19
เสียงละเมอ
วันต่อมา...
แสงแดดในยามเช้าปลุกให้หญิงสาวตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลเปลือกตาที่ปิดแนบสนิทค่อย ๆ เปิดออกจนปรากฏนัยน์ตาสีน้ำตาล เดือนตะวันหันมองคนข้าง ๆ ที่ยังคงนอนหลับสนิทเมื่อเหตุการณ์เมื่อคืนฉายซ้ำเข้ามาในโสตประสาท เมื่อเขายังคงนอนนิ่งเธอจึงค่อย ๆ เหวี่ยงขาสั่นเทาลงพื้นแล้วก้มลงหยิบชุดนอนที่ขาดวิ่นของตัวเองก่อนจะพยุงร่างกายบอบช้ำเข้าไปในห้องน้ำแม้จะรู้สึกแสบขัดกลางหว่างขาแต่เธอก็ได้แค่กัดฟันข่มความเจ็บปวดนั้นไว้จนกระทั่งเดินเข้าไปในห้องน้ำได้สำเร็จ
“อึก!” เธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บแสบเมื่อหย่อนตัวลงในอ่างอาบน้ำอุ่นที่เปิดไว้เมื่อครู่เพื่อจะให้ความอุ่นร้อนจากสายน้ำช่วยบรรเทาความแสบขัดที่มี
หญิงสาวใช้เวลาแช่น้ำราวยี่สิบนาทีก่อนจะขึ้นไปล้างตัวใต้ฝักบัวจนเสร็จสรรพก่อนจะเดินออกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเดรสสีครีมยาวเลยเข่าลงมาเล็กน้อย เมื่อเดินออกมาจากห้องแต่งตัวเธอก็ยังเห็นร่างสูงนั้
