อภิรักษ์เผลอหลับไปที่โซฟาภายในห้องทำงานของเขา กลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนดอกไม้ที่เขาเองก็นึกชื่อไม่ออกว่าดอกไม้นั้นชื่ออะไร เขาฝันเห็นเธออีกแล้วนางในฝันของเขา เหมือนเธอรู้ ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่นางในฝันของอภิรักษ์ ที่ถือช่อดอกไม้เล็กๆกลิ่นหอมอ่อนๆเย้ายวลใจมาเกรี่ยที่หน้าและจมูกโด่งของเขา อภิรักษ์จำได้แล้วว่าดอกไม้นั้นชื่ออะไรเขาเคยเห็นผ่านๆตาในละครทีวีดอกไม้นี้ชื่อดอกปีบ
“ข้าไม่สามารถร่วมรักกับท่านได้แล้วในตอนนี้แต่ไม่นานข้าจักหาร่างให้ได้เพื่อที่เราจักได้สัมผัสและแสดงความรักต่อกัน”
อภิรักษ์สะดุ้งตื่นขึ้นมาที่หอมอ่อนๆของดอกปีบยังคงอยู่ ทำให้เขามองหา กลิ่นนั้นว่ามาจากไหนแต่ก็ไม่เห็นมี อภิรักษ์นึกสงสัยว่ากลิ่นดอกไม้ชนิดนี้มีคนสวนหรือใครเอามาปลูกที่บริษัทของเขาหรือเปล่า
“เลขาช่วยถามคนสวนหรือใครก็ได้ว่าแถวนี้มีต้นดอกปีบหรือเปล่า?”
เลขาที่อยู่หน้าห้องได้สอบถามไปทั่วทั้งบริษัทแล้วแต่ก็ไม่มีใครได้เ
