอาไปอาบน้ำก่อนเมื่อกี้ก็ลืมให้ร้านอาบน้ำให้ด้วย
“เดี๋ยว..”
“พี่วินมีอะไรหรอคะ”
“ตัวเล็กคิดว่าทำแบบนี้แล้วพี่จะเลิกเปลี่ยนใจงั้นหรอ”
“พี่วินหมายความว่ายังไงคะ..ถึงพี่จะขัดขวางแฟก็ไม่มีทางคิดกับพี่มากกว่าพี่ชายแน่นอนค่ะ” ฉันตวาดเสียงดังก่อนจะส่งน้องหมาให้แม่บ้านที่กำลังจะเดินเลี่ยงไปให้เอาไปดูแลก่อน
“ตัวเล็กเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กจนโตพี่รักตัวเล็กมากเราต่างรู้นิสัยของกันและกันดีไม่มีทางที่พี่จะทำตัวเล็กเสียใจ”เขามองฉันนิ่งแววตาแข็งกราวขึ้นมากและฉันก็ไม่มีทีท่าที่จะอ่อนลงเช่นกัน
“พี่วิพี่ไม่เข้าใจแฟไม่ได้รักพี่มันไม่ได้เข้าใจไหมงั้นแฟขอให้พ
