Episode 1
Episode 1
ใยไหม...
นั่นคือชื่อเล่นของฉัน...
ฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก...
ตัวฉันมีพร้อมหมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฐานะที่ร่ำรวยล้นฟ้า ถึงจะเป็นเงินของป๊ากับม๊าก็เถอะ แต่ฉันไม่สนหรอก มันก็เหมือนเงินของฉันนั่นแหละ สักวันเมื่อป๊ากับม๊าไม่อยู่แล้ว สมบัติทั้งหมดที่มีอยู่ในบ้านหลังนี้... ก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี
ฉันอยากจะใช้เงินมากแค่ไหน ซื้อของแบรนด์เนมใช้สักกี่ชิ้น มันก็เรื่องของฉัน เงินของฉัน ไม่เกี่ยวกับคนที่คอยมาแซะหาว่าฉันใช้เงินไม่มีประโยชน์ มีเงินเยอะขนาดนี้ทำไมไม่เอาไปบริจาคการกุศลให้คนยากไร้ แล้วคิดเหรอว่าเรื่องพวกนั้นฉันไม่เคยทำ? ฉันก็แค่ไม่ป่าวประกาศไปทั่วก็เท่านั้นว่าฉันเคยทำ
ทำความดีทำไมต้องโชว์หรืออวดคนอื่นด้วยละ? ในเมื่อเราก็ได้บุญไม่ต่างกัน...
ทุกวันนี้ฉันมีเงินให้ใช้ไม่จำกัด มีรถหรูให้ขับ มีบ้านหลังใหญ่ๆให้อยู่... ตัวฉันไม่เคยขาดตกบกพร่องอะไรสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงิน หรือเรื่องอื่นๆก็เช่นกัน...
การเรียนของฉันก็ติดอยู่ในระดับท็อป ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครอื่นๆ ด้านกีฬาก็เหมือนกัน... ฉันก็สามารถเล่นกีฬาได้เหมือนกับคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นตีกอล์ฟ ขี่ม้า เทนนิส หรือแม้กระทั่งไอซ์สเก็ตฉันก็เล่นได้อย่างชำนาญ ถ้าให้พูดถึงกีฬาที่ชอบก็คงจะเป็นไอซ์สเก็ตละมั้ง ฉันรู้สึกว่ามันสนุกมากจนลืมเวลาเลยละ
เอาเป็นว่าในชีวิตฉันมีพร้อมทุกอย่าง... มีพร้อมมากจนไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว และฉันก็ดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก ใครๆต่างก็อิจฉาในชีวิตฉัน แต่มันไม่ใช่เลย... กว่าที่ฉันจะเรียนเก่งและเล่นกีฬาเก่งได้แบบนี้ ฉันผ่านการฝึกซ้อมมาอย่างหนักหน่วง
ซึ่งมันทำให้ฉันเข้าใจว่าความพยายามที่ไร้ความหมายเป็นยังไง...
ฉันมีครอบครัวอันเป็นที่รัก คนในครอบครัวห่วงใยฉันเป็นอย่างมาก และดูแลฉันเป็นอย่างดีมาตลอด... ฉันมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว แต่เธอเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ ถึงไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตของเราจะแตกต่างกันมากก็ตาม ถึงจะเป็นแบบนั้น พวกเราก็ยังคงสนิทกันอยู่ดี
และสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ในชีวิตของฉัน ก็คือคนรัก หรือเรียกสั้นๆก็ 'แฟน' นั่นเอง เขาเป็นคนที่ดูแลเอาใจใส่ฉันเป็นอย่างดี มีเวลาให้ฉันตลอด และฉันเชื่อว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตของฉัน
แต่มันไม่ใช่เลย...
ถ้าฉันไม่เจอเขา ชีวิตของฉันอาจจะมีความสุขอย่างแท้จริง... ชีวิตที่หลายๆคนต่างอิจฉา ผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก
ซึ่งความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เลย... ผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกอะไรกัน... ฉันมันก็แค่ผู้หญิงที่มีความทุกข์ที่สุดในโลกต่างหาก!!!
@เดือนพฤษภาคม
'ประกาศผลสอบเข้ามหาลัย'
"โอ๊ยยย ตื่นเต้นจังเลย ไม่กล้าดูผลสอบเลยอ่ะ" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงหดหู่ใส่เพื่อนสนิทของตัวเอง ก่อนจะกอดเอวเธอแน่นด้วยความตื่นเต้นและไม่สบายใจ แถมสายตาของฉันก็ไม่อาจจะละเลยไปจากจอคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คภายในห้องนอนของฉันได้
ฮือๆ อีกใจนึงก็อยากจะเปิดดูให้สิ้นแล้วสิ้นเล่า แต่อีกใจนึงก็กลัวที่จะเห็นความเป็นจริงที่เกิดขึ้น แง้ ฉันควรทำยังไงดีละเนี่ย!?
"ถ้าไม่ดูจะรู้ไหมละว่าตัวเองติดคณะอะไร มหาลัยอะไร" เพื่อนสนิทของฉันเอ่ยดังขึ้นพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเซ็งๆ
จะว่าไปเพื่อนฉันเนี่ยก็ทำได้หน้าเดียวจริงๆนะ เธอไม่เคยแสดงสีหน้าไหนออกมาเลย ยกเว้นแต่สีหน้านิ่ง มองกี่ทีๆก็รู้สึกขำในความหน้านิ่งของเธอจริงๆแหะ