“คืนนี้…เราจะพักค้างแรมกันที่นี่..”
เสียงของโคลว์นี้ปลุกให้เอวาตื่น…เธอรู้สึกเหนื่อยล้าและเมื่อยตามตัวเพราะต้องนั่งรถม้ามาเป็นเวลานาน ซีโน่มองที่โคลว์ใบหน้าที่แดงอมชมพู
เขาเป็นคนผิวขาว…เวลาที่เขาหน้าแดงจึงมองออกได้ง่าย
เอวาเลิกคิ้วมองซีโน่กับโคลว์ ก่อนที่โคลว์จะหันมายิ้มให้เธอ เอวายกยิ้มบางๆ ส่งให้โคลว์กลับไป
ซีโน่หันมามองค้อนให้เอวา
“….เพื่อนกับผู้ชายนี่…ควรจะเลือกเพื่อนไหมมม”
ซีโน่เบะปาก
“เพื่อนมีได้หลายคน…แต่ผู้ชายมีได้คนเดียว…”
“ใครบอก…ผู้ชายก็มีหลายคนได้”
ซีโน่หัวเราะ
“เหอะ…สมเป็นเพื่อนของข้า”
เอวายิ้มให้ซีโน่ก่อนจะเดินลงรถม้า ข้ามเขาอีกสองลูกไปก็จะถึงค่ายทหาร แต่ทว่าทหารและม้าของเราดูท่าจะตายก่อนถึงค่าย
โคลว์เล่าให้ฟังว่าเขาเดินทางมาทั้งวันทั้งคืนแบบไม่ได้พัก…ตามคำสั่งของท่านดยุค
ไม่ได้ดื่มแม้แต่ข้าวกับน้ำ…ตอนนี้หานักบุญเจอแล้วเจอจึงอยากให้ทหารได้พักเสียหน่อย
โคลว์เดิน
