“คุณพระรามมีคนฝากยาไว้ให้ที่ล็อบบี้นะคะ”
“ครับ เดี๋ยวผมลงไปเอา” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากหลังจากที่นิติคอนโดวางสายไปแล้ว ปรางค์ฉัตรยังไม่ไว้ใจเขาก็ช่างเธอ เขาอยากที่จะเห็นไอ้เพื่อนเลวมันเจ็บช้ำเสียทีและเขาก็ไม่ได้อยากได้ใจของเธออยู่แล้ว
...
สามวันต่อมา...
เปรมภพตัดสินใจแยกตัวออกมาเพราะเขาเลือกที่จะคบกับรตีแบบคนรัก จากที่พระรามโกรธเขาอยู่แล้วก็ยิ่งโกรธไปใหญ่และดูเหมือนความเป็นเพื่อนของเขากับพระรามน่าจะต่อกันไม่ติดแล้ว
“อ่ะ ไอ้หนึ่งมันบอกอย่าใช้เยอะ ถ้าคนตัวเล็กๆใช้แค่ครึ่งของครึ่งก็พอ” ตะวันยื่นขวดแก้วเล็กๆที่ยาบรรจุอยู่หนึ่งเม็ดในนั้นให้พระรามด้วยความไม่เต็มใจเท่าไร
“อือ มึงเคยลองยัง”
“ยัง แต่กูเคยเห็นคนที่โดน...กูว่ามึงอย่าทำเลย” พระรามเหลือบมองตะวันตาขวาง เขาตั้งใจแล้วว่าเปรมภพต้องเจอเรื่องเจ็บปวดบ้าง หักหลังเขากันแล้วจะเสวยสุขกันอย่างนั้นหรือ ไม่มีทาง
“มึงอยู่เฉยๆก็พอไอ้เต”
...
“
