เท่าที่อยู่ด้วยกันเพียงจันทร์ไม่ใช่คนใจร้ายแบบนั้น แต่จู่ๆ จะให้เขาปักใจเชื่อว่าดากานดา เด็กที่เขาทั้งรักและเอ็นดูอย่างกับอะไรดีโกหกเขาก็ทำไม่ลง หากเด็กน้อยทำจริงอย่างที่นึกกลัวคงรู้สึกเสียใจไม่น้อย
“เราจะไม่คุยเรื่องนี้กันตอนนี้ ลงไปกินข้าวก่อน” เขาตอบก่อนจะหลบสายตา คนที่เอาแต่จ้องมองกันราวกับจะตัดพ้อที่เขาไม่เชื่อเธอ
“คิดว่าเพียงเป็นคนทำจริงๆ เหรอคะ”
“เพียง…” เมื่อเขาเลือกที่จะไม่ตอบคำถามเพียงจันทร์จึงไม่ถามต่อ เพราะความเงียบของเขามันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าเขาไม่เชื่อเธอ
ภาพอดีตคนรักที่อุ้มศัตรูหัวใจลงมาจากชั้นบนของบ้านทำให้รสสุคนธ์เผลอจิกเล็บเข้าที่ต้นแขนลูกสาวอย่างแรงเพื่อหวังระบายความโกรธที่อัดแน่นในใจ ซึ่งแม้จะเจ็บแสนเจ็บแค่ไหนเด็กน้อยก็เลือกที่จะอดทนไม่ปริปาก เพราะกลัวมารดาจะทำโทษเมื่อกลับไปถึงบ้าน
เมื่อทุกคนมาครบอาหารก็ค่อยๆ ทยอยถูกนำมาเสริฟ โดยมีเจ้าของบ้านอย่างเมฆาที่ทำหน
