CHAPTER 15
ท่าแบบนี้?
สะดวกๆ ?
มันไม่ใช่แล้วนะเป็นใครใครก็คิดว่าคำพูดประโยคมันเป็นไปท่าไหนอีกอย่างท่าทางนี้มันก็ใช่ว่าถ้าคนอื่นมาเห็นเข้าจะคิดเป็นแบบอื่นยังไงซะก็ต้องคิดเรื่องใต้สะดือแน่ๆ หญิงกับชายธรรมดาที่ไหนจะยืนคุยกันแบบนี้ยังไงก็ไม่ใช่แล้วฉันยิ่งขยับดิ้นรนต่อสู้กับภาระกำลังของยูมากเท่าไหร่อ้อมแขนเขาก็ยิ่งกอดรัดกระชับตรงเอวของฉันเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
ทางหนีหรือการควบคุมสถานการณ์?
แน่นอนว่าสองช่องทางนี้มันแทบไม่มีแม้กระทั่งช่องว่างให้ฉันได้ตอบโต้ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรทั้งนั้น ปลายจมูกโด่งก็อยู่ตรงหน้าฉันขยับตัวนิดหน่อยก็ชนกันแล้วฉันก็ไม่มีทางขยับอีกจึงยืนนิ่งๆ มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้
“อย่าทำนะ...”
อือ... ฉันพูดได้แค่นี้จริงๆ
เสียงอ่อยๆ ที่ถ้าไม่ฟังดีๆ อาจจะไม่ได้ยินด้วยซ้ำแต่ทั้งผมและวิตตาเราอยู่ใกล้กันมากเกินไปไงทุกอย่างที่เธอเปล่งออกมาจากริมฝีปากมันกับได้ยินด้วยคว
