20
เริ่มสงสัย
หลายชั่วโมงต่อมา
ธารายกถาดถ้วยข้าวต้มที่เหลือเกือบครึ่งถ้วยขึ้นเพื่อจะเอาลงไปเก็บซึ่งมันเหลือจากเมื่อเช้าที่มิลลิกายกขึ้นมาให้ซึ่งเขาก็ปลุกเดือนตะวันขึ้นมากินข้าวกินยาไปแล้วโดยที่เธอไม่มีสติมากนักก่อนที่เธอจะหลับยาวหลังจากนั้นมาจนกระทั่งตอนนี้เป็นเวลาเกือบหนึ่งทุ่มแล้ว
“พี่ธารลงมาพอดีเลยค่ะมิลกำลังจะยกข้าวขึ้นไปให้ตะวันพอดีเลย มีข้าวต้มกับเจลลดไข้ของตะวันด้วยค่ะ” มิลลิกาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นธาราเดินยกถาดถ้วยข้าวต้มของเมื่อเช้าลงมาจากชั้นบน ในขณะที่เธอกำลังจะยกถาดอาหารเย็นของเขากับเดือนตะวันขึ้นไปให้ใหม่
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ยกขึ้นไปเองตะวันยังไม่ตื่นหรอก”
“ถ้างั้นมึงก็มานั่งกินข้าวกับกูก่อนค่อยขึ้นไป” เสียงของภามินที่นั่งอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหารดังขึ้นทำให้ธาราหันไปมองซึ่งเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมาแต่ก็ยอมเดินเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้ามอย่างไม่เรื่องมากโดยมีมิลลิกาเป็นคนตักข้าวเปล่าจ
