ตาข้างห้องอุ้มเด็กซาลาเปามาหาฉัน…
"สวัสดี แม่สิลูก" ทุกคนหันมองฉันเป็นตาเดียว!
"ตลก! ไอ้บ้า" เขาหัวเราะลั่น ก่อนจะวางเด็กซาลาเปาบนตักฉัน
ฉันรีบเอามือไปโอบไว้ทันที เพราะกลัวลูกเขาจะล่วงตกเตียง ตาข้างห้องเห็นแบบนั้น ก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปไว้
เพื่อ?
อยู่ ๆ ตาโต ๆ คู่นั้นก็หันมาจ้องหน้าฉัน… แล้วหัวเราะ
"แอ๊ะ ๆ แห ๆ" เด็กคนนี้ร่าเริงจัง...
"ร่าเริงล่ะสิลูกฉัน ฉันเลี้ยงเขามาสิบเดือน ถึงฉันจะเครียดแค่ไหน ก็ไม่แสดงออกให้ลูกเห็น เล่นกับเขาทุกวัน ให้เขาอารมณ์ดี พอเขาอารมณ์ดีฉันก็มีความสุขไปด้วย" ตาข้างห้องยิ้มไปด้วย มองลูกตัวเองไปด้วย...
สายฝน กับ แตงโม มองฉันกับเขาสลับกัน...
ทำไมพ่อของลูกฉันต้องเจ้าชู้ด้วยนะ... เห้อ ฉันเลือกผิดเอง แต่ช่างเถอะ ไม่เครียดดีกว่า...
"คนสวย ชื่ออะไรคะ" ฉันถามเด็กซาลาเปา ทั้งที่ดวงตาโต ๆ คู่นั้นยังจ้องฉันอยู่
"ชื่อ… ปลายฟ้า" ตาข้างห้องตอบไปยิ้มไป
