“แล้วไง นายนุ นายจะลำบากตรงไหน คนที่คิดจะเลี้ยงเด็กนั่นก็คือฉัน คนที่คิดจะสอยแม่นั่นลงจากเล้าก็คือฉัน แล้วมันเกี่ยวกับนายตรงไหนไม่ทราบ นายก็แค่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เท่านั้น หรือว่านายจะตามเข้าไปถึงเตียงนอน..ฉันก็ไม่ว่า”
“คุณคิน...”
แววเย้ยหยันในดวงตาคมเข้มคือสิ่งที่นุติกลัว ทว่าสิ่งที่ท่านภควัฒน์ขอร้องเขาให้ทำอีกเล่า เขาจะทำให้สำเร็จได้ยังไงในเมื่อภคินปิดประตูทุกทางที่จะรับรู้ในข้อดีของลินลดา ในเมื่อท่านยอมรับอดีตที่เธอเป็นแล้วทำไมภคินซึ่งเป็นลูกถึงจะยอมรับไม่ได้
“อย่า..อย่ามาทำหน้ายุ่งอย่างนั้น ฉันชวนนายมากินไก่นะโว๊ย! ไม่ได้ชวนให้มานั่งเป็นป้าแก่”
“คุยอะไรกันอยู่หรือคะ เป็นส่วนตัวหรือเปล่า ดาจะได้เข้าไปก่อน”
สาวสวยที่ยืนอยู่ไม่ไกลเรียกความสนใจของทั้งสองหนุ่มในทันที ภคินยอมรับว่าเธอสวยมากทีเด
