18
ทำหน้าที่เมีย NC
เพล้ง!
เสียงของบางอย่างที่ตกกระทบพื้นจนเกิดเสียงดังเป็นเหมือนเสียงระฆังที่ปลุกให้เดือนตะวันที่นอนหลับใหลอยู่สะดุ้งตื่นขึ้นมา เธอหันมองข้าง ๆ ที่ไร้เงาของธาราก่อนจะค่อย ๆ ขยับตัวลุกพร้อมกับเอื้อมมือเข้าไปกดเปิดสวิตช์ไฟข้างหัวเตียงจนมันสว่างขึ้น
ดวงตากลมภายใต้แพขนตางอนงามเหลือบมองนาฬิกาตั้งโต๊ะที่บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนก็ทำให้เธอเหวี่ยงขาลงจากเตียง ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอนที่สวมใส่อยู่แล้วตัดสินใจเปิดประตูออกจากห้องไปเพราะเป็นห่วงธารา เพราะในตอนนี้เป็นเวลาดึกดื่นทำให้ข้างนอกนั้นอากาศเริ่มเย็นอีกทั้งยังมีสายลมพัดโชยจนใบไม้พลิ้วไหวไปตามสายลมทำให้เธอกลัวว่าเขาอาจจะไม่สบายเอาได้เพราะเสื้อคลุมแขนยาวเขาก็ให้เธอสวมใส่เข้ามาแล้ว
“โธ่เว้ย!” เสียงทุ้มสบถออกมาดังลั่นด้วยความหัวเสียเพราะในระหว่างที่จะลุกเดินขึ้นไปยังชั้นบนกลับเกิดอาการหน้ามืดเพราะฤทธิ์เหล้
