หนึ่งเดียวของฉัน

ตอนที่ 1 จ้างให้เป็นแฟน ไนต์คลับ เสียงอึกกะทึกในร้านพร้อมผู้คนที่โยกย้ายเรือนร่าง ตามจังหวะของเสียงเพลง หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งหุ่นดีราวนางแบบ ยืนมองบรรยากาศภายในร้าน และคือสถานที่ทำงานของเธอ " พี่มีนาคะ เดียร์ของานลา 3 วันนะคะ พุธ ฟฤหัส ศุกร์ " " ได้จ้ะ " มีนา (อายุ25) รูปร่างสูงหุ่นดี ผิวขาวอมชมพู ใบหน้าสวย พ่วงตำแหน่งผู้จัดการร้าน เธอได้ตำแหน่งนี้มาเพราะเจ้าของร้านคนเดิม “เฮียกิต” แต่งตั้งเธอขึ้นมาแต่ตอนนี้ร้านนี้เป็นของ “พี่กาย” น้องชายของเฮียกิต มีนาอยู่ที่บ้านหลังเล็กในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากร้านนี้เท่าไหร่ พ่อของมีนาเสียไปตั้งแต่มีนาอายุ 17 ปี แม่ของเธอก็เริ่มป่วยออดแอด หญิงสาวจำต้องเป็นเสาหลักของบ้าน โชคดีที่บ้านของเธอไม่มีหนี้สินจึงทำให้รายได้ของเธอเพียงพอต่อการดำรงชีวิตในเมืองใหญ่แห่งนี้ หลังจากที่ใกล้เวลาเก็บร้านมีนาก็มานั่งคิดยอดขายเหมือนทุกวัน และดูเหมือนวันนี้ยอดขายจะเยอะกว่าปกติ ใบหน้าสวยยกยิ้มออกมาเพื่อสรุปยอดเสร็จ ราบการขายพร้อมยอดเงินถูกรายงานให้เจ้าของร้านทราบด้วยมือถือราคาแพงที่เธอได้เป็นของขวัญวันเกิดจากเฮียกิต “ เธอเอาไป 5000 ” มีนาใบหน้านิ่งเมื่อเห็นข้อความ มันเป็นปกติมากที่เธอจะได้เงินมาแบบนี้ หากวันไหนยอดขายเยอะกายจะให้เธอทุกครั้ง มากสุดก็ 20,000 บาท “ เดี๋ยวเคลียร์ร้านเสร็จมาหามีนาที่ห้องด้วยนะ...ทุกคนเลย ” มีนาส่งข้อความเข้าไปในแชทกลุ่มของพนักงาน พนักงานที่ได้อ่านข้อความก็ยิ้มกริ่มออกมาเพราะเป็นที่รู้กันว่าคงได้โบนัสพิเศษอีกแน่ๆ กาย (อายุ28ปี) ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้ม ออกไปทางร้ายๆ เข้ารับช่วงบริหารร้านต่อจากพี่ชายของเขาหลังจากกลับมาจากต่างประเทศ ที่บ้านของกายมีธุรกิจหลายอย่าง แต่เขาไม่อยากสานต่อจึงให้พี่ชายเข้าไปทำแทน ส่วนเขาเปิดร้านไนต์คลับและร้านแต่งรถอย่างที่ใจชอบ ในคราแรกที่เข้ามาในร้านเขาก็เผลอทำตัวแพรวราวใส่มีนา ถ้าหากเป็นคนอื่นก็คงเล่นกับเขาไปแล้ว แต่กับมีนาเธอด่าเขาสารพัด และหลังจากวันนั้นมีนาก็มองเขาเป็นตัวอันตรายมาจนถึงตอนนี้ก็นับว่าเป็นเวลานานกว่าหนึ่งปีแล้ว เงิน 5,000 บาทที่มีนาได้มาเธอเฉลี่ยออกมา 3,000 และแบ่งให้พนักงานคนอื่นๆซึ่งมี 10 คนก็ได้คนละ 300บาท อีก 1,000 เธอจะไว้ซื้อของกินเข้ามาไว้ให้พนักงานได้ทานกัน อีก 1,000 จะเป็นส่วนที่เธอเก็บไว้ส่วนตัว พนักงานที่ได้รับเงินแล้วต่างเดินออกมาพร้อมรอยยิ้มดีใจ “ ขอบคุณค่ะพี่มีนา ” เป็นเดียร์ที่เอ่ยของคุณและรับเงินเป็นคนสุดท้าย “ ขอบคุณคุณกายเถอะ เงินคุณกาย ” มีนาบอกเธอด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋าเพื่อกลับบ้าน “ ชมพูกลับไปก่อนเถอะ วันนี้พี่ไม่มีอารมณ์ ” ชายหนุ่มนั่งใบหน้าเครียดเมื่อได้รับข้อความจากคนเป็นแม่ “ ถ้าแกยังหาคนแต่งงานด้วยไม่ได้ แม่จะเป็นคนหาให้แกเอง ” เขาถูกแม่บังคับแต่งงานให้ได้เพราะทนไม่ไหวที่เห็นลูกชายเอาแต่หิ้วสาวมากหน้าเข้าโรงแรงไม่เว้นวัน “ แต่ชมพูอยากอยู่กับพี่กายนี่คะ ” เขาถอนหายใจออกมายาวเฟื้อยอย่างเบื่อหน่าย ชมพูคือสาวมหาลัยที่เข้ามาเที่ยวที่ร้านของเขาและเธอดันถูกใจ กายจึงรับเธอเข้ามาเป็นคู่ขาได้พักใหญ่แล้วแต่ตอนนี้เหมือนเขาจะเริ่มเบื่อในรสชาติเดิมๆของเธอ แรกๆก็ยังแน่นดีแต่เหมือนเธอจะไม่ได้มีเขาแค่คนเดียวที่ทำเรื่องอย่างว่าให้ เขาหยิบเสื้อคลุมพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ พี่กายจะไปไหนคะ ” ชายหนุ่มไม่ได้ตอบ แต่เดินดุ่มลงไปที่ด้านล่างทันที แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่เป็นผู้จัดการร้านยังไม่กลับ เขาเดินตรงไปที่ห้องทำงานของเธอที่เป็นกระจก “ ทำไมยังไม่กลับ ” เสียงชายเอ่ยถามทำให้คนที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าเงยหน้ามอง และมีหญิงสาวแต่งตัววาบหวิวเดินตามมาเกาะที่แขนแสดงความเป็นเจ้าของ มีนาแสดงใบหน้าระอาออกมาเหมือนทุกครั้ง “ กำลังจะกลับแล้วค่ะ ” เธอตอบออกไปเสียงเรียบ และไอหน้าตาที่มองเขาแบบนั้นแหละมันทำให้เขานึกอะไรบางอย่างได้ “ ชมพูกลับไป พี่มีเรื่องต้องคุยกับผู้จัดการ ” เขาหันไปสั่งคู่ขาด้วยน้ำเสียงดุเล็กน้อย ซึ่งมีนาเองที่รู้จักเขามาปีกว่าๆก็พึ่งจะได้ยิน ดุสาวๆเป็นด้วยหรือไง ปกติเห็นแต่อ้อน “ ไว้คุยพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมีนาไม่มีรถกลับ ” มีนาบอกออกไปเพราะมองดูเวลารถเมล์น่าจะเหลือเที่ยวสุดท้ายแล้ว “ เดี๋ยวฉันไปส่ง ” “ พี่กาย ” ชมพูร้องเสียงดังอย่างไม่พอใจ กายไม่สนใจแต่กลับดึงแขนมีนาออกมาจากห้องพร้อมเดินตรงไปที่รถหรูของเขาทันที “ คุณกาย ” ร่างเล็กถูกเขาดันเข้าไปนั่งในรถไร้ทางหนี ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปขึ้นอีกฝั่งด้วยความรวดเร็ว รถจอดนิ่งที่สวนสาธารณะก่อนถึงทางเข้าบ้านของมีนา ทั้งสองนั่งเงียบไม่พูดอะไรจนมีนาที่เริ่มอึดอัดเป็นฝ่ายเริ่มพูด “ คุณกายมีอะไรก็ว่ามาเลยค่ะ ดูเวลาด้วย ” มีนาพูดอย่างใส่อารมณ์ “ พูดกับฉันดีๆสักวันได้ไหม “ เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ลดท่าทีลง เพราะอย่างน้อยเขาก็คือเจ้านาย “ ฉันมีเรื่องให้เธอช่วย ” มีนามองหน้าของเขาก็เกิดความไม่ไว้ใจ “ ถ้าเป็นเรื่องแบบนั้น มีนาไม่เอาด้วยหรอกนะ สาวๆคุณเยอะแยะไปปลดปล่อยกับเธอโน้นค่ะ " เธอพูดพร้อมกับยกแขนกอดร่างกายเอาไว้ “ ไม่ใช่มีนา ฟังก่อน ” ครานี้เขาดูจริงจังมากขึ้น “ แกล้งเป็นแฟนฉันหน่อย ” “ จะบ้าหรือไงคุณกาย ” “ ไม่ใช่ๆเฉพาะต่อหน้าแม่ฉัน ” มีนามองเขาอย่างหวาดระแวง เพราะเขากลายเป็นตัวอันตรายสำหรับเธอไปแล้ว “ คือแบบนี้นะ แม่ฉันบังคับให้แต่งงาน แต่เธอก็ดูฉันสิ ” เขาพูดพร้อมกับทำท่าพรีเซ้นตัวเอง “ ฉันยังหวงความโสดอยู่ เธอช่วยฉันหน่อยได้ไหม นะๆๆๆๆ ” ชายหนุ่มลุคแบดบอยกำลังอ้อนสาวผู้จัดการด้วยท่าทางที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ในใจก็นึกอยากจะขำออกมาแต่ก็กลัวว่าเขาจะโกรธและทำอะไรที่ไม่คาดคิดออกมา เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เสมอจากผู้ชายคนนี้ “ นานแค่ไหนคะ ” จะให้เธอรับปากโดยไม่รู้ระยะเวลาก็คงไม่ได้ หากวันนึงเธอเกิดอยากมีแฟนขึ้นมาจะทำยังไง และคำตอบของเขาก็ทำให้เธอตกใจ “ จนกว่าฉันจะเจอคนที่ถูกใจ ” “ แล้วถ้าคุณไม่เจอมีนาจะทำยังไง วันหนึ่งหากมีนาอยากมีแฟนขึ้นมา ไม่ต้องรอคุณกายหาแฟนจนแห้งไปหมดหรือไง ” มีนาบ่นให้แฟ่ด “ ถ้าเธอมีแฟนก็แค่มาบอกฉัน แต่ตอนนี้ช่วยหน่อยได้ไหม ” สายตาที่ส่งมาราวกับแมวน้อยอ้อนขออาหาร “ ก็ได้ค่ะ ” ใบหน้าหล่อยิ้มกริ่มเมื่อได้ยินคำตอบ เขาหยิบมือถือออกมาพร้อมกับทำท่าจะกดเซลฟี่ “ คุณกายจะจะทำอะไร ” “ ส่งรูปไปอวดแม่ฉันไงว่าฉันมีแฟนแล้ว ” และเธอต้องทำตามอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ ขยับมาหน่อย ” คนที่ถูกเนื้อต้องตัวสาวๆจนชินเผลอขยับเข้าใกล้มีนาจนใบหน้าทั้งสองแนบกันอย่างไม่ตั้งใจ แต่มันแปลกตรงที่เขากลับรู้สึกกับเธอมากกว่าคนอื่นๆที่ผ่านมา เขาเผลอสูดดมกลิ่นกายของเธอเข้าเต็มปอด ทั้งยังเผลอมองหน้าสวยหวานนั้นอย่างไม่อยากละสาสายตา “ ทำหน้าดีๆหน่อยเดี๋ยวไม่เนียน ” คำสั่งของเจ้านายเธอต้องทำตามอย่างขัดไม่ได้ เขากดถ่ายไปมากกว่าสิบรูป “ พอแล้วมั้งคะ ไปส่งมีนาได้แล้ว ” ติ้ง~~~เสียงข้อความของเธอดังขึ้น “ ฉันโอนเงินให้เธอล่วงหน้าแล้ว ” กายเอ่ยขึ้นพร้อมกับขับรถออกจากตรงนั้น “ ห้าหมื่น!!! คุณกายนี่คุณกะจะจ้างมีนาทั้งปีเลยหรือไง ” เขาไม่ตอบอะไร แต่กลับยิ้มที่มุมปากเบาๆ บ้านหลังใหญ่ ในห้องนอนกว้างตกแต่งสีน้ำเงินของชายหนุ่ม เขานั่งพิงหลังกับหัวเตียงพร้อมกับมองดูรูปภาพที่พึ่งจะถ่ายมา ใบหนาหล่อผุดยิ้มออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็น ใบหน้าของเขาแนบชิดกับมีนาเป็นครั้งแรก ผิวเนียนของเธอช่างน่าถะนุถนอม กลิ่นกายหอมอ่อนๆทำให้เขาแทบคุมตัวเองไม่อยู่ นานแล้วที่เขาได้แต่มองเธออยู่ห่างๆเพราะเธอไม่ใช่คนที่เข้าใกล้ได้ง่ายๆเหมือนสาวๆในสต็อกของเขา กายกดส่งรูปนั้นไปในแชทของแม่เขา ‘ อันที่จริงผมมีแฟนนานแล้วนะแม่แต่ผมไม่ได้บอกแม่เท่านั้นเอง ’ การแสดงของเขาได้เริ่มขึ้น///// ช่วงสายของวัน ร่างบางที่พึ่งรู้สึกตัวในเวลา 10 โมงเช้า มือเล็กเอื้อมคลำหามือถือของตัวเอง ตาสวยเบิกกว้างเมื่อเห็นภาพที่เจ้านายส่งมา ความร้อนเกิดขึ้นที่ใบหน้าหวาน พลันหัวใจก็เต้นแรงราวกับคนที่พึ่งจะวิ่งรอบสนามมา ยิ่งเป็นรูปที่เขามองเธออยู่ยิ่งพาให้เธอรู้สึกแปลกๆ