ราตรีนี้มีฝนตกฟ้าคะนองไห่ถังนึกว่าตนเองนั้นจะได้นอนหลับอยู่ในห้องอย่างเดียวดาย แต่ทว่าบุรุษทั้งหมดนั้นมานั่งรวมกันอยู่ในห้องพักของนางและต่างหามุมนอนลงไปคนล่ะมุม ส่วนบุรุษตัวโตนั้นดันนางให้ไปนอนที่ในเตียงและตนเองนั้นก็นอนกับนางต่อหน้าอาเป่ยและองครักษ์ทั้งสิบนาย ไห่ถังถอนหายใจออกมาเบาๆและเอ่ยวาจาไต่ถามออกไปอีก
“เหตุใดท่านพี่จึงมิจองห้องเพียงห้องเดียวหรือเจ้าคะ เช่นนั้นห้องอื่นๆก็สูญเงินไปเปล่าๆแล้ว “
“หึ หึ สกุลฉู่นั้นร่ำรวยจองห้องเพียงเท่านี้มิถึงกับยากจนหรอก และราตรีนี้พวกเรานั้นอยากจะมาพักที่นี่ เจ้าก็ตามใจพวกเราเถิด ฮ่า ฮ่า “
ฉู่อ้าวเหิงก่อกวนนาและนอนกอดนางลงไปในอก ก่อนที่ในยามราตรีนั้นจะมีเงาผู้คนเดินไปมา และประตูนั้นก็เปิดขึ้นมาช้าๆ มีบุรุษสี่ห้าคนนั้นเดินเข้ามาภายในห้อง ก่อนที่จะสายฟ้านั้นจะฟาดลงมาที่ภายนอกและไห่ถังนั้นก็ทันเห็นองครักษ์ทั้งหมดนั้นคว้าลำคอผู้บุกรุกแล้วทุ่มมันลงไปที่
