“ฉันอยากจะแจ้งตำรวจ” สีเทียนก้มหน้าพูดพร้อมกำมือแน่น “แต่ลึกๆ ก็ไม่อยากทำ เพราะฉันกลัวว่ามันจะสืบสาวมาถึงนาย...”
“...” ผมมองสีเทียนนิ่ง ทว่ากลับรู้สึกแปลกใจกับสิ่งที่เธอพูดค่อนข้างมากทีเดียว สีเทียนเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองสบตากับผมอีกครั้ง นัยน์ตาสีสดดวงโตกำลังอ่อนระริกเป็นอย่างมาก
กลัวว่าจะสืบสาวมาถึงผมเหรอ
ทำไมเธอถึงชอบพูดและทำอะไรที่มีผลต่อความคิดของผมเสมอ มันแปลกนะ ผมรู้สึกแปลกจริงๆ ทุกครั้งที่เธอแสดงมันออกมาแบบนั้น ผมรู้สึกแปลกอย่างไรไม่รู้
โดยเฉพาะเมื่อคืน…
เธอบอกว่าเธอเป็นห่วงผม เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมเลยที่ได้ยินอะไรแบบนี้ ผมรู้สึกแปลกและประหลาดใจเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อน เชื่อเถอะว่าผมไม่รู้สึกอะไรและเฉยชา แต่ร่างกายกลับไม่เป็นเช่นนั้น ผมยังตกใจตัวเองเลยเมื่อจู่ๆ ก็เลือกที่จะจูบเธอ...
ใช่ ผมจูบเธอ
สีเทียนตัวสั่นมาก แต่เธอกลับตอบรับสัมผัสของผมราวกับเต็มใจ
นั่น
