10 ไม่พร้อม
1104 คำ
“ฉัตรว่าไง ตอนนี้หนูพลอยก็เรียนจบแล้ว เรื่องของเด็ก ๆ เราก็เห็นว่าควรจะพูดคุยให้เป็นเรื่องเป็นราวกันดีไหม จะได้เตรียมตัวถูก จะให้หมั้นกันไว้ก่อน หรือจะหมั้นเช้าแต่งเย็น นายว่าไง” ดำรงเข้าเรื่อง กระชับฉับไว สมกับเป็นนักธุรกิจระดับแถวหน้าของจังหวัด
“พ่อคะ” กรรณิการ์รีบหันไปหาฉัตรภพที่นั่งอยู่ข้างกัน
“ก็ดีนะ... แต่เราขอคุยกับน้องพลอยก่อน ว่าพร้อมหรือยัง” ฉัตรภพยังแบ่งรับแบ่งสู้ ไม่กล้ารับปากทันที เพราะรู้ว่าลูกสาวรู้สึกกับฝ่ายชายยังไง
ถึงแม้เขาจะชื่นชมในความเก่งของขุนพล และคิดว่าหากลูกสาวได้ออกเรือนกับชายหนุ่มย่อมไม่มีวันลำบากแน่นอน แต่เขาก็ไม่กล้าบังคับจิตใจของกรรณิการ์
“ผมรักน้องพลอยครับ รับรองได้ว่าจะรักและดูแลน้องให้ดีที่สุด คุณอาไม่ต้องเป็นห่วง” ชายหนุ่มรีบบอกออกมา เมื่อเห็นว่าฉัตรภพยังไม่รับปากเรื่องจะให้กรรณิการ์หมั้นหมายกับเขา
“ถ้าคุณอายังไม่มั่นใจก็ให้พวกเราหมั้นกันไว้ก่อนก็ได้ครับ”
“นั่นสิฉัตร ขุนมันก็อายุสามสิบแล้ว ฉันก็แก่ลงทุกวัน อยากอุ้มหลานแล้วนะ อีกอย่างหนูพลอยก็เรียนจบเรียบร้อยไม่จำเป็นต้องรีรอแล้ว หรือว่านายไม่แน่ใจอะไร บอกเราได้”
“ไม่ใช่แบบนั้น เราก็รักขุนพลเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก เชื่อว่าไม่มีใครจะรักน้องพลอยได้มากเท่ากับขุนพลแล้ว แต่ที่ยังไม่รับปากก็เพราะอยากคุยกับน้องก่อน แล้วจะให้คำตอบอีกทีนะ ไม่ต้องรีบร้อน วันนี้เรามาทานข้าวร่วมกันก่อน รับรองว่าอาไม่เห็นใครเหมาะกับน้องพลอยเท่ากับหลานแล้ว”
ฉัตรภพเห็นดีด้วยกับเพื่อนสนิท อีกอย่างก็หวังจะได้ลูกเขยที่มีความสามารถแบบขุนพล เพียงแต่เรื่องนี้ต้องพูดคุยกับลูกสาวไม่อยากฝืนใจหรือบังคับ เพราะอย่างไรเขาก็ยังเคารพการตัดสินใจของกรรณิการ์
“แต่...” ขุนพลกำลังจะเอ่ยขึ้นมาอีก
“ได้ ได้ ตามนั้นแหละ เหมือนที่นายว่าก็ดี ลองให้หนูพลอยได้คิดตัดสินใจก่อน เราเป็นผู้ใหญ่เห็นว่าเป็นเรื่องที่ดี ก็ไม่อยากจะบังคับเด็กๆ เกินไป ระหว่างนี้ให้พวกเขาได้ศึกษาดูใจกันไปก่อนก็ดี ยังไงขุนก็แวะมาหาน้องบ่อยๆ จะได้ทำความรู้จักให้คุ้นเคยกับหนูพลอย”
ดำรงรีบเอ่ยขึ้นตัดบทลูกชาย การเจรจาธุรกิจต้องมีผ่อนสั้นผ่อนยาว แม้แต่เรื่องหัวใจก็ต้องให้เวลาอีกฝ่าย ไม่ควรไปบีบบังคับมากเกินไป
“ก็ดีครับ” ขุนพลจำต้องรับปาก อย่างน้อยผู้ใหญ่ก็เปิดทางสะดวกให้เขาได้ลองคบหากับหญิงสาว
หลังจากสองพ่อลูกกลับไปแล้ว กรรณิการ์ยังนั่งนิ่งอยู่ในห้องรับแขก ในใจกังวลกลัวสารพัด กลัวฉัตรภพจะให้เธอหมั้นหมายกับขุนพล จะทำยังไงดี แล้วราเชนล่ะ เธอควรจะปรึกษาเขาดีไหม หรือจะปล่อยไปก่อน หากต้องหมั้นหมายจริงค่อยคิดหาวิธี
หญิงสาวนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างคนปลงไม่ตก รู้ใจตัวเองดีว่าไม่ได้รักขุนพล ถ้าต้องแต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกัน แค่คิดก็ทน ไม่ไหวแล้ว วิธีเดียวที่คิดออกตอนนี้คือ ต้องคุยกับฉัตรภพตรงๆ
กรรณิการ์เคาะประตูห้องทำงานของฉัตรภพ เมื่อได้ยินเสียงเอ่ยอนุญาต เธอก็ผลักประตูเข้าไป เห็นฉัตรภพก้มหน้าทำงานไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเธอ บนโต๊ะเต็มไปด้วยเอกสาร และแฟ้มงาน เห็นแบบนี้ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“พ่อคะ ยังต้องทำงานอีกเหรอนี่มันสองทุ่มแล้วนะ”
“ไม่มีไรมากหรอก พ่อแค่อยากตรวจดูเอกสารพวกนี้ให้มันเรียบร้อยก่อน ว่าแต่เรามีอะไรหรือเปล่าถึงเข้ามาหาพ่อ” ฉัตรภพเงยหน้าขึ้นมองลูกสาวที่เดินเข้ามานั่งเก้าอี้หน้าโต๊ะ
“เรื่องพลอยกับพี่ขุนค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“พลอยไม่อยากหมั้น และก็ไม่อยากแต่งด้วยค่ะ” หญิงสาวพูดออกมา หากคืนนี้เธอไม่ได้คุยเรื่องนี้กับฉัตรภพ คงทำให้กลุ้มใจคิดมากจนไม่อาจข่มตาหลับได้
“ทำไมล่ะ พี่เค้าเป็นคนเก่ง ขยันมาก ฐานะมั่นคง หน้าตา ก็ดี ไม่มีตรงไหนเสียหาย ทำไมเราถึงไม่ชอบ” ฉัตรภพวางปากกา ในมือลง แล้วหันมาคุยกับลูกสาว
“พลอยไม่ได้รักพี่ขุน”
“ขุนพลเค้ารักลูก แต่งงานกันไปเค้าก็จะดูแลพลอยอย่างดี พ่อเชื่ออย่างนั้น”
“แต่พลอยคงไม่มีความสุขตลอดชีวิต ถ้าต้องแต่งงานกับคนที่พลอยไม่ได้รัก”
“พูดแบบนี้ ... แสดงว่าเรามีคนรักแล้ว”
“ก็... มีคุย ๆ กันค่ะ” กรรณิการ์พูดอ้อมแอ้มออกมา ใบหน้าแฟนใหม่ป้ายแดง ที่ตกลงคบหากันได้ไม่ถึงเดือนของเธอ ก็ลอยเด่นเข้ามาในหัว
“แล้วพลอยชอบเค้าหรือเปล่า หรือว่าคบหากันเป็นแฟนแล้ว”
“ก็...” กรรณิการ์อ้ำอึ้งไม่กล้าบอกออกมาเต็มปาก
“ถ้ายังไม่ใช่แฟน ก็แสดงว่าเรายังไม่มีใคร ถ้ายังไงก็ลองพิจารณาพี่เค้าดูก่อนดีไหม”
“ไม่ต้องลองคบก็รู้ค่ะ พลอยรู้จักพี่ขุนมาตั้งนานแล้ว ไม่ได้ชอบพี่เค้าแบบแฟน ความรู้สึกแค่พี่น้องกันเท่านั้น ต่อให้หมั้นกันไป พลอยก็ไม่คิดจะรักหรือชอบพี่เค้าแน่นอน ... เอ่อ... พลอยจะไม่หมั้นหรือแต่งกับพี่ขุนค่ะ” หญิงสาวให้เหตุผลกับฉัตรภพ
“พ่อถามจริง ๆ พลอยมีคนรักแล้วใช่ไหม”
“เอ่อ... ค่ะ” กรรณิการ์พยักหน้าช้าๆ ราเชนคือคนเดียว ที่เธอคิดจะแต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกัน เธอต้องการแต่งงานกับคนที่เธอรักเท่านั้น จะไม่ยอมแต่งงานเพราะเงินต่อเงิน หรือเพราะความเหมาะสมเด็ดขาด
“พามาแนะนำให้พ่อรู้จักบ้างสิ อยากเห็นว่าผู้ชายคนไหนกัน ถึงทำให้ลูกสาวพ่อตกหลุมรักได้”
“เราเพิ่งลอง ๆ คุยกันเองค่ะคุณพ่อ เดี๋ยวคราวหน้าพลอยจะพามาแนะนำให้รู้จักนะคะ พี่เชนเค้าเป็นคนดี น่ารัก และก็เก่งมากด้วย” ขณะเอ่ยตอบ พวงแก้มใสก็ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินเมื่อยามเอ่ยถึงคนรัก ฉัตรภพได้แต่จ้องมองหน้าลูกสาวนิ่ง
- ผู้เขียน
