จำได้ตั้งแต่ที่ดอกปีบเดินเข้ามาถึงที่นี่แล้วเจ้าค่ะ”
“ข้าดีใจที่เจ้าจำข้าได้ คืนนี้เจ้าช่างงดงามนัก”
ดอกปีบก้มหน้าหลบสายตาเจ้าชู้ของเขมราช ชายหนุ่มหวังจะเกี้ยวหญิงสาว เขมราชมิเคยชอบพอกับหญิงนางใดมาก่อน เขารักดอกปีบตั้งแต่คราแรกที่ใด้สบตากัน มือใหญ่ช้อนเชยคางดอกปีบขึ้นมาเพราะว่าเขาอยาก มองหน้าเธออีกครั้งก่อนที่จะกลับไปยังเรือนนอนของเขาเนื่องด้วยเวลานี้มันดึกมากแล้ว หญิงสาวจ้องตาชายหนุ่ม
“ท่านนักรบ...จำดอกปีบได้แล้วหรือยังเจ้าคะ?”
อภิรักษ์สะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนดึกความฝันประหลาดที่เขาฝันติดต่อกันและประติดประต่อจนเป็นเรื่องราวดั่งซีรีย์แนวย้อนยุค อภิรัก์รู้สึกประหลาดใจ กับสิ่งที่เขาได้เจออยู่ตอนนี้ เขาคิดว่าหากฝันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆเขาอาจจะบ้าได้ ยิ่งเขาได้ฝันมากเขาก็อยากเจอนางในฝันของเขามากขึ้นๆทุกวันๆ จนกระทั่งอภิรักษ์ได้ไปหาจิตแพทย์เพื่อปรึกษาว่าการที่เขาฝันแบบเดิมซ้ำๆ แบบนี้เขาจะเข้าค่าย
