21
แค่รับผิดชอบ
ดวงตากลมมองแผงยาต่าง ๆ ในถุงกระดาษพร้อมกับวิธีกินที่จดใส่ไว้ในนั้นด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดในขณะที่ธาราเดินออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงห้อง
มือเรียวเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำเปล่ามาดื่มตามหลังจากที่แกะยาคุมใส่ปากเสร็จสรรพ ถึงแม้เธอจะอยากมีลูกมากแต่ทว่าเธออยากให้ลูกเธอเกิดมาจากความรักของพ่อกับแม่ไม่ใช่เกิดมาจากความผิดพลาด ถึงเธอจะรู้ว่าถ้าหากพลาดพลั้งจนเธอตั้งท้องขึ้นมาจริง ๆ ธาราจะรับผิดชอบแต่เขาคงจะรับผิดชอบแค่ลูกแต่ไร้ซึ่งความรักซึ่งเธอไม่ต้องการ เธออยากให้ลูกเกิดมาจากความรักความพร้อมของพ่อแม่ที่ตั้งใจจะมีเธอไม่อยากให้ลูกของเธอเกิดมามีชีวิต...เหมือนอย่างเธอ
เธอรู้ว่าที่เขากำลังทำอยู่ตอนนี้มันคือความรับผิดชอบจากเหตุการณ์เมื่อคืนและเธอก็รู้ว่าถ้าหากเขามีสติครบถ้วนเรื่องเมื่อคืนมันคงจะไม่เกิดขึ้นเขาคงจะไม่แตะต้องร่างกายเธออย่างที่เคยลั่นวาจาเอาไว้แต่ที่มันเกิดขึ้นแบบนี
