“พี่จะขับหรอ” ฉันนั่งประจำที่ข้างคนขับพร้อมกับเอ่ยปากถามพี่นักรบทั้งที่เขาก็เข้ามานั่งเฝ้าคนขับ
“แล้วเราจะไปไหนกันหรอคะ”เมื่อเห็นเขาไม่ตอบและสตาร์ทรถออกจากคณะทำให้ฉันเอ่ยปากถามต่อด้วยความสงสัย
“ทำไมไม่ตอบแฟ”
“ถามมาก”
“อ้าว..ถามไม่ได้หรอนี่รถแฟนะ” เมื่อถามแล้วไม่ตอบเธอเลยเบะปากหันหน้ามองออกนอกหน้าต่างรถทันทีก่อนจะฉุกคิดขึ้นมาได้และแบมือไปตรงหน้าคนขับรถ
“อะไร”
“เบอร์โทรของพี่ค่ะจะแถมไอจีเฟสหรือไลน์ด้วยก็ได้นะคะ”หยอดไปอีกหนึ่งสเต็ปเผื่อเขาจะใจดีแต่ถ้าไม่ให้ก็ช่างเถอะ
“เอ่อ..อะไรหรอคะ” ฉันมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเขาอย่างมีคำถามเมื่อเห็นเขาล้วงหยิบมือถือในเสื้อช็อปออกมาวางบนมือของฉัน
“อยากได้อะไรก็ทำเอา”
“ห๊า..จริงหรอคะ? พี่พูดแล้วนะห้ามกลับคำ”ฉันลองหยั่งเชิงดูแต่เขาก็ยังเงียบเลยหยิบเอามือถือของเขามากดก่อนจะพบว่าเขาไม่ใส่รหัสมือถือ
“ทำไมพี่ไม่ใส่รหัสไม่กลัวหายหรอ”
“ตั้งให้หน่อย”
“ห
