กว่าจะส่งคุณชายฉู่ออกไปได้ ไห่ถังก็ถูกรุกรานจนเหนื่อยหอบมิอาจจะทานทนไหว คุณชายฉู่ผลัดผ้าของพี่ใหญ่ออกไปและกลับเรือนของสกุลฉู่ไปอย่างสบายกาย ไห่ถังเริ่มรู้สึกว่านางมิน่าจะสงสารคนผู้นี้เลยจริงๆ นางสั่นไหวและทรุด วบลงไปในพื้นเรือนเสียแล้ว ไห่ถังเริ่มรู้สึกว่านางนั้นถูกล่อลวงด้วยความอ่อนแอของคุณชายไปเสียแล้ว
“อร่า ข้าโง่งมจริงๆเลย คนบ้าผู้นั้นเพียงแค่ล่อลวงข้าซินะ “
ไห่ถังหน้าแดงอยู่ผู้เดียวก่อนที่จะไปปักชุดเจ้าสาวของนางเสีย นางหน้าแดงไปทั้งวันในยามที่นึกถึงลิ้นร้อนๆนั้นที่ป่ายปัดไปมาในส่วนที่น่าอายมากที่สุด ไห่ถังแทบจะบ้าตายนางร่านราคะจนมิอาจจะทานทนได้เสียแล้ว
นางมิอยากจะรอคอยให้บุรุษนั้นตบแต่งนางเสียแล้ว มินึกว่าราคะนั้นจะทรมานมากถึงเพียงนี้เลย ไห่ถังถึงกับกอดรัดกายตนเองและปีนขึ้นไปบนฟูกนอนเสีย นางดึงผ้ามาคลุมกายแล้วนอนสั่นไหวไปทั้งคืน ก่อนที่จะตื่นขึ้นมาแต่เช้าและเริ่มที่จะเลือกหาชุดที
