เขาค่อย ๆ เดินเข้ามาหาฉันทั้งน้ำตา... ก่อนจะหยุด แล้วโน้มลงมา... จูบที่ท้องฉันเบา ๆ
มือหนาค่อย ๆ เลื่อนสัมผัสช้า ๆ ก่อนที่น้ำตาและก้อนสะอื้นของเขา จะพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย...
"ฮึก ๆ พ่อ... พ่อขอโทษ..." เขาคุกเข่าลงข้างเตียง ก่อนจะซุกหน้าที่มีแต่น้ำตา... ร้องไห้ที่ท้องฉัน...
ฉันหันไปมองนอกระเบียง... ไม่อยากสนใจ ไม่อยากเวทนาเขาไปมากกว่านี้... ถ้าเขาอยากคุยกับลูกเขา ก็ให้เขาคุยไปเถอะ...
แต่อย่ามายุ่งกับฉัน...
"เมย์..." ฉันหันไปมองหน้าคุณแม่ คุณแม่รีบเช็ดน้ำตาแล้วพยักหน้าให้ฉัน... ก่อนที่จะหยิบกระเป๋า แล้วเปิดประตูออกไป...
เขาจับมือฉัน... ขึ้นมาแนบแก้มที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเขา...
แต่ฉัน... ดึงมันออก...
"พี่ขอโทษ... เมื่อคืนพี่ออกไปดื่มต่อ... พี่เมามาก..." ฉันหันมามองหน้าเขา ด้วยสายตาเฉยชา เอาสิ อยากพูดอะไรก็พูดมา ฉันจะฟัง ฟังแล้วจะเหยียบมันไว้ที่นี่ล่ะ ไม่เอามาคิดให้เปลืองสมองหรอก
"พูด
